Snippenvagels
De Snippenvagels (Scolopacidae) sünd en grote Familie ut de Ornen vun de Tüütvagels (Charadriiformes). Dor höört nich bloß dat Geslecht vun de Snippen an sik to, man ok de Strandlöpers un Tüters un noch en ganze Reeg annere.
| Snippenvagels | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||
| Systematik | ||||||||
| ||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||
| Scolopacidae | ||||||||
| Vigors, 1825 |
Kennteken
ännernSnippenvagels sünd lüttje bit hen to middelgrote Stappvagels un leevt an Övers, Küsten un up fuchtig Land. Bloß man en poor Aarden hefft sik dor up instellt un könnt leven, wo dat dröge is. As Kennteken hefft se alltosamen tämlich lange Been un faken middellange bit lange Snavels, wo se in’t Watt, in’e Motten, in Seetang oder unner Steen ehr Freten mit söökt. Freten doot se Wörmer, Weekdeerter, Kreefte, lüttje Fisch, Insekten un de ehre Larven, to’n Deel ok Planten.
Allerhand Aarden bröödt up open Land un in de Tundra in de Arktis vun Noordeuropa un Sibirien. In den Rest vun Europa sünd se bloß up’n Treck to sehn un in’n Winter, wenn se sik in dichte Swarms an de Küsten un up Nattland uphoolt.
Veel Aarden fleegt to’n Winter na Afrika hen, annere ok na Süüdeuropa oder na Asien. To’n Deel bringt se up ehren Treck wunners di, wat for Strecken achter sik, as de Knutt. Dat gift Aarden, de treckt bloß in’e Nacht.
„Snippe“ weert allerhand Snippenvagels nömmt. De Jagers ehre „Snippe“ is de Boomsnippe (Scolopax rusticola).
Aarden
ännern_(26144727151).jpg)
- Snippen an sik (Scolopax)
- Boomsnippe (S. rusticola)
- Amamiboomsnippe (S. mira)
- Neeguineaboomsnippe (S. rosenbergii)
- Malaiensnippe (S. saturata)
- Celebessnippe (S. celebensis)
- Philippinen-Boomsnippe (S. bukidnonensis)
- Obisnippe (S. rochussenii)
- Kanadasnippe (S. minor)
- Neeseelandsnippen (Coenocorypha)
- Chathamsnippe (C. pusilla)
- Aucklandsnippe (C. aucklandica)
- Snares-Snippe (C. huegeli)
- Noordinsel-Snipp (C. barrierensis), utstorven
- Süüdinsel-Snippe (C. iredalei), utstorven
- Forbes-Snippe, C. chathamica, utstorven
- Fidschi-Snippe, C. miratropica, utstorven
- Neekaledonien-Snippe, Coenocorypha sp. (utstorven, nich beschreven)
- Norfolk-Snippe, Coenocorypha sp. (utstorven, nich beschreven)
- Lymnocryptes
- Dowe Snipp (L. minimus)
- Himmelszeegen (Gallinago)
- Eenloper-Himmelszeeg (G. solitaria)
- Japanbeverbuck (G. hardwickii)
- Nepalbeverbuck (G. nemoricola)
- Speet-Beverbuck (G. stenura)
- Boom-Beverbuck (G. megala)
- Afrikaansche Himmelszeeg (G. nigripennis)
- Madagaskarbeverbuck (G. macrodactyla)
- Dubbelbeverbuck (G. media)
- Beverbuck (G. gallinago)
- Wilson-Beverbuck (G. delicata)
- Azarabeverbuck (G. paraguaiae)
- Nobelbeverbuck (G. nobilis)
- Grote Himmelszeeg (G. undulata)
- Kordillerenbeverbuck (G. stricklandii)
- Punabeverbuck (G. andina)
- Andenbeverbuck (G. jamesoni)
- Kaiserbeverbuck (G. imperialis)
- Mottenlöpers (Limnodromus)
- Lüttjen Mottenloper (L. griseus)
- Groten Mottenloper (L. scolopaceus)
- Steppen-Mottenloper (L. semipalmatus)
- Grüttos (Limosa)
- Grütto (L. limosa)
- Hudsongrütto (L. haemastica)
- Rode Snippe (L. lapponica)
- Amerikaanschen Grütto (L. fedoa)
- Gütvagels (Numenius)
- Dwarg-Gütvagel (N. minutus)
- Eskimo-Gütvagel (N. borealis), wohrschienlich utstorven
- Lüttjen Gütvagel (N. phaeopus)
- Tahiti-Gütvagel (N. tahitiensis)
- Dünnsnavel-Gütvagel (N. tenuirostris), unner Umstänn utstorven
- Gütvagel (N. arquata)
- Amerikaanschen Gütvagel (N. americanus)
- Madagaskar-Gütvagel (N. madagascariensis)
- Bartramia
- Prärieloper (B. longicauda)
- Tüters (Tringa)
- Swatten Tüter (T. erythropus)
- Tüter (T. totanus)
- Pooltüter (T. stagnatilis)
- Gröönpoot (T. nebularia)
- Tüpfelgrünschenkel (T. guttifer)
- Grote Geelpoot (T. melanoleuca)
- Lüttje Geelpoot (T. flavipes)
- Eensomen Tüter (T. solitaria)
- Boomtüter (T. ochropus)
- Brooktüter (T. glareola)
- Mottenpedder (T. semipalmata)
- Xenus
- Terektüter (X. cinereus)
- Överlopers
- Överloper (A. hypoleucos)
- Drosselöverloper (A. macularius)
- Heteroscelus
- Grausteerttüter (H. brevipes)
- Wannertüter (H. incanus)
- Prosobonia
- Wittflunkensüüdseloper (P. ellisi), utstorven
- Süüdseeloper (P. cancellata)
- Tahitiloper (P. leucoptera), utstorven
- Steenlopers (Arenaria)
- Steenloper (A. interpres)
- Swattkopp-Steenloper (A. melanocephala)
- Aphriza
- Bruusloper (A. virgata)
.jpg)
- Strandlopers (Calidris)
- Groten Knutt (C. tenuirostris)
- Knutt (C. canutus)
- Witten Strandloper (C. alba)
- Sandstrandloper (C. pusilla)
- Bargstrandloper (C. mauri)
- Lüttjen Strandloper (C. minuta)
- Roodhalsstrandloper (C. ruficollis)
- Temminckstrandloperr (C.temminckii)
- Langtöhnstrandloper (C. subminuta)
- Wischenstrandloper (C. minutilla)
- Wittsteertstrandloper (C. fuscicollis)
- Bairdstrandloper (C. bairdii)
- Grauboststrandloper (C. melanotos)
- Spitzsteertstrandloper (C. acuminata)
- Seestrandloper (C. maritima)
- Beringstrandloper (C. ptilocnemis)
- Bunten Strandloper (C. alpina)
- Sichtstrandloper (C. ferruginea)
- Binnenstrandloper (C. himantopus)
- Eurynorhynchus
- Löpelstrandloper (E. pygmeus)
- Limicola
- Sumplöper (L. falcinellus)
- Steganopus
- Wilson-Waterpedder (S. tricolor)
- Franjenpoten (Phalaropus)
- Odinshöhnken (P. lobatus)
- Thorshöhnken (P. fulicarius)
Literatur
ännern- Simon Delany, Derek Scott, Tim Dodman, David Stroud (Rutg.): An Atlas of Wader Populations in Africa and Western Eurasia. Wetlands International, Wageningen 2009, ISBN 978-90-5882-047-1.
- Collin Harrison und Peter Castell: Jungvögel, Eier und Nester der Vögel Europas, Nordafrikas und des Mittleren Ostens. Aula Verlag, Wiebelsheim 2004, ISBN 3-89104-685-5
- Lars Svensson, Peter J. Grant, Killian Mullarney, Dan Zetterström; Der neue Kosmos Vogelführer: Alle Arten Europas, Nordafrikas und Vorderasiens. Stuttgart: Kosmos 1999. ISBN 3-440-07720-9
Weblenken
ännern
Snippenvagels (Scolopacidae). Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
Kiek ok bi
ännern- List vun Vagels, List mit plattdüütsche Vagelnaams to'n Lesen un Mitmaken.