Ostgoten
De Ostgoten (Ostrogoten) sünd tohopen mit de Westgoten een vun de beiden Gruppen, in de sik de oostgermaansche Stamm vun de Goten upsplieten dö. De Naam hett nix mit de Himmelsricht Oost to kriegen, man kümmt ut de gootsche Spraak: Ostrogothi bedütt soveel as Goten, de glinstern doot. Dat is een Ökelnaam, wo se sik mit dick doon wullen.
De Anfang
ännernIn de hüdige Ukraine leben de Goten un boon dor een egen Kultur up. Man vun dor sünd se vun de Hunnen verdreben wurrn. Dor keemen se nah Lütt- Asien un wohnen later up den Balkan, nich wiet weg vun Konstantinopel. Vun 453 af an stören se de Sekerheit vun dat ooströömsche Riek. Kaiser Zeno hett dat denn aber henkregen un konn jem losweeren, as he jem den Updrag geev, nah Italien to trecken un de Macht vun Byzanz dor wedder uptorichten. Jem ehr König Theoderich de Grote kreeg dor de Truppen vun Odoaker ünner un bröch düssen König vun Italien 491 mit egen Hannen üm.
Theoderich sien Riek
ännernTheoderich weer nu de Herr in Italien. Man ok, wenn he sik upföhren konn, as eenen unafhängigen König, weer he dat nich. He bleev Stellverträder vun den Kaiser in Oostrom för Italien. 497 wurr dat so regelt: Theoderich is vun den Kaiser as een Vullmacht för Italien insett wurrn. To glieke Tiet bleev he König vun de Ostgoten. He hett dat henkregen, datt de röömsch-itaalschen Lüde un de Germanen goot mitenanner utkamen sünd. He hett de Beamten un de Vasallen vun düsse Volksgruppen fein utenanner hollen un jem all öbereen behannelt. De ooströömsche Schriever un Historiker Prokop lööv den König later as eenen gerechten un starken Herrscher, de in allens een richtigen Kaiser ween is, bloß nich mit'n Namen. Theoderich hett allerhand Boowarken nee maken laten, besunners in Ravenna. Man ok in Rom hett he dorför sorgt, dat de antiken Boowarken ümboot un renoveert wurrn sünd. In de Verwaltung hett sik Theoderich ganz up de röömsche Tradition stütt. Den Senat hett he hoch hollen un een ganzen Barg Römers hefft den König in hoge Ämter deent, ok bi de Suldaten. He hett fudderhen Konsuln beropen un dat duur nich lang, denn weern de ok in Oostrom in goot Ansehn. Wenn dat een Fier geev, hett he de Spendeerboxen antrocken un Circusspelen hett he ok utrichten laten. Ut dat Edictum Theoderici kann een hüdigendags sehn, wie he dat mit dat Recht holen dö.
De Tiet nah Theoderich
ännernAs he sturben weer, hett Theoderich keen Söhns harrt. Een vun sien Döchter, Amalasuntha oder Mathaswintha möss up sien Thron stiegen. De Kroon ehr Raad hett sik för Amalasuntha as Königin utspraken. Se weer Moder un Vörmund van Athalarich, een Enkelsöhn van Theoderich, de man aber eerst 10 Johr old weer. Athalarich weer van Theoderich as König vörsehn. In düsse Tiet reis Cethegus, de Anföhrer vun den röömschen Adel, nah Konstantinopel. He woll versöken, Kaiser Justinian I. to besnacken, he scholl sienen genialen Feldherrn Narses in den Krieg gegen de Ostgoten stüern. Nu weer dat so, dat Justinian sik lang al de Eenheit vun Kark un Gottsdeenst wünscht harr. Vunwegen allerhand Germanen an Arius sien Lehr hüngen un nich kathoolsch weeren, as de Kaiser un siene Lüde, keek he jem as Fienden an, de gegen düssen Wunsch gegenan stünnen.
Man de Kaiser stüür nich Narses, man Belisar mit een Armee nah Ravenna. Düsse Belisar harr al den wandaalschen König Gelimer in Nordafrika fungen. Man midderwielen harrn de Ostgoten in Italien een Armee upstellt un konnen Belisar torüchsmieten. Belisar hett sik denn eerst mal torüch trocken, man wirklich slahn weer he nich. In düsse Tiet hett De Kroon ehr Raad sik blödig Inrigen öberleggt.534 wurr Theodahad to'n neen König wählt. Amalasuntha wurr an'e Siet bröcht. Theodahad versöch, mit Oostrom öbereen to kamen un sik to enigen. Ünner Ümstänn harr dat ok wat dormit to kriegen, dat he den Römer Cethegus sien Dochter Julia leef harr. Man he dwung denn Cethegus doch, nah Konstantinopel ut to kniepen. In De Kroon ehr Raad geev dat nee Intrigen. De Lüde weeren nich inverstahn mit de Aart, wie Theodahad mit de Römers ümgahn dö un setten em fix wedder af.
Belisar hett dat goot utnützt, datt de Goten sik nich enig weeren un konn Neapel un Rom innehmen. Dor sünd de Goten bange wurrn un hefft Belisar den Thron vun dat Königriek vör de Fööt leggt. Man Belisar leet sik nich besnacken un maak dor nich bi mit, vunwegen he sienen Kaiser nich verraden wull. Man ehr dat he de Goten nu richtig ünnerkregen harr, wurr he nah Konstantinopel torüchropen. Den Kaiser weer dat to Ohren kamen, wat de Goten Belisar vörslahn harrn un he troo den Feldherrn nich mehr öbern Weg.
De Ostgoten ehr Enn
ännernDe Krieg slepp sik noch 20 Jahre hen. 541 keem Totila up den Thron. Toeerst hett he eenen groten Deel vun Italien siene Kuntreien torüch wunnen. Dat leeg ok doran, dat de Byzantiners nu Problemen mit de Perser in'n Oosten vun jem ehren Riek harrn un sik nich so üm Italien kümmern konnen. Amenn hett Narses de Goten denn doch ünnerkregen. 552 is Totila in de Slacht vun Busta Gallorum ümkamen. För ganz korte Tiet geev dat denn noch den König Teja, man in dat sülbige Jahr 552 weer dat mit de Ostgoten ut. Jem ehr Riek keem to dat ooströömsche Riek hento un de Goten, de noch leven döen, güngen up in dat Volk vun Italien oder vermengeleren sik mit de Langobarden, de in düsse Jahren dor ankemen. Dat Land weer midderwielen to grote Delen verwööst un meist nix mehr weer öber vun de Verwaltung un vun de Kultur vun de Römers. De meisten Lüde, de dor wat vun weet, seggt dorüm ok, dat in düsse Jahren de late Antike to Enn güng un dat Middelöller anfüng.
