Piacenzium
Ärathem Ära |
System Periood |
Serie Epoch |
Stoop Öller |
≈ Öller (Mya) |
---|---|---|---|---|
K Ä N O Z O I K U M |
höger | höger | höger | jünger |
Neogen | Pliozän | Piacenzium | 2,588–3,6 | |
Zancleum | 3,6–5,332 | |||
Miozän | Messinium | 5,332–7,246 | ||
Tortonium | 7,246–11,608 | |||
Serravallium | 11,608–13,65 | |||
Langhium | 13,65–15,97 | |||
Burdigalium | 15,97–20,43 | |||
Aquitanium | 20,43–23,03 | |||
deeper | deeper | deeper | öller |
Dat Piacenzium is de middlere chronostratigraafsche Stoop vun’t Pliozän in’t Neogen. Se ümfaat ruchweg de Tietduer vun 3,6 (± 0,005) Millionen bit 2,588 (± 0,005) Millionen Johren vör hüüt. Vör disse Stoop liggt dat Zancleum. Aflöst warrt se vun’t Gelasium, de böverste un jüngste Stoop vun’t Pliozän.
Naam
ännernDe Naam vun de Stoop is afleidt vun de italieenschen Stadt Piacenza. De Stoop sülvst as ok de Naam sünd 1858 vun den Swiezer Geoloog Karl Mayer-Eymar vörslahn worrn. De „Global Stratotype Section and Point“ (GSSP – dat is ruchweg dat sülve as en Tyypprofil) liggt bi Punta Piccola op dat Eiland Sizilien.
Definitschoon
ännernAs de ünnere Grenz vun’t Piacenzium is de Basis vun de magneetsche Poloritäts-Chronozoon C2An (Gauss-Chronozoon) fastleggt worrn, wat tietgliek liggt mit dat Utstarven vun de planktoonschen Foraminiferen-Orden Globorotalia margaritae un Pulleniatina primalis. Na baven is de Grenz defineert dör de Isotopen-Stoop 103 un de Basis vun de magneetschen Polaritäts-Chronozoon C2r (Matuyama-Chronozoon.) Doröver leegt de Utstarvhorizonten vun de kalkigen Nanoplankton-Ornen Discoaster pentaradiatus un Discoaster surculus.
Literatur
ännern- Felix Gradstein, Jim Ogg, Jim & Alan Smith: A Geologic timescale. Cambridge University Press 2004 ISBN 9780521786737
- Karl Mayer-Eymar: Versuch einer neuen Klassifikation der Tertiär-Gebilde Europa’s. Verhandlungen der Schweizerischen Naturforschenden Gesellschaft . (Johrsversammeln in Trogen, 17.-19. August 1857), S.70–71 et 165–199, Tabell Basel 1858.
- Hans Murawski & Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 10., nee bearb. u. w. Opl., 278, Enke Verlag, Stuttgart 1998 ISBN 3-432-84100-0.
- Davide Castradori, Domenico Rio, Frederik J. Hilgen und Lucas J. Lourens: The Global Standard Stratotype section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene). Episodes, 21(2): 88-93, Beijing 1998, ISSN 0705-3797.
Weblenken
ännern- Deutsche Stratigraphische Kommission (Rgv.) (2002): Stratigraphische Tabelle von Deutschland 2002. ISBN 3-00-010197-7 - PDF (Groot)
- GeoWhen Database
- Norges Network of offshore records of geology and stratigraphy
- Overview of Global Boundary Stratotype Sections and Points (GSSP’s) vun Jim Ogg