Sülveraante
De Sülveraante (Anas versicolor), ok Sülverkricke oder Sülverteeling nömmt, is en Aart ut de Familie vun de Aantenvagels. Dor hannelt sik dat um en lüttje Aante mit en dunkeren Upperkopp un bruun-beigen Gesicht un Hals bi. Se warrt to de Swemmaanten, un dor nu wedder to de Aanten an sik rekent. Tohuse is se in’n Süden vun Süüdamerika. Ok up de Falklandinseln kummt se vor.
Sülveraant(e); Sülverteeling | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
Anas versicolor | ||||||||||||||||
Vieillot, 1816 |
Kennteken
ännernWaart un Aante verscheelt sik nich groot. De Waarten weegt in’n Döörsnitt bi 440 g un sünd dor en beten grötter un swaarer mit, as de Seken, de in’n Döörsnitt bi 370 g wegen doot. Dat Lief warrt 38 bit 45 cm lang. Beide Geslechter sünd boven up’n Kopp schokoladenbruun, man bi de Seken is düsse Farv na’n Unnerkopp hen nich so düütlich afsett. Vunwegen de Koppfarv kann düsse Aante dor, wo se vorkamen deit, mit keen annere Aantenaart dör’nanner brocht weern.
Wo se vorkamen deit un wat se fritt
ännernIn de Brödeltied hollt sik de Sülveraante meist an flacke Dieken, Meere un natte Wischen in dat Grasland up. Sunnerlich rund um Buenos Aires to, un up de Falkland-Eilannen, wo up de Fennen bannig veel Veeh tagen warrt, is se faken an to drepen. Wenn se nich bröden deit, is se ok in lüttje Swarms to sehn. Faken is se tosamen mit anner Aanten ut dat Geslecht vun de Aanten an sik togange. Ehr Freten hoolt se sik bi dat Grünneln un Sichten. Tomeist fritt se Saat un Grööntüüch vun Water- un Sumpplanten.
Wie se sik vermehrt
ännernIn Süüdamerika brott se twuschen Oktober un November. De Nester boot se in dat hoge Gras bi’t Över. De Aante leggt seven bit 10 Eier un brott dor 24 bit 26 Dage up.
Unneraarden
ännernDat gifft twee Unneraarden:[1]
- Anas versicolor versicolor is de Nominatform un kummt in’n Norden vun de Gemarken vor, wo se tohuse is.
- Anas versicolor fretensis leevt in’n Süden vun Chile un Argentinien un up de Falklandinseln. Düsse Unneraard is en beten grötter, as de Nominatform, un alltohopen en beten dunkerer in’e Farv.
Fröher is ok de Punaaante as Unneraart vun den Sülverteeling ankeken wurrn, man hüdigendags gellt se meist as en egen Aart.
Belege
ännernLiteratur
ännern- T. Bartlett: Ducks and Geese - A Guide To Management. The Crowood Press, 2002, ISBN 1-85223-650-7
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1
- Hadoram Shirihai: A Complete Guide to Antarctic Wildlife - The Birds and Marine Mammals of the Antarctic Continent and Southern Ocean, Alula Press, Degerby 2002, ISBN 951-98947-0-5
Weblenken
ännernBelege
ännern- ↑ Shirihai, S. 248