Sweedsche Spraak

Sweedsch/Schweedsch svenska
Snackt in	Sweden Sweden Finnland Finnland Åland Åland Eestland Eestland
Sprecher	10 Mio.^[1]
Klassifikatschoon	Indoeuropääsch Germaansch Noordgermaansch Oostnoordsch Sweedsch
Offitschell Status
Amtsspraak in	Sweden Sweden Finnland Finnland Åland Åland Europääsche Union Europääsche Union
Minnerheden/ Regionaalspraak in	Eestland Eestland
Spraakkoods
ISO 639-1	sv
ISO 639-2	sv
ISO 639-3	swe

Sweedsch, ook Schweedsch, (Egennaam: svenska ^D) is ene noordgermaansche Spraak, de an de 10 Millionen Minschen, sünnerlich in Sweden, Finnland un Åland snackt. In Eestland givt dat ene lüttke schweedsprakige Minnerheid.

Sprekerschen un Sprekers vun’n Sweedschen, Däänschen un Norweegschen köönt sik ünnerenanner verstaan. So as alle noordgermaanschen Spraken stammt dat Sweesch vun dat Ooldnoordsche af un höört to oostnoordsche Grupp binnen dat Noordgermaansche.

Dat Riekssweedsche oder Standardsweedsch is de Standardspraak in Sweden sied dat 19. Jhd un is uut dat middelsweedschen Dialekten ranwussen. De finnsche Standardvarietät Hoogsweedsch het egen Spraakinstitutschonen, de man up uut sünd de Ünnerscheden twüschen den natschonalen Varietäten lütt to holen. Sied den Beginn vun dat 20. Jhd spreid sik de sweedsche Standardspraak un het in den Verloop vun dat 20. Jhd. de verscheden regionalen Dialekten torüggdrängt.

De sweedsche Morphologie het man wenige Flektschonen. De Spraak ünnerscheed twee grammatsche Slechter un twee Fäll. Substantive bögt dat Sweedsche na de Numeri Singular un Pluraal. Adjektive köönt stiegert warrn un warrt ook na Kasus, Numerus un Genus böggt. Bestemmte un unbestemmte Formen kennteken de Spraak mit Achterföögsels. Kenntekend för den Klang sünd de Pitch-Akzent, een groot Vokaalinventaar un de besünner sj-Luud.

Phonetik un Phonologie

Konsonanten

Sweedsch ünnerscheed 18 Konsonanten. Twee Phonemen /ɧ/ un /r/ wiest je na Dialekt besünners grote Ünnerscheed in de Uutspraak.^[2]

	bilabiaal		labio- dentaal		alveolaar		retroflex		palataal		velaar		glottaal
	stl.	sth.	stl.	sth.	stl.	sth.	stl.	sth.	stl.	sth.	stl.	sth.	stl.	sth.
Plosiven	p	b			t	d	ʈ	ɖ			k	g
Nasalen		m				n		ɳ		ɲ		ŋ
Vibranten						r
Frikativen			f	v	s		ʂ		ɕ		x	ɣ	h
Approximanten						l				j

Vokalen

Sweedsch ünnerscheed 17 oder 18 phoneemsche Vokalen un het negen lange und negen korte Voakeln. So as in velen annern germaanschen Spraken sünd de korten Vokalen een beten slatener un zentraliseerter.^[3]

	vöörn				zentraal		achtern
	unrund		rund				achtern
	kort	lang	kort	lang			kort	lang
slaten	ɪ	iː	ʏ	yː		ʉː	ʊ	uː
halvslaten	e	eː		øː		ɵ		oː
halvapen	ɛ	ɛː	œ				ɔ
apen					a			ɑː

Nettverwiesen

Wikipedia up Sweedsch

Footnoten

↑ [https://www.ethnologue.com/language/swe/ Sweedsch bi ethnologue.com
↑ Garlén, Claes (1988), Svenskans fonologi (in Swedish), Lund: Studentlitteratur, ISBN 978-91-44-28151-3, OCLC 67420810
↑ Engstrand, Olle (1999), "Swedish", Handbook of the International Phonetic Association: A Guide to the usage of the International Phonetic Alphabet., Cambridge: Cambridge University Press, pp. 140–142,

Moderne germaansche Spraken

Noordgermaansch:
Däänsch | Färöösch | Islandsch | Norweegsch | Sweedsch

[1] [https://www.ethnologue.com/language/swe/ Sweedsch bi ethnologue.com

[2] Garlén, Claes (1988), Svenskans fonologi (in Swedish), Lund: Studentlitteratur, ISBN 978-91-44-28151-3, OCLC 67420810

[3] Engstrand, Olle (1999), "Swedish", Handbook of the International Phonetic Association: A Guide to the usage of the International Phonetic Alphabet., Cambridge: Cambridge University Press, pp. 140–142,

[1]

[2]

[3]