Jiddische Spraak
| Jiddisch | ||
|---|---|---|
|
Snackt in |
Düütschland, Brasilien, USA, Israel, Ukraine, Moldawien, Polen, Wittrussland, Russland, Kanada, Argentinien, Frankriek, Belgien, Grootbritannien, Litauen, Italien un allerhand annere Länner | |
| Sprecher | 3 Millionen | |
| Klassifikatschoon | ||
| Offitschell Status | ||
| Amtsspraak in | Warrt gellen laten as Minnerheitsspraak in Moldawien un in Sweden | |
| Spraakkoods | ||
| ISO 639-1 |
yi | |
| ISO 639-2 |
yid | |
| ISO 639-3 |
yid | |
Jiddisch (ut oostjidd. jidisch [ייִדיש] for „jöödsch“; in dat 19. Johrhunnert as yiddish in dat Engelsche utlehnt un vun dor ut to'n Anfang vun dat 20. Johrhunnert as Jiddisch torüch overnahmen in de Düütsche Spraken, is en westgermaansche Spraak mit Deele ut de hebrääsche un ut de slaawschen Spraken. As Spraak vun de Joden warrt se normolerwiese in Hebrääsche Schrift vun rechts na links schreven. Jiddisch is in de Tied vun dat Hoochmiddelöller ut dat Middelhoochdüütsche rutkrapen un steiht ok hüdigendags noch nich wiet weg vun de Hoochdüütsche Spraak un de ehre Mundarden. Um un bi dree Millionen Minschen up de ganze Welt spreekt Jiddisch. Tomeist sünd se Joden. Vor den Holocaust hett dat bi 9 Millionen geven, de Jiddisch snackt hefft.[1] De meisten vun jem harrn in Oostmiddel- un Oosteuropa leevt. Hüdigendags snackt, blangen öllere Lüde, sunnerlich chassidische Joden Jiddisch as Umgangsspraak. Mit dat Utforschen vun de jiddische Spraak, Literatur un Kultur befaat sik de Judaistik, de ok in Düütschland un Öösterriek an en Reeg vun Universitäten lehrt warrt.
Belege
ännern- ↑ Dieter Pohl: Verfolgung und Massenmord in der NS-Zeit 1933–1945. Darmstadt 2003, ISBN 3-534-15158-5, S. 109.
Westgermaansch:
Afrikaans |
Düütsch |
Engelsch |
Jiddisch |
Limborgsch |
Luxemborgsch |
Nedderlandsch |
Noordfreesch |
Saterfreesch |
Scots |
Plattdüütsch |
Westfreesch
Noordgermaansch:
Däänsch |
Färöersch |
Islandsch |
Norweegsch |
Sweedsch