The Pleasure Garden
The Pleasure Garden (op plattdüütsch so veel as „De Lustgoorn“; dt. Titel: Irrgarten der Leidenschaft) is de Titel vun en britisch-düütschen Stummfilm ut dat Johr 1925, de na den gliek nöömten Roman vun Oliver Sandys entstahn is. Dat Filmdrama is de eerste Speelfilm vun Alfred Hitchcock. De harr woll al 1922 den Film Number 13 dreiht, künn den dormols aver nich to Enn bringen, vunwegen dat dat Studio vörher in Konkurs gahn weer.
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | The Pleasure Garden |
| Düütsch Titel: | Irrgarten der Leidenschaft |
| Produkschoonsland: | Grootbritannien Düütschland |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1925 |
| Läng: | 68 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Alfred Hitchcock |
| Dreihbook: | Eliot Stannard |
| Produkschoon: | Michael Balcon Erich Pommer för Gainsborough Pictures un Münchner Lichtspielkunst AG |
| Musik: | Lee Erwin |
| Kamera: | Gaetano di Ventimiglia |
| Snitt: | Alma Reville |
| Szenenbild: | Ludwig Reiber |
| Dorstellers | |
| |
Inholt
ännernPatsy Brand arbeit as Revuedansersche in dat Theater The Pleasure Garden un dröpt na en Opföhren de junge Jill Cheyne vör dat Theater, de mit en Schrieven an den Theaterbaas Oscar Hamilton in de Tasch haapt, ok en Verdrag as Dansersche to kriegen. Man, ehr is de Breef un dorto all ehr Geld ut de Handtasch roovt worrn. Patsy nimmt ehr an’n nächsten Dag mit in’t Theater, woneem Jill vördansen deit. Ofschoonst se noch nie op en Bühne stahn harr, övertüügt se foorts mit ehr Talent un kriggt en Steed. Gau stiggt se to en geern sehn Solo-Dansersche op. Een Dag kummt Hugh Fielding to Besöök, de Verlöövte vun Jill, de vun Beroops wegen tosamen mit sien Fründ un Kolleeg Levet för twee Johren na Översee gahn mutt. Dorna haapt he aver noog Geld to hebben, üm Jill heiraten to künnen. Ofschoonst he stolt is op sien feine Bruut, warrt he aver ok wies, dat Jill dör ehr ne’e Arbeit vun vele Mannslüüd verehrt warrt, wo ok vun den Prinzen Ivan. Patsy versprickt em aver, dat se op Jill oppassen will.
Liekers duert dat nich lang, bit Jill bi Patsy uttehn deit. Intwüschen warrt se vun Prinz Ivan uthollen un mit düre Geschenken verwennt, un dat ne’e Leven schient ehr veel Spaaß to maken. Fielding sien Fründ Levet kummt op Urlaub to Besöök un verkiekt sik in Patsy. Ofschoonst he bald wedder torüch na Översee mutt, maakt he Patsy en Andrag un de beiden heiraat so gau dat geiht. Jemehrn Stutenmaand verleevt de beiden in de Villa d’Este an Comer See. Gau aver verlüüt Levet dat Intresse an sien junge hübsche Fro, un as he wedder torüch na Översee reisen mutt, kiekt he ehr nich mol mehr na, as dat Schipp afleggen deit. Op em töövt neemlich in de Tropen al een vun de inheemschen Froonslüüd, vun de he sik betüdeln lett un mit de he sik vergnögen deit. Ut en Daagblatt, dat Levet mitbröcht hett, warrt nu ok Hugh gewohr, dat sien Verlöövte mit den Prinzen Ivan anbannelt hett un he nu alleen dorsteiht.
Patsy töövt op Naricht vun ehrn Ehmann, man de eerste Breef kummt eerst na vele Weken. Levet gifft dorin vör, dat he dat Fever harr un dorüm so lang nich schrieven künn. Patsy maakt sik grote Sorgen, un will foorts opbreken, em to besöken un to plegen. As se sik dat geld för de Överfohrt vun Jill lehnen, will de nix mehr vun ehr fröhere Fründin weten. Man, dat öllere Ehpoor, bi dat se wahnen deit, hülpt Patsy mit dat nödige Geld ut. Foorts föhrt se mit en Schipp los, finnt Levet dor aver in de Arms vun en de Inheemschen vör. Levet sülvst dorgegen is besopen – aver gesund. Patsy tögert nich lang un verlett Levet, de ehr apenkunnig bedragen hett.
Vun en annern Kolleeg warrt se gewohr, dat Hugh aver wohrhaftig an’t Fever krank is un Hülp bruukt. Se besöcht un pleegt em, warrt vun em aver toeerst vör Jill hollen. In sien dunen Kopp hett Levet en Anflaag vun blinne Woot un Wahn un versöpt sien inheemsche Leefste, vunwegen dat he sien Patsy torüch hebben will. He drauht, ok Hugh wat antodoon, wenn se nich foorts na em torüch kummt. Em to schulen geiht se doropn in. Nachts aver warrt Levet vun Visionen vun de Fro plaagt, de he ümbröcht hett. As he in’n Wahn denn mit’n Sabel ok op Patsy daalgahn will, warrt Levet vun en Kolleeg dootschaten, de to Hülp kamen is. Opletzt finnt Patsy un Hugh tosamen un fangt tohopen en nee un tofreden Leven an.
Produkschoon
ännernHitchcock harr al en Tiet lang as Helpsmann vun’n Speelbaas bi Gainsborough Pictures arbeit, as de Produzent Michael Balcon em 1925 de eerste Regierbeit överdragen hett. För den unbekannten Speelbaas-Anfänger weer in England aver keen Geldgever optodrieven, so dat The Pleasure Garden vun de düütschen Müncher Lichtspielkunst (Emelka) mitproduzeert woorn is. Hitchcock weer dorüm för de Dreiharbeiten na Düütschland schickt. Dat Dreihbook hett Elliot Stannard schreven, de bit 1928 söven Dreihböker to Hitchcock sien Stummfilmen verfaat hett. De Film müss mit en lütte Kru torecht kamen. Dat weer vör allen Hitchcock sülvst, de sik blangen de Regie ok üm vele lütte Saken sorgen müss, un sien latere Ehfro Alma Reville, de as Cuttersche un Helpsfro vun’n Speelbaas an den Film mitarbeit hett. De beiden hebbt 1926 heiraat. Dorto keem een Kameramann. As Schauspelers weern aktuelle Stars ut de USA ünner Verdrag nahmen.
De Butenopnahmen weern in Sommer 1925 in Italien dreiht, de Binnenopnahmen weern in München in de Emelka-Studios in Geiselgasteig maakt. As Hitchcock noch nich veel Insichten in dat Gewarf harr, verlöpen de Dreiharbeiten eher huckelig. He sülvst vertell later geern över disse Saken. So weer to’n Bispeel dat Boorgeld klaut un dat Filmmaterial meist dör den Toll intogen worrn. Dorto kemen unvermodens hoge Kosten dör de US-amerikaanschen Dorstellers, de teemlich hoge Anspröök harrn. De finanziellen Lasten künnen mit veel Improvisatschoon un de Hülp vun Alma Reville lööst warrn. Annere Insichten wünn dorgegen de dormols 26-johrige Hitchcock, de vun Jesuiten optogen worrn is, de bi de Dreiharbeiten to’n eersten mol wat vun de Menstruatschoon vun de Fronslüüd höörn de, as een vun de Schauspelersches en Szeen nich dreihn künn, in de se in’t Water springen schüll.
Premiere un Kritik
ännernDe Premiere – un dormit de eerste apentliche Opföhren vun en Hitchcock-Film – fünn an’n 3. November 1925 in München statt. In England hett sik de Premiere noch wat ruttögert. De Produzent Michael Balcon weer vun den Film bannig andoon, de na en Vörföhren för de Presse in’n März 1926 ok dörweg go’e Kritiken kregen hett. So schreev de Tietschrift Bioscop to’n Bispeel vun en utermatigen Film, de bit in de letzten Minuut fesseln de, un dat de eerste Produkschoon vun Hitchcock noch veel för de tokamen Tiet verspreken de. De tostännige Verleher un Geldgever C. M. Woolf hett dat aver anners sehn, vunwegen dat he nich veel mit de ungewöhnlichen Kameraperspektiven, dat Speel mit Licht un Schadden un de eher amerikaanschen Vertellwies anfangen künn. He wull de Film nich publizeeren. Dorüm weer de Premiere in Grootbritannien eerst üm un bi een Johr later in’n Januar 1927 in London. To de Tiet harr Hitchcock för Balcon al mit The Mountain Eagle un The Lodger: A Story of the London Fog twee wietere Filmen afdreiht.