The Towering Inferno

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: The Towering Inferno
Düütsch Titel: Flammendes Inferno
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1974
Läng: 165 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 16
Filmkru
Speelbaas: John Guillermin
Irwin Allen
Dreihbook: Stirling Silliphant
Produkschoon: Irwin Allen
Sidney Marshall
Musik: John Williams
Al Kasha
Joel Hirschhorn
Kamera: Fred J. Koenekamp
Joseph F. Biroc
Snitt: Harold F. Kress
Carl Kress
Szenenbild: William J. Creber
Kledaasch: Paul Zastupnevich
Dorstellers

The Towering Inferno (op Platt so veel as „Hooch opragen Füerhöll“; dt. Titel: Flammendes Inferno) is de Titel vun en veelfack uttekenten US-amerikaanschen Katastrophenfilm ut dat Johr 1974, de vun en Füer in en Hoochhuus hannelt. Dat Dreihbook hett sien Grundlaag in de beiden Romanen The Tower vun Richard Martin Stern un The Glass Inferno vun Thomas N. Scortia un Frank M. Robinson. De Film weer in de Hööftrullen mit Steve McQueen un Paul Newman besett un weer een vun de finanziell spoodrieksten Filmen to sien Tiet. He stellt en Hööchpunkt vun de Katastrophenfilm-Ära in de 1970er Johren.

Inholt ännern

In San Francisco schall de 137 Stockwerken hoge Wulkenklarrer vun de Firma Duncan Enterprises inweiht warrn. Al vörher warrt klor, dat bi den Bo stümpert worrn is un de Sekerheitsoplagen, de Doug Roberts, de Architekt vun dat Hoochhuus, maakt harr, nich ümsett weern. Noch vör de Fier gifft dat Problemen mit de Isoleeren vun de Kavels in’n technischen Kontrollruum. As Roberts den Fall ünnersöcht, warrt he wies, dat de Brandschuul-, Elektro- un Sekerheitssystemen vun den Swiegersöhn vun den Firmenbesitter op de gesettliche Mindstmaat rünnerschraven worrn is, üm de Utgaven to minnern.

Jim Duncan, de Firmenbaas sleiht de Bedenken aver in’n Wind un besteiht dorop, dat de Fier rechttietig losgeiht. Ünner de Gäst befinnt sik’n Reeg vun wichtige Lüüd, as de Börgermeester un de Senator Gary Parker. De Fier warrt in’n 135 Stock, in’n Panorama-Ballsaal afhollen.

Wiel sik de Gäst na un na in’t ne’e Huus infinnt, brickt in’n 81. Stock en Füer ut, wat toeerst keeneen marken deit. Dör en Kortsluss sünd licht brennbore Chemikalien tünnert, man de Alarm warrt nich utlöst. Eerst as Roberts dorbi is, en poor Stroomkastens natokieken, warrt de Brand wohrnahmen. Foorts warrt de Füerwehr ropen un versöcht dat Füer ünner Kontroll to bringen. De Füerwehrbaas O’Hallorhan övernimmt sülvst dat Regeer bi den Insatz. Ut Vörsicht gifft he Duncan Bescheed, dat de Gäst foorts in’t Eerdgeschoss bröcht warrn mööt. Duncan will dor nich recht op ingahn un vertüdelt dorüm sinnlos de Tiet, vun wegen dat he bang is, dat sien „Toorn ut Glas“ dordör’n slechten Roop kriggt.

In de Twüschentiet breedt sik dat Füer gau över mehrere Stockwerken ut. Duncans PR-Baas Dan Bigelow, de mit sien Sekretäärsche en heemliche Scheperstünn maakt, warrt dorbi vun’t Füer inslaten un blieft doot. Dorbi blifft dat nich: En Fohrstohl, de vull besett mit Partygäst na ünnen föhrt, warrt vun de Flammen angrepen un foddert wietere Minschenleven, man ok ünner de Füerwehrlüüd gifft dat bald al eerste Oppers. Ok en Butenforhstohl warrt dör en Explosion ut sien Verankern reten. In en dramaatsche Reddensakschoon kann O’Hallorhan de Fohrstohlgonnel mit en Heevschruever an’n Haken nehmen un de inslaten Gäst seker na’n Bodden bringen. As nu de Fohrstöhl utfallen un ok de Treppenhüüs blockeert sünd, warrt nu de Versöök maakt, all de Lüüd mit Heevschruevers to redden. Man de Wind is to stark: De Heevschruver warrt gegen dat Dack drückt un explodeert. Nu gifft dat blots noch de Mööglichkeit, de Lüüd över en Sittbaak an en Seel, dat na en gegenöverliggen Hoochhuus spannt worrn is, ut den Ballsaal ruttokriegen.

Dat Füer is in de Twüschentiet al meist bit na’n 135. Stock vörkropen. Dat warrt klor, dat de Tiet nich mehr reckt, üm all Lüüd mit de Baak in Sekerheit to bringen. De Hapen warrt jümmer weniger, as en vertwievelten Plaan dorbi tostannen kummt: Op’t Dack gifft dat Watertanks, de tosamen een Million Gallonen Water bargt. Dör en kontrollerte Sprengung schall dat Water freesett un dormit dat Füer löscht warrn. Dat bedüüt togliek aver ok grote Gefohr för de Minschen, de noch in’n Saal sünd – man en annere Wahl gifft dat nich mehr. Natürlich brickt Panik ut, as de Plaan bekannt warrt. Een Koppel vun Lüüd üm Duncan sien Swiegersöhn versöcht dorophen, de Baak in jemehr Gewalt to bringen, dat se sik sülvst redden künnt. Dör dat gemeensome Anstörmen ritt dat Seel aver twei. Simmons stört mit de Baak af un mit em ok de Senator, de noch versöcht hett, em torüchtohollen. De letzten, de nu noch in den Ballsaal torüchbleven sünd, versökt sik, so goot as dat man geiht, to sekern, dat se nich vun dat vele Water wegspöölt warrt.

De Plaan geiht op. Liekers dat dör de Floot nochmol an ganze Reeg Minschen jemehr Leven verleert – dorünner ok de Börgermeester – kann dat Füer dormit löscht warrn un de restlichen Lüüd künnt opletzt reddt warrn.

Kritiken ännern

  • Lexikon vun’n Internatschonalen Film: Der Brand in einem 137 Stockwerke hohen, nur ungenügend gesicherten Hochhaus von San Francisco dient als Anlaß für die sensationsbetonte Darstellung menschlicher Bewährungsproben. In technischem Realismus perfekt ausgemaltes Katastrophen- und Rettungsspektakel, das jede Möglichkeit zu Schauwerten nutzt. Sehr publikumswirksame Unterhaltung.[1]
  • TV Spielfilm: Zwei Jahre, nachdem Ex-Dokumentarfilmprofi Irwin Allen mit seinem Seenotspektakel «Die Höllenfahrt der Poseidon» eine Trendlawine losgetreten hatte, produzierte er den wohl bekanntesten aller Katastrophenfilme: Allen dirigierte nur die Actionszenen von «Flammendes Inferno», als Hauptregisseur fungierte 007-Mann John Guillermin. 1974 erhielt das buchstäbliche Trick- und Stuntfeuerwerk Oscars für die Beste Kameraführung, den Besten Schnitt und wer hätte es gedacht? den Besten Filmsong.[2]
  • Hans-Christoph Blumenberg in Die Zeit vun’n 7. März 1975: Die von Irwin Allen mit beklemmender Perfektion inszenierten Trickaufnahmen gehören zu den besten der Filmgeschichte. Nie verliert der Betrachter die Illusion, eine absolut authentische Apokalypse mitzuerleben. Angesichts des irrwitzigen technischen Aufwands nehmen sich die zahlreichen Haupt- und Nebenhandlungen um so fader und konventioneller aus. Die unbeholfen gezeichneten Figuren erfüllen allenfalls eine Funktion als Stichwortgeber für spektakuläre Aktionen. Ein Film für Pyromanen.[3]

Utteken ännern

De Film is bannig goot ankamen. He weer för 23 Filmpriesen vörslahn, vun de he ölven Priesen winnen künn:

Anners wat ännern

De Rechten för de beiden Romanvörlagen hebbt bi ünnerscheedliche Hollywood-Studios legen, neemlich bi Twentieth Century-Fox un Warner Brothers. Anstatt sik gegensietig Konkureenz mit egene Produkschonen to maken, hebbt sik de beiden Studios to’n eersten mol tosamendoon un den Film gemeensom produzeert.

Borns ännern

  1. http://www.filmevonabisz.de/filmsuche.cfm?wert=24917&sucheNach=titel
  2. http://www.tvspielfilm.de/filmlexikon/?type=filmdetail&film_id=18449
  3. Die Zeit, 7.3.1975

Weblenken ännern