Dat Veerlannium is en Tiedafsnidd in de Geologie, de von üm un bi 23,8 bet 19,25 Millionen Johr vör uns Tied reckt. Dat is Deel von dat Miozän un binnen dat Miozän von dat Aquitanium (vör 23,03–20,43 Ma) un dat Burdigalium (20,43-15,97 Ma). De Utdruck Veerlannium warrt blots för de Sedimenten in Noorddüütschland un ümto bruukt (Noorddüütsch Tertiärbecken). De Naam kummt af von de Veerlannen. Dor hebbt de Hambörger Waterwarken bohrt un den Bodden ünnersöcht un beneddern en Schicht ut Bruunköhlsannen Seesedimenten funnen, över de Willi Koert 1911 un Karl Gripp 1912 Berichten schreven hebbt.

Vör dat Veerlannium keem dat Neochattium (25,5-23,8 Ma) un achterna dat Hemmoorium (19,25-15,5 Ma).

Desülve Tied in Süüddüütschland un Middeleuropa (zentrale Paratethys) warrt in de Tiedafsneed Egerium (25,8-20,8 Ma) un Eggenburgium (20,8-18,3 Ma) indeelt.

De Sedimenten von dat Veerlannium sünd vör allen Kalksandsteen, in de ok veel Schalen von Mollusken to finnen sünd. Noorddüütschland leeg to de Tied op’n Grund von en siede See. As Leidfossilien warrt de Sniggen Aquilofusus guerichi, Costoanachis beyrichi, Nassarius meyni un Sipho pereger un de Muscheln Cyclocardia grippi un Lyonsia norvegica ansehn.

As Grundgesteen kummt dat Veerlannium nich faken vördag (Utnahm is Klinting Hoved bi Sönderborg), aver as Schuvels is dat fakener to finnen, ünner annern in’n Oosten von Sleswig-Holsteen (Holsteener Steen).