Walter Booker
Walter Booker (* 17. Dezember 1933 in Prairie View, Texas; † 24. November 2006 in New York) weer en US-amerikaansch Jazz-Bassist. Sien Speel weer kenntekent vun stimmenähnlichen Inschuven, Glissandos un Tremolo-Techniken.
Leven un Wark ännern
Walter Booker truck mit sien Familie in de middlere 1940er Johren nah Washington, D.C.. In‘ College speel he in en Band Klarinette un Altsaxophon. In dat Johr 1959 fung he an, Bass to spelen. He weer domals in de glieker Eenheit in de US-Army, in de ok Elvis Presley Deenst maken dee. Nahdem he ut de Armee entlaaten wurrn weer, speel he in de fröh 1960er Johren mit Andrew White in Washington un dat JFK Quintet.
1964 gung Booker nah New York City, wo he in Donald Byrd sien Band arbeiten dee. Dornah speel he mit Ray Bryant, Betty Carter, Chick Corea, Stan Getz, Art Farmer, Milt Jackson, Thelonious Monk, Harold Vick un Sonny Rollins, bevör he 1969 Liddmaat in dat Quintett vun Cannonball Adderley wurr, en Verbinnen, de bitt o de Dood vun Adderley 1975 andüern sull.
In de Tiet dornah tour he mit dat Trio vun Shirley Horn dör de USA, an de Siet vun Billy Hart. In disse Tiet hett Booker dat Boogie Woogie Studio in New York up, en Mekka för Musiker weltwiet. Van 1975 bit 1981 weer he Begleitmusiker för Sarah Vaughan. In de 1980er Johren speel he mit Nat Adderley, Nick Brignola, Arnett Cobb, Richie Cole, John Hicks, Billy Higgins, Clifford Jordan, Pharoah Sanders un Phil Woods.
Booker weer mit de Pianistin Bertha Hope verheiraadt un Liddmaat vun hör Trio, in dat ok Jimmy Cobb mitspeelt. Tosätzlich Tosätzlich to sien eegen Quintett hett he de Formatschoon Elmollenium mit Bertha Hope, de de Pleeg vun dat Wark vun Elmo Hope, Berthas fröheren Ehemann widmet weer.
Booker is mit 72 Johr in Manhattan, New York City storven
Diskographisch Hinwiesen ännern
- Cannonball Adderley: Country Preacher (Capitol, 1969), Inside Straight (Fantasy, 1973), Phenix (Fantasy, 1975)
- Flying colors mit John Hicks, Ricky Ford, Jimmy Cobb, 1980
- Interpretations mit John Hicks, Ricky Ford, Jimmy Cobb, 1982
- Nat Adderley: We Remember Cannon (In & Out, 1989), On The Move (Theresa, 1983), Blue Autumn (Evidence, 1982), Mercy, Mercy, Mercy (Evidence, 1997) <!—nich to verwesseln mit Cannonballs 66er Capitol-Plaat-->
- Kenny Barron, John Hicks Quartet: Rhythm-A-Ning (Candid, 1990)
- Donald Byrd: Blackjack (Blue Note, 1967)
- Roy Hargrove: Family (Verve, 1995)
- John Hicks: Inc. 1 (IW, 1994)
- Clifford Jordan: Repetition (Soul Note, 1984)
- Lee Morgan: The Procrastinator (Blue Note, 1969)
- Archie Shepp:The Way Ahead (Impulse, 1968)
- Wayner Shorter: Super Nova (Blue Note, 1969)
Literatur ännern
- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD. Penguin, Sixth Edition, London 2001
- Bielefelder Katalog 2001