(1566) Icarus
Asteroid
| (1566) Icarus | |
| Egenschoppen vun’n Orbit (Simulatschoon) | |
|---|---|
| Orbitklass | NEA (Apollo) |
| Grote Halfass | 1,078 AE |
| Perihel — Aphel | 0,187 — 1,970 AE |
| Bahnexzentrizität | 0,8269 |
| Bahnnegen gegen de Ekliptik | 22,826 ° |
| Ümlooptiet | 1,12 a |
| middlere Bahnsnelligkeit | 28,7 km/s |
| Physikaalsch Egenschoppen | |
| Dörmeter | 1,0 km |
| Rotatschoonsduer | 2,273 h |
| Albedo | 0,51 |
| Historie | |
| opdeckt vun | W. Baade |
| an’n | 27. Juni 1949 |
| in | Palomar-Steernwacht |
| Annere Beteken | 1949 MA |
(1566) Icarus is en Asteroid ut de Grupp vun de Eerdneegen Asteroid un tellt to den Apollo-Tyyp. Dormit is de Asteroid en möögliche Gefohr, vunwegen dat he de Eerdbahn krüzen kann. He is an’n 27. Juni 1949 vun den düütschen Astronom Walter Baade an de Palomar-Steernwacht opdeckt worrn.
De Asteroid bewegt sik op en bannig elliptische Bahn un kann dorbi dichter as Merkur an de Sünn rankamen. Ut dissen Grund weer de Asteroid na de traagschen Gestalt Ikarus ut de greekschen Mythologie nöömt, de mit sien sülvst maakten Flögels to dicht an de Sünn flöög un afstört is[1].
Kiek ok ännern
Borns ännern
- ↑ Dictionary of Minor Planet Names, Springer; afropen an’n 4. Oktober 2019