(23) Thalia
Asteroid
| (23) Thalia | |
| Egenschoppen vun’n Orbit (Simulatschoon) | |
|---|---|
| Orbitklass | Hööftgördel |
| Grote Halfass | 2,625 AE |
| Perihel — Aphel | 2,008 — 3,243 AE |
| Bahnexzentrizität | 0,2352 |
| Bahnnegen gegen de Ekliptik | 10,114 ° |
| Ümlooptiet | 4,25 a |
| middlere Bahnsnelligkeit | 18,1 km/s |
| Physikaalsch Egenschoppen | |
| Dörmeter | 107,5 km |
| Masse | ~1,3 · 1018 kg |
| Middlere Dicht | ~2,0 g/cm³ |
| Rotatschoonsduer | 12,312 h |
| Albedo | 0,255 |
| Historie | |
| opdeckt vun | J. R. Hind |
| an’n | 15. Dezember 1852 |
| in | London |
| Annere Beteken | 1938 CL, 1974 QT2 |
(23) Thalia is en Asteroid ut den Hööftgördel, de an’n 15. Dezember 1852 vun den britischen Astronom John Russell Hind in London opdeckt worrn is.
De Asteroid is na Thalia, de Muse vun de komischen Dichtung un’t Ünnerholen, nöömt