(922) Schlutia
Asteroid
| (922) Schlutia | |
| Egenschoppen vun’n Orbit (Simulatschoon) | |
|---|---|
| Orbitklass | Hööftgördel |
| Grote Halfass | 2,687 AE |
| Perihel — Aphel | 2,165 — 3,209 AE |
| Bahnexzentrizität | 0,1942 |
| Bahnnegen gegen de Ekliptik | 7,303 ° |
| Ümlooptiet | 4,41 a |
| middlere Bahnsnelligkeit | 18,2 km/s |
| Physikaalsch Egenschoppen | |
| Dörmeter | 19,2 km |
| Rotatschoonsduer | 7,857 h |
| Albedo | 0,100 |
| Historie | |
| opdeckt vun | K. W. Reinmuth |
| an’n | 18. September 1919 |
| in | Heidelbarg |
| Annere Beteken | A919 SJ, A906 UC |
(922) Schlutia is en Asteroid ut den Hööftgördel, de an’n 18. September 1919 vun den düütschen Astronom Karl Wilhelm Reinmuth in Heidelbarg opdeckt worrn is.
De Naam vun den Asteroid is afleidt vun de beiden bedüden Gewarfslüüd Hermann Edgar Schlubach, Hamborg, un Henry Frederick Tiarks, London, de en düütsch-nedderlännsche Sünndüüsternis-Expeditschoon op de Wiehnachtseilannen in’t Johr 1922 ünnerstütt hebbt[1].
Kiek ok
ännernBorns
ännern- ↑ Dictionary of Minor Planet Names, Springer; afropen an’n 8. Oktober 2019