Engelbert Johann Marschalck von Bachtenbrock
Engelbert Johann Marschalck von Bachtenbrock (* 6. Mai 1766 in Hu’e; † 25. August 1845 in Lohmöhlen) weer en düütschen Politiker.
Marschalck is 1766 as Söhn von Dorothea Arnoldine, borene von der Hude, un Friederich Christian Marschalck von Bachtenbrock in de Familie Marschalck von Bachtenbrock boren. He hett an’n 2. August 1798 Maria Sophia von der Decken (1768-1864) freet un sien Söhn Friedrich Christian Dietrich Marschalck von Bachtenbrock is an’n 7. März 1801 boren.
Marschalck weer veer Johr lang Paag un is denn 1784 Offzeer in dat 9. Infanterieregiment worrn.[1] In’n Eersten Koalitschoonskrieg weer he as Freewilligen bi dat 10. Infanterieregiment bi’n Feldtog dorbi.[1] 1794 is he mit’n Charakter von en Hauptmann ut dat Militär rut.[1]
Marschalck is 1802 Landraad von de Ridderschop von dat Hertogdom Bremen worrn.[1] As de Präsident von de Ridderschop, Otto Detlev von Marschalck, 1808 doodbleven is, kunn in dat polietsche Klima von de Franzosentied toeerst keen ne’en Präsidenten wählt warrn. Engelbert Johann von Marschalck is denn 1809 as Präsident bestimmt worrn un hett dat Amt bet 1816 övernahmen.
Nadem de Franzosentied toenn weer, in de Bremen-Veern toletzt to dat Kaiserriek Frankriek tohöört harr, is dat Territorium Bremen-Veern 1813 wedderkamen un de Stänn von Bremen-Veern hebbt Marschalck as Vörsitter von de Regerenskommission wählt. Dat is he bet 1816 bleven, as Christian Ludwig von Hake dat Amt övernahmen hett. Marschalck is Regerungsraad in Stood worrn.[1] Na von Hake sien Dood 1818 hett Marschalck von 1819 bet 1823 noch en tweet Maal dat Leid över Bremen-Veern övernahmen. Nadem dat Königriek Hannover 1823 denn Bremen-Veern in en Landdrostie ümwannelt hett, weer Marschalck bet 1841, as he in Rohstand güng, de Landdrost von de Landdrostie Stood.[1] 1835 al harr he den Rang von en Gehemen Raad kregen.[1] Sien Nafolger weer Ernst von Bülow.
Na’n Dood von Benedikt Dietrich Marschalck von Bachtenbrock hett he dat Good Abbenseet arvt. Ok de Göder in Lohmöhlen un in Övelgünn (Heckthusen) hebbt em tohöört.