Jeffrey Connor Hall

Jeffrey Connor Hall (* 3. Mai 1945 in Brooklyn, New York City) is en US-amerikaansch Genetiker un Chronobioloog as ok emeriteert Perfesser vun de Brandeis University in Waltham, Massachusetts un de University of Maine bi Bangor, Maine. 2017 wurr hüm gemeensam mit Michael Morris Rosbash und Michael Warren Young de Nobelpries för Physiologie oder Medizin tospraaken.

Leven

Hall is as Söhn vun en Journalisten in de Umgegend vun Washington, D.C. in Maryland upwussen. Af 1963 studeer he, tonächst an Amherst College in Amherst, denn an de University of Washington in Seattle, Washington, wo he 1969 en Bachelor un 1971 sien Doktertitel Ph.D. in Genetik kreeg. As Postdoktorand hett he bi Seymour Benzer an dat California Institute of Technology (Caltech) in Pasadena, Kalifornien arbeit.

Hall hörr van 1974 (Assistant Professor) bit 2008 to’n Lehrkörper vun de Brandeis University in Waltham, Massachusetts. Van 2007 bit to sien Ruhestand 2009 hull he noch en Positschoon as Perfesser för Biologie an de University of Maine bi Bangor, Maine. Hall hett sück buterdem up akademisch Niveau mit de Geschichte vun den Amerikaanschen Börgerkriegs utnannersett, insbesünnere mit de Slacht vun Gettysburg.

Wirken

Hall gellt as Pionier vun de Verhollensgenetik un hör neurobiologischen Grundlagen bi de Fruchtfleeg (Drosophila melanogaster). Sien neurogenetischen Ünnersöken hett wesentlich to dat Verständnis vun de molekularen Mechanismen vun de Geslechtsdifferenzeeren vun dat Nervensystem un biologisch Klocken bidragen.

Gemeensam mit Michael Morris Rosbash kunn Hall 1984 eerstmals mit period en „Verhollensgen“ vun de zirkadiane Rhythmik kloneeren. Hör Arbeiten hemm in de Folg to de Identifizeeren un Funktschonsanalyse vun de Proteine führt, de de biologisch Klock vun de Fruchtfleeg (Drosophila melanogaster) togrunnen liggen. Hall un Rosbash hemm en negative Rückkopplung vun de Transkriptschoon as Mechanismus vun disse biologisch Klock vörslahn. Dat Modell is wiederhen gültig un kunn up all Levewesen insluuten den Minschen överdragen wurrn. De Chronotherapie gellt as potentielle Anwennen vun de Forschungsergevnisse bi Minschen mit Slaapstörungen. Hall sien Ünnersöken vun dat fruitless-Gen insluutend sien Kloneeren hemm wichtige Erkenntnisse över de Geslechtsentwicklung vun de Fruchtfleegen brocht.

Utteknungen

• 2001: Liddmaat American Academy of Arts and Sciences
• 2003: Genetics Society of America Medal
• 2003: Liddmaat National Academy of Sciences
• 2009: Gruber-Pries för Neurowetenschapen (mit Michael Morris Rosbash un Michael Warren Young)
• 2011: Louisa-Gross-Horwitz-Prie (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)
• 2012: Canada Gairdner International Award (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)
• 2012: Massry-Pries (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)
• 2013: Wiley Prize in Biomedical Sciences (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)
• 2013: Shaw Prize in Medizin (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)
• 2017: Nobelpries för Physiologie oder Medizin (mit Michael Rosbash un Michael W. Young)

Literatur

• Regina Nuzzo: Profile of Jeffrey C. Hall. In: PNAS. Band 102, Nr. 46, 2005, S. 16547–16549, doi:10.1073/pnas.0508533102.

Weblenken

• Jeffrey C. Hall, Ph.D., Professor Emeritus of Biology bi de Brandeis University (brandeis.edu); afropen an‘ 2. Oktober 2011
• Jeffrey C. Hall, PNAS Member Editor bi de National Academy of Sciences (nas.edu); afropen an‘ 2. Oktober 2011