Maastrichtium

Ärathem Ära	System Periood	Serie Epoch	Stoop Öller	≈ Öller (Mya)
höger	höger	höger	höger	jünger
M E S O Z O I K U M	Kried	Böverkried	Maastrichtium	72–66
			Campanium	83,6–72
			Santonium	86,3–83,6
			Coniacium	89,7–86,3
			Turonium	93,9–89,7
			Cenomanium	100,5–93,9
		Ünnerkried	Albium	112,9–100,5
			Aptium	126,3–112,9
			Barremium	130,7–126,3
			Hautrivium	133,9–130,7
			Valanginium	139,3–133,9
			Berriasium	145–139,9
	deeper	deeper	deeper	öller

Dat Maastrichtium is de böverste un jüngste chronostratigraafsch Stoop vun de Böverkried. In de Eerdchronologie warrt se angeven in de Tiet vun üm un bi 70,6 bit ruchweg 65,5 Millionen Johren vör hüüt. Dat Maastrichtium folgt op dat Campanium un warrt na baven vun’t Danium aflöst, dat fröher noch to de Kried mit to tellt weer, vundaag aver de öllste Stoop vun’t Paläogen un togliek vun’t Känozoikum dorstellt.

An’t Enn vun’t Maastrichtium liggt de so nöömte Kried-Tertiär-Grenz, de een vun de gröttsten Massenutstarven in de Eerdhistorie dokumenteert.

Naam

De Beteken Maastrichtium is vun de Stadt Maastricht afleidt. De Stoop as ok de Naam weern 1849 vun André Dumont vörslahn.

Definitschoon

De Basis vun de Stoop warrt mit dat eerste Optreden vun de Ammoniten-Oort Pachydiscus neubergicus defineert. Dat bövere Enn warrt dör en Iridium-Anomalie sett, de ok mit dat Utstarven vuh ünnerscheedlichste Deergruppen (Foraminieren, kalkig Nannoplankton, Dinosauriers, Ammoniten, Belemniten u. a.) tosamenfallt. De GSSP liggt in’t Grande Carrière, Tercis-les-Bains, Département Landes in Süüdwestfrankriek.

Ünnerdeelen

För’t Maastrichtium sünd twee Ünnerstopen vörsehn, de as Ünner- un Bövermasstrichtium betekent warrt.

In’t Rebeet vun de Thetys warrt dree Ammoniten-Zonen ünnerscheedt (vun Jung na oolt):

Anapachydiscus terminus
Anapachydiscus fresvillensis
Pachydiscus neubergicus bit Pachydiscus epiplectus

Entwickeln vun Deerten un Planten

Mit dat Maastrichtium geiht de Kried to Enn un dormit ok togliek dat Mesozoikum. Dorna folgt de Periood vun’t Paläogen, dat al to dat Känozoikum tellt. De Övergang warrt as Kried-Tertiär-Grenz (K-T-Grenz) betekent, na den ölleren Begreep vun’t Tertiär. Disse Grenz is prägt vun’t Massenutstarven vun den gröttsten Deel vun de dormoligen Deerten un Planten. As Oorsaak warrt de Inslag (Impakt) vun en groten Meteoriten annahmen oder en utermatig starken Vulkanismus. De K-T-Grenz fallt butendem mit en stark Torüchtehn vun de See (Marine Regresschoon) tohopen. Dat harr as Naklapp en Dröögfallen vun wiete Schelfrebeden, de in’t Campanium un to Anfang vun’t Maastrichtium noch vun flache Seen bedeckt weern. De Levensruum vun vele Inwahners vun Flachwater is dormit verswunnen.

Literatur

Felix Gradstein, Jim Ogg, Jim & Alan Smith: A Geologic timescale. Cambridge University Press 2005 ISBN 9780521786737
Hans Murawski & Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 10., nee bearb. u. wiet. Opl., 278, Enke Verlag, Stuttgart 1998 ISBN 3-432-84100-0.
D. B. Weishampel u. a. (Rgv.): The Dinosauria. 2. Opl. University of California Press, Berkeley 2004, S. 517–606 (Afsnitt Dinosaur distribution).