Röömsch-düütschen Kaiser
As röömsch-düütschen Kaiser warrt in de jüngere histoorsche Literatur en Kaiser vun dat Hillge Röömsche Riek vun Düütsche Natschoon betekent. Up de eene Siet warrt he dor denn mit unnerscheden vun de röömschen Kaisers in de Antike, un up de annere Siet warrt kloor, dat he nich nich een vun de Düütschen Kaisers in dat Düütsche Riek twuschen 1871 un 1918 is. Af to grenzen is he ok vun de röömschen Kaisers in dat Middeloller in de Johre 800 bit 924. De ehr Kaiserdom hett sien Grund in de Königskroon vun Noorditalien harrt. De histoorsche Begreep for en röömsch-düütschen Kaiser is dat latiensche romanorum Imperator („De Römers ehrn Kaiser“).
To'n eersten röömsch-düütschen Kaiser is Otto de Grote 962 in Rom kröönt wurrn. De leste röömsch-düütsche Kaiser weer Franz II., de dat Hillge Riek 1806 uplööst harr un sik sülms al in dat Johr 1804 to'n Kaiser vun Öösterriek verklaart harr.