São Nicolau (Kap Verde)

São Nicolau is en Eiland in’n Atlantik. Se is een vun de negen bewahnten Eilannen vun de Republiek Kap Verde.

En Küstenstriepen vun’t Eiland vun’t Boot ut sehn

Geografie

São Nicolau liggt in’n Noorden vun’n Archipel twüschen de Eilannen São Vicente un Sal op en gemeensomen Deepseesockel mit São Vicente un de nich bewahnten Eilannen Santa Luzia, Raso un Branco. Dormit tellt se to de Ilhas de Barlavento („Eilannen över’n Wind“). Dör den Sockel entsteiht so en vergliekswies flachet un fischrieket Seebecken twüschen de Eilannen op de mit 5.300 m sünnst teemlich deepen Kapverdischen Seeswell.

Dat Eiland São Nicolau höört to de bargigen Eilannen vun Kap Verde. De höchste Barg is de Monte Gordo mit ruchweg 1.312 m, wat en jüngeren enigermoten evenmatigen Vulkankegel mit en runne Kupp is. De Mitt vunt Eiland kriggt unregelmatige Nedderslääg. Dorgegen sünd de sieten Küstenstriepen un de wieten Halfeilannen dröög un mehr wöstenordig. Blots in’t Rebeet üm Fajã de Cima kann dank en Söötwaterstollen in grötterem Ümfang Ackerbo mit Help vun Bewatern bedreven warrn.

De Hööftstadt vun dat Eiland is Ribeira Brava, man in de Twüschentiet is se an Inwahners un weertschopplich Bedüden vun de Fischer- un Havenstadt Tarrafal överdrapen worrn. Dat Eiland is in twee Distrikten, de so nöömten concelhos opdeelt. Een is Ribeira Brava, de annere is Tarrafal de São Nicolau.

Historie

En Platz in de Hööftstadt Ribeira Brava

Fischerslüüd in’n Haven vun Tarrafal

Dat Eiland is dör den Genueser Kaptein António da Noli opdeckt worrn an’n St.-Nicolaus-Dag vun’t Johr 1460. Da Noli hett dat Eiland in’n Opdrag vun Hinnerk den Seefohrer för de Portugesen in Besitt nahmen. En bestännige Besiedeln dör Sekundärbesiedlen vun de süüdlichen Eilannen un ne’e Inwannerers ut Madeira un Portugal keem eerst in’t 18. Johrhunnert. Histoorsch hett dat eiland en grode Rull dör dat 1866 apen maakte Preesterseminar speelt, wat dat öllste in West-Afrika is un ok en weltliche School bargen de. To de ehmoligen Besökers vun’t Seminar tellt de gröttsten Schrievers vun’t Archipel vun’t 19. un 20. Johrhunnert, de Wegbereiders vun de kapverdischen Identität un vun de Unafhangigkeit. De histoorsche Karn vun de Stadt Ribeira Grande is üm de Bischopskark Igreja Matriz de N. Senhora do Rosário anleggt, de fröher de gröttste Kark vun West-Afrika wesen is. Dor liggt ok dat Geboortshuus vun den Dichter José Lopes da Silva (1928-2002; Pseudonym: Gabriel Mariano). Op de annern Siet vun’t Daal liggt dat Seminar-Gymnasium, dat vundaag as Museum herricht is.

Vundaag leevt op dat Eiland ruchweg 14.000 Inwahners. Dat is bedüden weniger as noch vör de gresigen Dröög- un Hungerkatastrophen vun de 1940er Johren, as en groden Deel vun de Inwahners verhungert oder na São Tomé un Príncipe utwannert is.

Weertschop

São Nicolau överleevt mehr as anner Eilannen vör allen dör de Help vun Familientohöörige, de in’t Utland leevt. Op dat Eiland sülvst is vör allen de Fischeree de gröttste Born för Innahmen un Eten, dat Utwannern stellt en annern wichtigen Twieg dor.

Grode Mööglichkeiten leegt ok in’n Tourismus, vun wegen dat dat op’t Eiland wiete Strännen, schöne Wannerweeg un en Nettwark vun lütte Straten gifft. Opstunns is de Tourismus aver noch nich wiet entwickelt, wat ok mit doran liggt, dat de Verkehrsanbinnen mit Fleger oder Fährschipp eerst in de letzten Johren langsom in de Gäng kamen sünd un sik verbetert hebbt. Op dat Eiland warrt vör allen dat Wannern geern maakt. De Landschop is teemlich schön, man de Wannern sünd nich ganz so suer as to’n Bispeel op Santo Antão.

Weblenken

Eilannen vun Kap Verde