Silvio Berlusconi

Silvio Berlusconi (* 29. September 1936 in Mailand, Italien; † 12. Juni 2023 in Segrate/Mailand) weer en italienschen Politiker, Ünnernehmer un Medien-Tycoon. Berlusconi weer van 8. Mai 2008 bit 12. November 2011 Ministerpräsident vun de 58. italieenschen Regeren.

Silvio Berlusconi
(Mai 2008)

Mit Ünnerbreken weer he vörher al twee Amtsperioden, neemlich de 51. un de 57. italieenschen Regeren siet Grünnen vun de Republiek, Ministerpräsident. Butendem hett he övergangswies ok al de Ämter vun’n Buten- Weertschops- un Gesundheitsminister utöövt. He is de Grünner vun de Partei Forza Italia un bito ok Vörsitter vun dat Parteien-Bündnis Popolo della Libertà. Blangen de Politik is he as Ünnernehmer de Besitter vun den Konzern Fininvest. Mit en Vermögen vun ruchweg 9,4 Milliarden US-Dollar is he luut Angaav vun’t Forbes Magazine een vun de rieksten Lüüd vun Italien.

Leven un Loopbahn

Silvio Berlusconi is de öllste Söhn vun Luigi Berlusconi un Rosa Bossi. He is dormit de Broder vun Maria Antonietta un Paolo Berlusconi. Sien Vadder hett as Anstellten bi de Banca Rasini arbeit, in de he sik opletzt to’n Gewarfsföhrer hoocharbeit hett. Berlusconi hett 1954 sien Rieptüüchnis an’t Salesianer-Gymnasium Sant’Ambrogio in Mailand kregen. Dorna güng he an de Universität Mailand, woneem he Jura studeer. 1961 hett he sien Studium mit cum laude afslaten mit en Diplomarbeit över Warfverdrääg. För disse Arbeit hett he en Pries vun mehr as 2 Millionen Lire wunnen, de vun de Warfagentur Manzoni utschreven weer.

Na sien Studium hett he 1965 Carla Elvira Lucia Dall’Oglio heiraadt, mit de he twee Kinner, Maria Elvira un Pier Silvio, hett. Dat Poor is 1985 scheedt worrn. Fief Johr later hett Berlusconi de Schauspelersche Miriam Bartolini (Künstlernaam: Veronica Lario) heiraadt, mit de he wietere dree Kinner, Barbara, Eleonora un Luigi, hett.

De Ünnernehmer Berlusconi

Bowesen

In sien Studientiet harr Berlusconi en poor Insichten as Immobilienmakler wunnen. 1961 grünn he denn tosamen mit den Boünnernehmer Pietro Canali sien eerst Ünnernehmen, de Cantieri Riuniti Milanesi Srl. De Firma künn en Grundstück in de Via Alciati köpen, vun wegen dat se en Börgschop vun den Bankier Carlo Rasini kreeg. Dat weer de Mitgrünner un Besitter vun de Banca Rasini, för de Berlusconis Vadder arbeiden de.

Twee Johr later hett Berlusconi dat Ünnernehmen Edilnord Sas grünnt. Dat Geld dorör keem vun Carlo Rasini un den Swiezer Ünnernehmer Carlo Rezzonico mit de Aktiensellschop för Immobilienanlagen in Residenzzentren AG, de ehrn Sitt in Lugano harr. De anonymen Geldmiddel vun de Swiezer Aktiensellschop weern to’n Deel bi de International Bank in Zürich achterleggt un kemen över de Banca Rasini na de Edilnord Centri Residenziali.

1964 güng dat los mit den Bo vun mehrere Hoochhüüs in Brugherio, woneem en Modellstadt för 4.000 Inwahners plaant weer. De eersten Hüüs weern dat Johr dorop fardigstellt, leten sik aver blots swor verköpen. 1968 is denn de Edilnord Sas di Lidia Borsani e C. grünnt worrn – Lidia Borsani is en Kusine vun Berlusconi. Disse Firma hett 712.000 m² Land in de Gemeen Segrate köfft un füng dor 1969 mit den Bo vun de resenhaften Wahnanlaag „Milano 2“ an.

De olle Edilnord is 1972 oplöst worrn un de ne’e Edilnord Centri Residenziali Sas keem tostannen, bi de wedder Lidia Borsani as Sellschoppersche optreden is, un de wedder de nödigen Geldmiddel vun de Aktiensellschop för Immobilienanlagen in Residenzzentren AG kregen hett.

1973 hett Berlusconi de Italcantieri – toeerst as GmbH, denn as SpA (en italieensche Aktiensellschop) – grünnt. Geldgevers för de Firma weern de Swiezer Treuhandsellschoppen Cofigen, de mit de Banca della Svizzera Italiana verbunnen weer, un de Eti AG Holding in Chiasso. In’t glieke Johr bröch he dör Vermiddeln vun den Afkaat Cesare Previti de Villa Casati Stampa in Arcore, wat vundaag sien Hööftwahnsitt is. Verköpersche weer en minnerjohrige Deern, de dat Anwesen arvt harr un vun Previti vertreden worrn is.

In’t Johr 1974 is de Immobiliare San Martino in Rom entstahn. Gewarfsföhrer is Marcello Dell’Utri worrn, en ollen Studienfründ vun Berlusconi, de em later bi’t Grünnen vun de Partei Forza Italia ünnerstütten schüll, in de Twüschentiet aver vun wegen Verbinnen to de Mafia in eerste Instanz veroordeelt worrn is (Stand: November 2006). Dat Geld is vun twee Treuhandselsschoppen vun de BNL praatstellt worrn.

1978 sünd de Edilnord un de Immobiliare San Martino tosamenslaten worrn to de Milano 2 SpA.

Feernsehn

In’t Johr 1978 hett Berlusconi den öörtlichen Privatsenner Telemilano övernahmen, de 1972 as milano 2 grünnt worrn weer. To de Tiet weern landswiete Överdrägen för Privatsenner noch verboden.

1980 weer en Footballturneer twüschen de Natschonalmannschoppen vun Argentinien, Brasilien, Düütschland, Italien, de Nedderlannen un Uruguay utdragen – de so nöömte Mundialito. Dorbi geev dat landswieten Schandaal, de vun grote Daagblööd as de Corriere della Sera un de Gazzetta dello Sport ünnerstütt worrn is, un wegen dat de staatliche Feernsehsellschop RAI de Spelen nich live wiesen de. Opletzt müss de RAI den Berlusconi-Senner Canale 5, den Nafolger vun Telemilano, Verlööf geven, de Satelliten för landswiete Sennen to bruken.

Berlusconi füng 1982 an, över all sien regionale Senners datsülve Programm aftospelen. Dormit is faktisch en ne’en landswieten Feernsehsenner tostannenkamen.

Vun den Verlegger Edilio Rusconi hett 1982 den Feernsehsenner Italia 1 övernahmen, 1984 Rete 4 vun de Verlagsgrupp Mondadori. Mit disse TRansakschonen is Mediaset, dat Medienünnernehmen vun den Berlusconi-Kunzern Fininvest, to de gröttste Konkurrenz vun den fröheren Monopolisten RAI worrn.

Enn vun de 1980er Johren güng he an en Utwieten op den europääschen Medienmarkt: 1986 mit La Cinq in Frankriek, 1987 (bit 1992) mit Tele 5 in Düütschland un 1989 mit Telecinco in Spanien.

To Mediaset höört ok Publitalia 80, mit de he in’t Warfgewarf aktiv is.

Verlag un Medien

Silvio Berlusconi hett de Aktienmehrheit bi twee vun de wichtigsten Verlagshüüs in Italien, Mondadori un Einaudi, un butemdem ok bi en Reeg vun lüttere Hüüs: Elemond, Sperling&Kupfer, Grijalbo, Le Monnier, Pianeta scuola, Edizioni Frassinelli, Electa Napoli, Riccardo Ricciardi editore, editrice Poseidona.

Ünner sien Regeer steiht ok de Kinokeed Medusa Cinema. Nich mehr bedeeligt is he in de Twüschentiet an den Videoverleh Blockbuster Italia.

Hannel un Versekern

In sien Besitt harr Berlusconi ok de Hannelskeden Standa, de in de Twüschentiet an de düütsche Rewe verköfft is, un Euromercato, de vundaag in de franzööschen Carrefour tohöört, in sien Besitt. He segg, dat he to’n Verköpen dwungen worrn weer, vun wegen, dat em de linksrichte Börgermeester na sien Intreden in de Politik keen Konzesschoon mehr geven hett för ne’e Ladens.

De Sellschoppen Mediolanum un Programma Italia arbeit in’t Kredit- un in’t Versekernswesen.

Sport

Siet 1986 hett Berlusconi den Footballvereen AC Mailand in sien Besitt, de natschonal un internatschonal een vun de Clubs mit den gröttsten Spood is. He weer bit 2004 ok Präsident vun den Vereen, bit he Bott geven müss, vun wegen dat en Gesett to’n Regeln vun Intressenskunflikten em dorto dwungen hett.

Dat Daagblatt Tuttosport hett 2004 schreven, dat Berlusconi fröher en groten Fan vun den öörtlichen Konkurrenten Inter Mailand wesen is. So schall dat en ehmoligen Anstellten vun de Edilnord seggt hebben. De Wittfro vun den fröheren Inter-Präsidenten Ivanoe Fraizzoli hett 2005 in en Interview mit de Gazzetta dello Sport seggt, Berlusconi harr Anfang vun de 1980er Johren versöcht, den Vereen to köpen. Das is later ok vun Sandro Mazzola vertellt worrn. Berlusconi sülvst hett to den Fall seggt: „Voglio precisare che non sono mai stato interista, perché non si può cambiare religione“ (översett: „Ich müch klorstellen, dat ik nienich Inter-Fan weer, vun wegen dat man sien Religion nich ännern kann.“)

Butendem hett he Anfang vun de 1990er Johren Polisportiva Milan mit de Vereenssportorden Baseball, Volleyball, Rugby un Ieshockey grünnt. Dorför hett he eenige öllere Verenen tosamendoon. En poor Johren later is de Vereen aver wedder oplöst worrn.

Berlusconi as Politiker

Berlusconi mit Italiens Staatspräsident Giorgio Napolitano

Anfang vun de politische Loopbahn

Liekers dat Silvio Berlusconi veell mit den Baas vun de Partito Socialista Italiano un Ministerpräsidenten Bettino Craxi to kriegen harr, de em bi’n Opbo vun sien Medienriek ünnerstütt hett, hett he sik johrelang nich in de Politik inmischt. Eerst as ut dat Parlament to höörn weer, dat de Vörherrschop vun Mediaset in’t Rebeet vun de Medien besneden warrn müss, füng he an, sik intobringen.

1993 hett he an’n 5. Dezember den Parteisekretär vun de profaschistischen Movimento Sociale Italiano/Destra Nazionale (MSI) Gianfranco Fini bi de Steekwahlen för dat Amt vun den Börgermeester in Rom ünnerstütt, as he apen vertell, dat he keen Minuut tögern de, Gianfranco Fini sien Stimm to geven.

Anfangs hett he versöcht, Politiker ut de Mitt as Mario Segni un Mino Martinazzoli för den Opbo vun en ne’en moderaat, antikommunistisch Bündnis to winnen. He leet an’n 242. Januar 1994 in en vörher optekente Reed in’t Feernsehn verkünnen, dat he nu in de Politik intreden wull. As Grund dorför geev he an, de „kommunistische Gefohr“ afwennen to wullen, also en Winnen vun dat Mitt-Links-Bündnis.

Parlamentswahl 1994

In’n Winter 1993 hett sik de politische Bewegen Forza Italia billt, wo de Funkschonären vun sien Firmen, sünners aver vun de Publitalia 80 bannig mit inbunnen weern. Twee Maanden vör de Parlamentswahlen in’t Johr 1994 is denn de Partei Forza Italia grünnt worrn, de vör allen bemöht weer, Wählers vun de politischen Mitt un de rechte Mitt to winnen. De harrn na’t Opdecken vun den Tangentopoli-Schandaal in’n Rahmen vun de Mani-pulite-Ünnersöken un de Naklapp mit dat Tosamenbreken vun de Democrazia Cristiana kuum en annere Wahlmööglichkeit.

Berlusconi hett sien hele Medienmacht to sien Gunsten tosamennahmen un en opwännige Wahlkampagne maakt. Eerst later is dat par-comdicio-Gesett kamen, nadem Feernsehsenners de Plicht hebbt, all föhren Politikers un Parteien ruchweg de glieke Tiet to’n Vörstellen to laten. Mit den Opwand is de Wahl för de Forza Italia en groten Spood worrn. Na de Wahl an’n 27. März 1994 hett Berlusconi en Mitt-Rechts-Regeren mit de Alleanza Nazionale vun Gianfranco Fini un mit de Lega Nord vun Umberto Bossi billt.

Bossi hett dat Wahlbündnis aver al wenige Maanden later wedder opkünnigt. Hööftgrund dorför weer, dat de Lega Nord jemehr Stammwäholers nich verkloren künn, worüm de sezesschonistische Pattei op eenmol in Rom in de Regeren seet. Na den Fall vun de Regeren hett sik denn en Mitt-Links-Regeren ünner den fröheren Ministerpräsident Lamberto Dini billt, de vun de Lega Nord ünnerstütt worrn is. Disse Regeren hett aver ok blots annerthalf Johren bit Mai 1996 hollen.

Vun wegen, dat Berlusconi sik mit de Lega Nord nich op’n Allianz eenigen künn, hett dat Ulivo-Bündnis ünner dat Regeer vun Romano Prodi de Neewahlen wunnen. In de Folg is Berlusconi Oppositschoonsföhrer worrn un hett mit den lateren Ministerpräsident Massimo D’Alema an Reformen vun de Verfaten un de Justiz arbeit.

Parlamentswahl 2001

Chirac, Bush, Blair un Berlusconi beim G8-Drapen in Évian-les-Bains 2003

In dat Johr 2001 hett Berlusconi to’n tweeten mol de Parlamentswahlen wunnen. Ok dorvör hett he wedder groten Warfopwand bedreven – t. B. hett jede italieensche Huusholt en Biografie vun Berlusconi toschickt kregen, de 128 Sieten lang weer. He hett na de Wahlen wedder Koalitschoon mit de Alleanza Nazionale, de düütlich swackere Lega Nord, de christdemokraatsche UDC un mehrere Lüttparteien.

De Spood bi de Wahl güng woll op dat Splittern vun de Mitt-Links-Parteien torüch, to’n annern aver ok op den Contratto con gli italiani (Verdrag mit de Italieners), de wiel den Wahlkamp publizeert worrn is. Dorin hett Berlusconi sien mööglichen Wählers Stüervördelen verspraken, de Arbeitslosentallen op de Hälft to bringen, grote staatliche Projekte to maken, Straafdaden to minnern un de Mindstrente höger to stten. He güng butendem de Plicht in, falls he keen Spood hebben schüll, bi de nächsten Wahl nich wedder antotreden.

Na den Rüchtritt vun den Butenminister Renato Ruggiero an’n 6. Januar 2002, hett Berlusconi bit to’n 14. November vun dat Johr dat Amt sülvst övernahmen. Sien Nafolger is Franco Frattini worrn. Vun’n 1. Juli bit to’n 31.Dezember 2003 weer Berlusconi butendem de Präsident vun’n Raat vun de Europääschen Union.

De Regeren Berlusconi II is siet den Tweeten Weltkrieg de, de sik an’n längsten an de Macht hollen künn. Dat liggt to’n een an de brede parlamentaarsche Mehrheit, aver ok an de starke Föhren vun Berlusconi un dat Tosamenhollen vun de Forza Italia. Liekers geev dat aver faken Ümbilln binnen de Regeren, wat för allen op Strietereen twüschen de Koalitschoonspartners torüchgüng.

Berlusconi hett in’n Rahmen vun en wietere Ümbilln an’n 20. April 2005 na lang hen un her Bott geven, nadem eenige Regionalwahlen verloren güngen. Dat weer aver blots en formalen Vörgang, vun wegen dat he foorts to’n drüdden mol Ministerpräsident worrn is. Vun’n 10. März bit to’n 17. Mai 2006 harr he kort ok dat Amt vun’n Gesundheitsminister.

Parlamentswahl 2006

Üm Berlusconi geev dat vör de Wahlen an’n 9. un 10. April 2006 tallrieke Diskuschonen. De italienschen Weertschopsverbännen hebbt apen Kritik öövt an de Weertschopspolitik vun de vöhrigen fief Johren, de meist to en Nullwassdom (0,1 % in’t Johr 2005) föhrt hett. Na jemehr Menen bestünn de Gefohr, dat Italien ut de Grupp vun de G8-Länner rutflegen künn. Berlusconi hett Vörholten as Tüdelkram afdoon un hett in’n Gegentog för en kommunistischen Machtwessel dör dat Mitt-Links-Bündnis Wohrschau geven. De Wahlkamp weer bestimmt dör en düchtige Radikaliseeren vunt Snacken her.

Berlusconi hett de Wahl bannig knapp gegen dat Mitt-Links-Bündnis üm Romano Prodi verloren un is an’n 2. Mai 2006 as Baas vuin de Regeren torüchpeddt. Den Sieg vun Prodi hett he aver blots mit Tögern acht un bestünn dorop, dat de Stimmen noch mol wedder uttellt warrt, vun wegen dat de Vörsprung blots ganz fien weer un de Mitt-Links in’n Senat sogor weniger Stimmen harr.

De Splitten vun Italien, de Berlusconi na de Wahl mehrmols beklagen de un üm de he ok de Notwännigkeit to ein grote Koalitschoon düütlich maken wull, keem to’n groten Deel seker ok vun em sülvst. De Linke hett en grote Koalitschoon foortd utslaten, solang Berlusconi noch an de Spitz vun de Forza Italia stahn de. Mit Ünnerstütten vun sien Koalitschonären hett Berlusconi wiel den Wahlkamp jümmer wedder utnütt, dat in Italien de Angst vör’n Kommunismus noch deep sitten deit, sünners bi de öllere Generatschoon. De meisten vun de Vörholten gegen em hett he eenfach ümdreiht (to’n Bispeel hett he vun de „Linken“ seggt, dat se 70 % vun de Medien kontrolleeren deen un snack kort na de Wahl sogor vun 90 %) un hett in de apentliche Menen en Patt-Situatschoon utlööst. En sachliche Diskuschoon is in de breden Apentlichkeit dormit ok so goot as unmööglich worrn.

Parlamentswahl 2008

Dat Mitt-Rechts-Bündnis ut Popolo della Libertà, Lega Nord un Movimento per l´autonomia vun Berlusconi hett in’n April 2008 mit düütlichen Vörsprung de Mehrheit in’t Afordentenhuus as ok in’n Senat wunnen. Dormit künn he wedder de Regeren billn. An’n 8. Mai 2008 is he dormit to’n drüdden mol in veerteihn Johren as itailenschen Ministerpräsident vereedigt worrn.

Politikstil

Berlusconi mit George W. Bush op’n Empfang in’t Witte Huus

Silvio Berlsuconi priest sik sülvst geern as as Alternative to de ollen Politikerklass un as Ünnernehmer inn Deenst vun de Politik. Sien Politik verköfft he mit eenfache un indringliche Spröök, de sik unmidelbor an de italieenschen Börgers wennt (t. B. „’n Arbeiter as Ministerpräsident“ oder „een Million Arbeitsplätz“). Bekannt is vör allen sien „Verdrag mit de italieenschen Lüüd“, den he vör de Parlamentswahlen 2001 in’t Feernsehn ünnerschreven hett.

He seggt sülvst, dat de Grundsdatz vun sien Politik weer, de Methoden to’n Leiden vun en groot Ünnernehmen ok in’t Regeer vun en Land antowennen. De Reform vun de Verfaten, mit de he in de tweete Amtstiet de Macht vun den Ministerpräsident vergröttert hett, betekent he as „Starker maken vun den Vörstandsvörsitter vun den Bedriev Italien“.

Berlusconi is bekannt dorför, dör fründschoppliche Verbinnen to annere Staatslüüd ok politische Kuntakten hertostellen. As „Frünnen“ vun Berlusconi gell t. B. de ehmolige US-amerikaansche Präsident George W. Bush, de fröhere britsche Premierminister Tony Blair un de ehmoligen russ’sche Präsident Wladimir Putin. En wietere Egenheit vun Berlusconi is, dat he direkte Uteneensetten in’t Feernsehn ut’n Weg geiht. Na en Feernseh-Duell mit Romano Prodi vör de Wahlen 1996 hett he dat negen Johr lang aflohnt, an Feernsehdiskuschonen deeltonehmen, bit he an’n 5. April 2005 na de vun sien Koalitschoon verloren Regionalwahlen to’n Överraschen vun vele in en Sennen vun RAI Tre kamen is, üm dor mit Massimo D’Alema un Francesco Rutelli to diskuteeren.

Dat politische Programm

De Forza Italia weer en politische Bewegen, de düchtig op ehrn Baas tosneden is. So gifft dat twüschen de persönlichen Ansichten vun Berlusconi un de Lien, de de Partei ümsett, in’n Grunnen keen Striet. Dat Parteiprogramm vun Forza Italia wiest vör allen weertschoppsliberalen un konservativen Influss. In die Tiet vun sien Regeer geev dat Reformen in de Bildung, de Justiz un bi’t Rentensystem, wobi de Reformen vun de Justiz un de Scholen düchtig Protest utlöst hebbt. Mit en Reform vun de Verfaten wull Berlusconi de Macht vun den Ministerpräsident utwieten un de Tostännigkeiten in de italieenschen Rebeden starker maken. In en Referendum na de Afwahl vun Berlusconi is de Verfatensreform aflohnt worrn. De grote Stüerreform, de Berluusconi versproken harr, is dorgegen nich ümsett worrn. In de Butenpolitik hett sik Berlusconi dicht an die USA anlohnt un hett dorüm ok den Irakkrieg vull ünnerstütt. Man, italieensche Soldaten weern in de Kämp nich bedeeligt. Se weern eerst na’n offiziellen Afsluss vun’n Krieg dorhen schickt. Bito is he ok för negere Verbinnen to Russland un is för’n Bitritt vun de Törkie in de Europääsche Union. In sien Regeren sünd strengere Gesetten kamen gegen’t ungesettliche Inwannern. In disse Fraag söcht he ok de Kooperatschoon to annere Länner in’n Middelmeerruum as t. B. Libyen.

Kritik un Uteneensetten

Unklor Finanzeren

Bit vundaag is dat nich mööglich uttofinnen, woneem de groten Geldbedrääg herkamt, de Berlusconi al as jungen Ünnernehmer harr. As he vör’n Gericht dorto befraagt worrn is, hett he vun’t Recht bruuk maakt, op disse Oort vun Fragen keen Antwoort to geven, vun wegen dat he sik mit dormit sülvst belasten künn. He hett an de Steed op sien Vadder as Geldgever verwiest.

De Schrievers Elio Veltri un Marco Travaglio seht den Oorsprung vun’t Vermögen in sien Verbinnen to de Mailänner Bank Banca Rasini. In de Tiet, as de Vadder Luigi Berlusconi bi de Bank anstellt weer, sünd Gewarfsverbinnen to de Cisalpina Overseas Nassau Bank tostannenkamen. In jemehr Opsichtsraat seeten later Lüüd as Roberto Calvi, Licio Gelli un Michele Sindona, de all in’n negativen Tosamenhang bekannt worrn sünd. De Banca Rasini warrt later vun Michele Sindona un annere pentiti (gestännige Mafia-Liddmaten) anschulligt, Mafia-Geld waschen to hebben. De Vorholten vun wegen de Geldwäsch künnen nienich opklort oder nawiest warrn, wat nich toletzt ok an’t Swiezer Bankgeheemnis liggt.

De Fall Mangano

An’n 7. Juli 1974 hett Marcello Dell’Utri den jungen Mafiosi Vittorio Mangano ut Palermo in de Villa vun Berlusconi in Arcore bröcht, de em offiziell as Verwalter un Stallmeester instellt hett. Mangano hett sik aver ok üm de Sekerheit vun de Villa kümmert un de Kinner vun Berlusconi na School bröcht. 1976 is Mangano wedder ahn Anstalten weggahn. Korte Tiet later is Mangano in Haft nahmen worrn vun wegen Drogenhannel un Verbinenn to de Mafia. Butendem stünn he ünner Verdacht, dat he in den Minschenroof vun den Först Luigi D’Angerio verwickelt weer, de na en Avendeten bi Berlusconi passeert is.

Mangano hett an’n 26. Mai 1975 vör een vun de Wahnsitten vun Berlusconi in Mailand en Bomb to’n Tünnern bröcht. In en Ünnerhollen mit Marcello Dell’Utri hett Berlusconi sülvst de Explosion as een Daat betekent, de „con affetto“ (mit hartlich Gröten) veröövt weer. Sien Menen na harr en Bomb för Mangano de glieke Bedüden as’n Breef oder en Telefonat, wat doran leeg, dat Mangano eenfach nich schrieven künn.

As he mehrere Drauhen kregen hett, is he mit sien Familie för’n poor Maanden in de Swiez togen un dorna na Spanien.

Propaganda Due

Quittung für Berlusconis Eintritt in die Propaganda Due

Berlusconi is in’t Johr 1978 in de Propaganda Due inpeddt, wat en nich legitime Freimaurerloge vun den instigen Mussolini-Anhanger un Hitler- Kollaborateur Licio Gelli is. Berlusconis Naam is 1981 bi en Huusdörsöken op de List vun de Liddmaten funnen worrn. Sien Liddmatentall is 1816 un sien Rang is en apprendista muratore („Mürkerlehrjung“). Vörher hett Berlusconi sien Maatschop aver afstreden hatt un weer 1990 veroordeelt, vun wegen dat he en Meeneed afleggt hett. He hett denn aver vun en Amnestie vun’t Parlament profiteert.

Grünnen vun Mediaset

De italienwiete Överdrägen vun den Senner Canale 5 Anfang vun de 1980er Johren weer klor gegen dat Gesett na de dormoligen Laag. Senners to’n landswieten Empfang weern dormols in private Hand eenfach nich verlööft. De Prätors vun de Provinzen Rom, Mailand un Pescara sünd 1984 inschreden un hebbt in jemehr Rebeden de Sennstatschonen beslagnahmen laten. Veer Daag later hett de Regeren ünner Craxi en Dekret maakt, wat den Bedrief wedder tolaten de, man dat Parlament hett sik verseggt, dat Dekret ok in en Gesett ümtowanneln. Craxi hett hatt denn as Gesttvörlaag inbröcht un doran en Vertroensfraag knütt, de to sien Gunsten utgahn is. Dat Verfatengericht hett dree Johr later dat Gesett nakeken un för rechtens befunnen, stell dorbi aver rut, dat dat Gesett vörlöpig weer. Dat Craxi sik so för Berlusconis Intressen stark maken de, hett woll mit de Fründschop twüschen de beiden to kriegen: Craxi weer Trotüüg bi Berlusconis tweete Hochtiet un de Dööppaat vun Barbara Berlusconi.

Dat Medienriek vun Berlusconi is eerst 1990 dör de legge Mammì endgelltig rechtmatig worrn. Dör dat Gesett müss he Delen vun sien Verlagssellschop vun’t Daagblatt Giornale afgeven, de he denn an sien Broder Paolo verköfft hett. Dat Verfatensgericht hett 1994 faststellt, dat de legge Mammì keen utreken Beschränken för de Kunzentratschoon vun Medienmacht festleggen de – en Naklapp harr dat aver nich.

Intreden in de Politik

De Grünnen, de Berlusconi to’n inpedden in de Politik bröcht hebbt sünd en veel diskuteert Thema. De twee Saken, de an’n fakensten in den Tosamenhang seggt warrt, sünd de ökonommsche Tostand vun Finivest un de velen juristischen Problemen an’n Enn vun de 1980er un Anfang vun de 1990er Johren.

De Ünnerstütters seht in Berlusconis groten Riekdom en Bewies för sien Ehrborkeit, vun wegen, dat dat Tüdelkraam weer antonehmen, he wull sik dör sien politische Ämters noch rieker maken. Se seegt, de juritischen Problemen harrn anfungen, as he de Forza Italia grünnt harr, un dat se dat Resualtat weern vun Verswören gegen em dör sien politischen Gegners.

Berlusconi seegg dorto, dat he sik inbröcht harr, vun wegen dat de Arven vun’n Kommunismus jüst dorbi weern, de Macht an sik to rieten. Dorbi hett he sik op den Tosamenbrook vun de italienschen Parteinlandschop in de Mitt vun de 1990er Johren betogen (Kiek ok Tangentopoli un Mani pulite).

Sien Kritikers seggen dorgegen, dat Berlusconi blots ut den Grund in de Politik gahn is, üm dat he sien Firmen vör Verlusten un sik sülvst för dat Gesett schulen wull. Bekannte Reporters as Enzo Biagi oder Indro Montanelli höllen em vör, dat se dat ut sien egen Mund höört harrn („Wenn ik nich in de Politik gah, steekt se mi in’t Gefängnis un bringt mi to’n Fehlslahn“).

En poor gote Frünnen vun Berlusconi, as Marcello Dell’Utri, hebbt intwüschen togeven, dat Fininvest Anfang vun de 19080er Johren finanziell nich goot stünn un dat en Grund för sien politische Aktivitäten weer. De Böker ünnerstütt disse Ansicht. Na den johrlichen Bericht vun de Mediobanca harr Fininvest 1992 Schulden in Hööch vun 7.140 Milliarden Lire. De Warf-Innahmen, de bit dorhen jümmer wassen sünd, harrn 1993 keen Wassdom mehr.

Justiz

Berlusconi hett fakener mol seggt, dat he na sien Intritt in de Politik dat Opper vun juristische Verfolgen worrn is, de vun sien Gegners organiseert warrt. He beklaag sik, dat de Justiz siet de Tiet de Finivest sünners scharp in’t Oog harr. Man, de Fininvest weer al 1992 un 1993 in’t Blickfeld vun de Staatsafkaatschoppen vun Turin un Rom kamen, toeerst noch in’n Rahmen vun de Ermiddeln in’n Fall Tangentopoli oder Mani pulite. Dorbi güng dat üm Smeergeller, verkehrte Bilanzen un Parteifinanzeeren, de nich na’t Gesett lopen sünd.

Berlusconi bleev aver bi sien Version, dat de Ünnersöken na de Tiet vun sien Politikintritt losgüngen un hett in Brescia Mailänner Gerichten anklaagt vun wegen Angreep op en Verfatensorgan. De Klaag is archiveert worrn. Dor heet dat in de Oordeelsbegrünnen: „Ut de Ünnersöken vun de Fakten warrt klor, dat, gegen de Ansicht vun’n Klagenden, de juristischen Ünnersöken den Intritt in de Politik vörutgahn sünd und nich naher anfüngen.“

1990 weer Berlusconi, as baven schreven, al wegen Meeneed in’n Fall Propaganda Due rechtskräftig veroordeelt worrn un blots vun wegen en Amnestie free.

Fraag na de Wählbohrkeit

Na dat Gesett 361 ut dat Johr 1957 harr Berlusconi an sik gor nich kandideeren dröfen. Dat Gesett seggt neemlich, dat Personen, de vun’n Staat Konzesschonen in bedüden finanziellen Ümfang kregen hebbt – in dissen Fall de Överdräägrechten för’t Feernsehn –, nich wählbor sünd. Liekers is de Regeren ok vun wegen den Insatz vun den dormoligen Vörsitter vun de Democratici di Sinistra un lateren Ministerpräsident Massimo D’Alema dor nich mit Rechtsmiddel gegenan gahn.

Intressensstriet un Medienmacht

Sünnern Grund för Kritik is de Vörholt gegen Berlusconi, dat he in en Intressenkunflikt in Betog op de Medien steiht, vun wegen, dat he as Ministerpräsident groten Influss op de staatliche Feernsehanstalt RAI utöven künn, liekers dat he togliek Besitter vun de privaten Mediensellschopp Mediaset weer. Beide Sellschoppen tosamen kontrolleert ruchweg 90 % vun’t italieensche Feernsehn.

Blangen vele annere Saken is disse Ümstand vun’t britische Wekenblatt The Economist, de vun Berlusconi in de Twüpschentiet as „The Ecommunist“ nöömt warrt, kritiseert worrn. De Striet harr sien Hööchdpunkt, as Berlusconi dat Blatt in Rom vun wegen Roopmoord verklaagt hett. The Economist hett dorophen en apenen Breef an em publizeert. In den johrlichen Bericht Freedom of the Press 2004 Global Survey vun de US-amerikaanschen Organisatschoon Freedom House is de Freeheit vun de Press in Italien 2004 vun Free op Partly Free torüchstoopt worrn. De Organisatschoon Reporter ohne Grenzen hett in’t sülve Johr verklort, dat de Intressenskunflikt vun Berllusconi noch jümmer nich lööst weer un de Meenungsfreeheit in Italien bedrauht is. Dör sien bannige Medienmacht, so warrt em vörhollen, besteiht de theoretische Gefohr, dat de Berichten op all italieenschen Kanaals düchtig parteiisch utfallt.

Gegen de Gefohr schall praktisch dat par condicio-Gesett stüern, dat ruchweg gliek veel Senntiet för all föhren Politikers un Parteien inrüümt – ok in de Programmen vun Mediaset. Ofschoonst in’n Dezember 2003 en Mediengesett vun den Präsident Ciampi aflohnt worrn is, dat em in’n groten Rahmen de Kontroll över de apentlich-rechtlichen Medien geven harr, hett Berlusconi wiel sien Amtstiet liekers veel Influss op de staatliche Feernsehanstalt RAI utöövt, as en Vörfall vun 2002 wiest.

An’n 18. Apirl 2002, hett Berlusconi wiel en Staatsbesöök in Bulgarien in en Presskunferenz de vun sien Kritikers vundaag as „bulgaarsch Edikt“ (editto bulgaro) betenkt Verkloren maakt, dat Kritikers (twee Reporters un een Komiker) vun em dat apentlich-rechtliche Programm vun RAI, un somit Stüergeller, missbruukt harrn un dat dat ne’e RAI-Regeer to hinnern hett, dat so wat noch mol vörkummt.

Meent weern dormit Daniele Luttazzi un Enzo Biagi, de beid keen ne’e Verdrääg mehr kregen hebbt, un Michele Santoro, de en ne’en Verdrag aflohnt hett, vun wegen dat de Sennentiet op en ungünstige Tiet schaven worrn weer. Se harrn vörher in en RAI-Programm Kritik an Berlusconi öövt. Anhangers vun Berlusconi seggen dorto, dat dat staatliche Feernsehn neutral gegenöver de Politik to wesen harr, wiel sien Gegners dordör den Pluralismus, de för den apentlichen Deenst in en Demokratie tyypsch is, in Gefohr sehn hebbt.

Ungesettlich Inwannern

De Regeren Berlusconi hett in’n Juli 2008 in’n Kamp gegen unverlööfte Migratschoon en landswieten Nootstand utropen, de vörher blots vör de Regionen Sizilien, Apulien un Kalabrien gellt hett. Na dat Binnenministerium sünd in’t eerste Halfjohr 2008 mit Bööt 10.611 Lüüd op de Flucht an de italieenschen Küst ankamen, also dubbelt so veel as 2007. Mit dat Instrument vun’n Nootstand, segg de Binnenminister Roberto Maroni, weer dat mööglich, de Situatschoon bitokamen. De Oppositschoon hett dat Vörgahn as verafscheuensweert inordent. Se meen, dat Berlusconi un sien Regerende jemehr Inwahners bang naakt. In de Regeren warrt dorop henwiest, dat 2007 al Prodi den natschonalen Nootstand utropen harr, em aver Anfang vun 2008 op de dree süüditalieenschen Regionen inschränkt harr vun wegen de afnehmen Tall in de Wintertiet.

Polarisatschoon

Faken steiht Berlusconi in de Kritik vun wegen sien polariseeren Spröök un Spalken.

Dat bekannste Bispeel dorför is in Düütschland woll sien Optritt vun’n 2. Juli 2003 in’t Europääsche Parlament. Een Dag, na denn he de turnusmatige Präsidentschop vun’n EU-Raat övernahmen harr, is he vun’n düütschen Afordenten Martin Schulz vun de SPD ok vun wegen sien Binnenpolitik bannig dull kritiseert worrn. Berlusconi hett dorop antert, dat he in Italien een Produzenten wüss, de en Film över Konzentratschoonslagers vun de Nazis möök. He wull em vör de Rull vun en Kapo vörslahn, vun wegen dat he dor goot rinpassen de.

Later segg Berlusconi, he harr sik op de bekannte Feernsehreeg Hogan’s Heroes betogen, in de en tutigen Oppasser (speelt vun John Banner) vörkeem mit den Naam Feldwebel Hand Georg Schultz. Ofschoonst Berlusconi düütlich möök, dat he blots Spaaß maakt harr, hett disse Vergliek en korte diplomaatsche Kries twüschen Düütschland un Italien utlöst, de bald wedder vörbi weer, as he sik an’t Telefon gegenöver Bundskanzler Gerhard Schröder verklort hett.

Na de Terroranslääg vun’n 11. September 2001 hett Berlusconi mit sien Snacken ok wedder Arger utlöst, as he segg, dat de Westen wieterhen en freeheitsorienteerte Demokratie wesen wull, üm de kommunistischen un de islaamschen Welt en Mööglichkeit för en freedvull Blangenenanner to geven. Man, unglücklicherwies weer en Deel vun de musliemschen Welt üm 1.400 Johren torüch bleven, un hett nich de westlichen Weerten as de Leef to de Freeheit, de Freeheit to annere Völkers oder enkelte Lüüd, de t. B. nich to de Vörstellen vun de islaamschen un kommunistischen Welt passen.

Wietere unschöne Saken hett he bröcht, de ümstreden sünd, as to’n Bispeel de Behauptung, dat Benito Mussolini nienich keen harr ümbringen laten un sik blots dorop beschränkt harr de unbestännig maken Oppositschoon in Dwangsurlaub to schicken. As he na sien Menen fraagt weer, wat he vun den nee Wählten Prsidenten vun de USA hollt, meen he direkt na de Wahl, dat Obama jung, smuck un brüünt weer.

Ümstreden Gesetten

Kritikers un politische Gegners in’t In- un Utland hebbt Berlusconi vörhollen, dat vele vun de Gesetten, de in sien Regerenstiet maakt worrn sünd, klor op sien egen Intressen tosneden sünd, sünners üm sik un sien Mackers vör de italieenschen Justiz to schulen. So warrt en afsichtlich verkehrte Bilanz siet en Reform blots noch mit en Geldstraaf sühnt warrn, wenn de Weert weniger as 5 % vun’t Johresresultat is oder weniger as 1 % vun de Bilanzsumm utmaakt. Siet dat so nöömte Cirami-Gesett is dat mööglich, en Richter aftolohnen, wenn de Beklaagte en „begrünnten Verdacht“ hett, dat en Intressenkunflikt oder Parteilichkeit besteiht. För vele Vergahn sünd körtere Verjohrenstieten inföhrt worrn. Butendem sünd twee Immunitätsgesetten wiel de Amtstiet vun Berlusconi verafscheedt worrn. So is an’n 22. Juli 2008 en Gesett (Lodo Alfano) dör dat Parlament kamen, dat de veer Regerensbasen, also ok Berlusconi sülvst, in jemehr Amtstiet vör jede Straafverfolgen schuult. Dat Gesett is an’n 7. Oktober 2009 dör dat italiensche Verfatensgericht kippt worrn.

Grote Kritik keem ok vun wegen de nafolgen Anstalten:

• dat Gesett, mit dat he sien Intressenkunflikt as Ministerpräsident un Konzernbaas ut de Welt bröcht hett. He müss na dat Gesett denn blots noch as Präsident vun’n AC Mailand torüchpedden.
• dat Dekret to’n Redden vun Rete 4, een vun sien Feernsehsenners, wat vun’n EuGH ok so instoopt worrn is, dat dat gegen dat europääsche Recht weer.
• dat Gasparri-Mediengesett, wat Berlusconis Monopool op den privaten Feernsehmarkt ünnermuert hett un em kartellrechtlich de Vörmacht sekert hett.

Gerichtsverfohren

In Italien hett Berlusconi al mehrmols vör Gericht stahn, tomeist mit Vörholten vun wegen Korrupschoon oder dat Verkehrtmaken vun Bilanzen un ok in Betig op Begeevnissen vun vör sien Loopbahn in de Politik. He sülvst sütt sik dorbi as to Unrecht vun de Justiz verfolgt. Mehrfach hett de Richters oder Staatsafkaaten anschulligt, dat se parteiisch weern un he segg, dat de italieensche Justiz Hand in Hand mit de Linken arbeiten de, üm em to störten.

Tweemool weer Berlusconi veroordeelt, hett aver dorna en Amnestie kregen, eenmol wegen den Meeneed in’n Fall vun Propaganda Due, as he toeerst afstreden hett, Liddmaat to wesen. Dat annere mol güng dat üm en fälschte Bilanz in’n Tosamenhang mit’n Grundstück üm een vun sien Villen. In den Fall All Iberian stünn he ok wegen Bilanzfälschen vör Gericht. De Prozess is aver to Enn wesen, as sien Regeren en nee Gesett maakkt hett. Tallrieke wietere Fäll, bi de dat ok tomeist üm fälschte Bilanzen oder üm Besteken vun Richters güng is he freespraaken worrn, vun wegen dat de Fäll verjohrt weern oder nich noch Bewiesen tosamenbröcht warrn künnen.

Utteken

• 1977 warrt Berlusconi vun wegen sien düchtigen Boprojekten vun’n Staatspräsident Giovanni Leone to’n Cavaliere del Lavoro nöömt.
• 1991 kriggt he den Ehrendokter vun de Universität Kalabrien.
• 2003 Distinguished Statesman Award vun de Anti Defamation League.
• 2006 is he Ehrengast vun’n Kongress vun de Vereenigten Staaten in Washington, D. C..

Anners wat

Mit sien Schönheitsoperatschonen is Berlusconi aneckt. So hett he sik in’n Januar 2004 över’n Maand nich sehn laten, vun wegen dat he sik wohrschienlich in’n Dezember 2003 Foolten wegmaken laten hett. In August 2004 hett he sik Hoor op sien Kopphuut transplanteeren laten. Kritikers seggen em na, dat he sik mehr üm sien Utsehn scheren de as üm de Problemen vun’t Land.

2004 hett he ok en CD mit Leder in’n neapolitaanschen Dialekt publizeert, de he tosamen mit Mariano Apicella komponeert harr.

Kiek ok

• Politisch System vun Italien
• Parlamentaarsche Immunität

Literatur (Utwahl)

• Benni, Stefano/Camilleri, Andrea/Eco, Umberto: Berlusconis Italien – Italien gegen Berlusconi, 2002, Verlag Klaus Wagenbach, ISBN 978-3-8031-2450-0
• Grasmück, Damian: Die Forza Italia Silvio Berlusconis: Geburt, Entwicklung, Regierungstätigkeit und Strukturen einer charismatischen Partei, 2005, Verlag Peter Lang, Frankfort an’n Main, ISBN 3-631-53839-1
• Grasse, Alexander: Italienische Verhältnisse 2004. Kontinuität und Wandel im politischen System der „zweiten Republik“, in: Aus Politik und Zeitgeschichte, 2004, bpb, Bonn, [4]
• Feustel, Dirk: One Man Show: Silvio Berlusconi und die Medien, 2007, Tectum Verlag, ISBN 978-3-8288-9446-4
• Hausmann, Friederike: Kleine Geschichte Italiens. Von 1943 bis zur Ära nach Berlusconi, 2007, Wagenbach, Berlin, ISBN 978-3-8031-2550-7
• Renner, Jens: Der Fall Berlusconi. Rechte Politik und Mediendiktatur, 2001, Verlag Werkstatt, ISBN 978-3-89533-116-9
• Wallisch, Stefan: Aufstieg und Fall der Telekratie. Silvio Berlusconi, Romano Prodi und die Politik im Fernsehzeitalter, 1997, Böhlau Verlag, Wien, ISBN 978-3-205-98568-6

Film

Dokumentarfilmen

• Citizen Berlusconi – The Prime Minister and the Press, 2003
• Viva Zapatero! vun Sabina Guzzanti, 2005
• Quando c’era Silvio vun Beppe Cremagnani, Enrico Deaglio un Ruben Oliva, 2006

Speelfilmen

• Bye Bye Berlusconi! (ital. Buonanotte Topolino) vun Jan Henrik Stahlberg, Düütschland/Italien 2006
• Il caimano (dt. Der Italiener) vun un mit Nanni Moretti

Weblenken

Silvio Berlusconi. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Literatur vun un över Silvio Berlusconi in de Düütschen Natschonalbökeree