De Dezember, ok as Juulmaand un Christmaand bekannt, is de twölfte un letzte Maand in’n Gregoriaanschen Klenner. He hett 31 Daag.

En Winterlandschap.

An’n 21. oder 22. Dezember is de Wintersünnwend. Dat is de Dag, wo de Sünn nipp un nau över den Wennkreis vun’n Steenbuck steiht an’n süüdlichen Bredengrad vun 23° 26'. Bi uns op de nöördlichen Halfkugel vun de Eer is denn de köttste Dag vun’t Johr. Dat Gegenstück dorto is de Sommersünnwend in’n Juni.

En Dannenboom utstaffeert för Wiehnachten.

De ole düütsche Naam för’n Dezember is Julmaand. De Naam kummt vun dat Julfest, wat de olen Germanen vun wegen de Sünnwend fiert hebbt. Annere Naams sünd Christmaand oder Heelmaand, de beid op Wiehnachten hendüüd, as Jesus Christus dat Heel in de Welt brocht hett. Disse Naams sünd natürlich erst opkommen, nadem dat germansche Julfest na de Christianeseeren op Wiehnachten ümwannelt worrn is.

In’n röömschen Klenner weer de Dezember eerst de teinte Maand (lat.: decem – tein). De Anfang vun’t Johr is aver 153 v. Chr. üm twee Maanden vörleggt worrn, so dat de Betuch twüschen Naam und Tall verloren güng.

In dat Karkenjohr is dat en beten anners. Dat fangt mit den 1. Advent an, de tomeist in Dezember liggt, manchmol aver ok al in’n November – dat hangt dorvun af, op welkeen Wekendag Wiehnachten fallt. Up jeden Fall liggt denn de gröttste Deel vun de Adventstied in'n Dezember.

De Dezember fangt mit den lieken Wekendag an as de September. Wenn de 29., 30. oder 31. Dezember en Maandag is, denn tellt de Daag af den Maandag to de eerste Klennerweek vun’t nafolgend Johr. Na de DIN-Norm endt dat Johr denn mit den letzten Sünndag in’n Dezember.