Kai Winding
Kai Chresten Winding (* 18. Mai 1922 in Aarhus, Däänmark; † 6. Mai 1983 in Yonkers, New York) weer en amerikaansch Jazzbasuunist vun däänsch Herkunft.
Windings Familie is 1934 in de USA utwannert. He fung 1940 sien Musikerloopbahn an un speel eerst bi Sonny Durham un bi Alvino Rey (1941). Nah Engagements in de Bands vun Shorty Allen, Benny Goodman (1945–46), Stan Kenton (1946–47), Charlie Ventura (1947–48) un Tadd Dameron (1948–49) hett he en Combo mit Buddy Stewart leit un weer an de Birth-of-the-Cool-Upnahmen vun Miles Davis bedeeligt, um dornah mit Gerry Mulligan to arbeiten. In’ Juni ’47 hebbt Miles Davis, Hank Jones un he in Hawkins’ All-Stars-Formation (Bean A Re-Bop) speelt. Nah en Tätigkeit bi Rundfunk un Feernsehn hett he van 1954 bit 1956 mit J. J. Johnson as tweeten Basuunisten in en Quintett arbeit, dat bannig populär wurr. Nah wiederen, in’ Jazz Composers Workshop anfangen musikalischen Experimenten mit en Septett, in dat veer Basuunisten (tosätzlich noch Willie Dennis un Bennie Green) mit en Rhythmusgruppe speelt hebbt, dat he bit 1960 führen dee, hett he as Studiomusiker in New York arbeit. In disse Tiet hett he sück all mit den Insatz vun elektronisch Middel in en Bläserensemble befaat. 1956 weer he an dat Verve-Album Gene Krupa Big Band: Drummer Man featuring Anita O'Day & Roy Eldridge vun Gene Krupa bedeeligt. 1962 wurr Winding musikalisch Direkter vun Hugh Hefners Playboy Clubs. Beraden dör Produzent Creed Taylor nehm he in disse Tiet eenig Alben mit jazzorienteert Popmusik up, as etwa More mit de Titelmelodie to de Film Mondo Cane in dat Arrangement vun Claus Ogerman. Anschließend hett he weer mit J. J. Johnson tosommen arbeit, geev Workshops un Konzerte. Anfang vun de 1970er nehm he an twee Tourneen mit de Giants of Jazz (Dizzy Gillespie, Sonny Stitt, Thelonious Monk, Al McKibbon un Art Blakey) deel. Enn' vun de 1970er-Johren hett Kai Winding tosommen mit de Basuunisten Bill Watrous, Albert Mangelsdorff un Jiggs Whigham de Grupp Trombone Summit bildt, mit de he 1980 för dat düütsch Label MPS en Plattenupnahm makt hett. 1980 speel he in en Combo mit Curtis Fuller. He hett ok Upnahmen mit Neal Hefti, den Kirby Stone Four, den Anita Kerr Singers un Chubby Jackson maakt.
Winding weer en vun de eerst Basuunisten, de sück spoodriek up den Bebop laaten hett. He bleev aber ok immer den Swing verplicht un weer up de anner Siet up de Söök nah Ergänzungen in den Modern Jazz. In’ Vergliek mit J. J. Johnson is sien Ton up de Basuun ruuger.
Diskographisch Henwiesen
ännern- Kai and Jay with Bennie Green and Strings (OJC, 1952-54)
- Trombone for Two/Trombone Sound (Collectables, 1955/56)
- Nuff Said (Rhino, 1955) mit J. J. Johnson, Dick Katz, Tommy Potter, Al Harewood
- Jive at Five (Status, 1957) mit Carl Fontana
- Bon Appetit: The Definitive Black & Blue Sessions (Black & Blue, 1980) mit Curtis Fuller, Hank Jones, John Clayton, Jimmy Cobb
Literatur un Born
ännern- Bielefelder Katalog 1988 & 2002
- Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz Recordings, 8th Edition, London, Penguin, 2006 ISBN 0-141-02327-9