Tadd Dameron

Tadley Ewing (Tadd) Dameron (* 21. Februar 1917 in Cleveland, Ohio; † 8. März^[1] 1965 in New York; boren as Tadley Ewing Peake^[2]) weer en US-amerikaansch Jazz-Pianist, Komponist un Arrangeur.

Leven un Wark

Tadd Dameron kreeg all mit veer Johr Klaveerünnerricht; vun sien Bröer Caesar, de ok Jazzmusiker weer, hett he later dat Saxophonspelen lernt. Dat Orcherstreeren hett sück Dameron autodidaktisch bibrocht- sien eerste Arrangements schreev he för de Jeter-Pillars Big Band 1938 in Cleveland. In’t New Yorker Minton’s Playhouse is he up Charlie Parker un de Bebop-Avantgarde drapen. He fung an för de Bop Orchester vun Dizzy Gillespie un Billy Eckstine Arrangements to schrieven, muss aber sien Brot mitünner as Fabrikarbeiter verdeenen.^[3]. Mit Miles Davis speel he 1949 up dat Festival International 1949 de Jazz in’t Salle Pleyel in Paris; dit Konzert harr maatgevend Infloot up den Spood vun den Bebop in Frankreik. Buterdem hett he Platten mit Clifford Brown, John Coltrane, Gil Evans un Kenny Dorham upnommen.

Wegen en Ruuschgiftdelikt muss he 1958 för mehrere Johren in’t Gefängnis. Dormit weer sein aktiv künstlerisch Loopbahn mehr oder minner to Enn‘; he schreev aber wiederhen Arrangements.

Tadd Dameron sall woll an‘ meesten för sien Kompositschonen in Erinnerung blieven; Stücken as Good Bait, Lady Bird, If You Could See Me Now oder Hot House sünd Jazzstandards wurrn. Mit Gil Fuller un Dizzy Gillespie weer he en vun de pattmakend Arrangeure vun den Bebop bi de Övergang vun‘ Swing. Se hebbt den neen Utdrucksstil up gröttere Formatschonen överdragen.

Tadd Dameron un Fats Navarro. Foto: William P. Gottlieb.

Fats Navarro, Charlie Rouse, Ernie Henry un Tadd Dameron. Foto: William P. Gottlieb

He is mit 48 Johren an Krebs storven.

Ehrungen

2004 wurr he in de Big Band and Jazz Hall of Fame upnommen un he is ok in de American Jazz Hall of Fame upnommen wurrn.

Upnahmen (Utwahl)

1949 Cool Boppin’ (Fresh Sound) mit Miles Davis, Kai Winding, Sahib Shihab, Kenny Clarke
1949 The Miles Davis and Dameron Quartet in Paris - Festival International du Jazz, May 1949 (Columbia)
1956 Fontainebleau (Prestige/OJC) mit Kenny Dorham, Cecil Payne, Sahib Shihab
1956 Mating Call (Prestige/OJC) mit John Coltrane, Philly Joe Jones
1962 The Magic Touch (Riverside/OJC) mit Clark Terry, Ernie Royal, Charlie Shavers, Bill Evans, Ron Carter

Literatur

Ian MacDonald: Tadd - the life and legacy of Tadley Ewing Dameron, Sheffield 1998 (mit Diskografie)
Martin Kunzler: Jazz-Lexikon, Reinbek, Rowohlt, 1986
Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD, 6th Edition, London, Penguin, 2002 ISBN 0-14-017949-6.
Wießmüller, Peter: Miles Davis - Sein Leben, seine Musik, seine Schallplatten; Gauting, Oreos Verlag, 1985

Weblenken

DNB-Katalog
Biografie up de Dameron-Dameron Family Association Page
Besprechen vun de Dameron-Biografie Tadd: Life and Legacy of Tadley Ewing Dameron vun Ian MacDonald up de Websteed vun de City of Cleveland (Ohio)
Personennaamdatei

Anmarken un Borns

↑ Doodsdag nah Carlo Bohländer u. a. Reclams Jazzführer 1989
↑ Dameron is de Naam vun sien Steefvader
↑ Nah Ian MacDonald hören Geschichten över en Medizinstudium an dat Oberlin College oder en Utlandsupenholt in Noordafrika in de 1940er Johren to Legenden, de nichts mit de Wirklichkeit to doon hebbt

[1] Doodsdag nah Carlo Bohländer u. a. Reclams Jazzführer 1989

[2] Dameron is de Naam vun sien Steefvader

[3] Nah Ian MacDonald hören Geschichten över en Medizinstudium an dat Oberlin College oder en Utlandsupenholt in Noordafrika in de 1940er Johren to Legenden, de nichts mit de Wirklichkeit to doon hebbt

[1]

[2]

[3]