Knieper-Nettflunken
De Knieper-Nettflunken (Mantispidae) sünd en Familie mank de Nettflunken (Neuroptera). Up de ganze Eer gifft dat bi 400 Aarden, dormank fiev Aarden (verdeelt up twee Geslechter) in Europa[1] Twee Aarden leevt in Middeleuropa. Dat hannelt sik um Mantispa styriaca un Mantispa aphavexelte. Noch en annere Aart is 2014 in Spanien nee beschreven wurrn. De meisten Knieper-Nettflunken sünd in de Tropen un in de Subtropen tohuse. Ehre neegsten Verwandten sünd de Berothidae un de Dilaridae.
| Knieper-Nettflunken | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||||
| Mantispidae | ||||||||||||||||||
| Leach, 1815 |
Kennteken
ännernDe Flunken bi de Knieper-Nettflunken könnt vun 5 bit hen to 30 Millimeters lang ween, bi en Lief, dat vun 5 bit hen to 47 mms lang ween kann. Dat Lief hett en afsunnerliche Form un lett bannig na Biddhaupeer (Mantodea). De Vörbost is lang un dünn uttagen un kann bewegt weern. An ehr Enne sitt direktemang achtern Kopp dat eerste Paar Been, dat, just as bi de Biddhaupeer, to Fangbeen ummuddelt is. Man bi de Biddhaupeer sitt dat eerste Beenpaar an’t annere Enn vun de Vörbost. Bi de Fangbeen is de Hüft düütlich wat langer, as anners. Achter de Hüften kummt de Schenkel (Femur), de en beten wat platt is un wo up een Siet Doorns an sitten doot. To’n Fangen vun Büte könnt Schenen (Tibia) un Foot (Tarsus) gegen de Doorns hen inklappt weern. De dreekante Kopp lett ok na den Kopp vun de Biddhaupeer, sunnerlich vunwegen de groten Facettenogen, de na de Sieten hen oorntlich afstaht. De Föhlspriete sünd bannig kort. De twee Paar Flunken hefft de typsche Form vun all Nettflunken. Meist sünd se klaar, bloß bi en Reeg vun Aarden en beten wat afdunkelt. An’n Vörrand is en Flunkenplacken good to sehn. Vunwegen, datt dat eerste Beenpaar wiet vörn ansetten deit, staht de Deerter bloß up de annern twee Beenpaar, de noch over blievt. Twuschen Bost un Achterlief is dat Lief mehr oder minner afknepen. De wecken Aarden maakt Wöpsen na (Mimikry), as u. a. Climaciella brunnea.
Wie se leven doot
ännernDat gifft Aarden, de sünd in de Nacht, un annere, de sünd overdag togange. Vun de nachtaktiven Aarden weert de wecken vun künstlich Licht anlockt. Knieper-Nettflunken leevt as Rövers vun annere Insekten, un gaht dor ok up Jagd na. Flegen könnt se avers nich besunners good. De Eier sitt an’n Steel, sünd lüttjet un gröön un weert in Gruppen afleggt. Een Seken kann bit hen to 8.000 Eier leggen. Wenn de Budden utkrapen sünd, leevt se as Parasitoiden an allerhand Budden vun annere Insekten (sunnerlich vun Immen un Wöpsen) un an Spinneneier. Bi dat Wassen ännert de Larven en poormol ehre Gestalt (Hypermetamorphose). Toeerst könnt se sik leifig bewegen un hefft Been un Föhlspriete, man nadem se een- un tweemol de Huud uttrocken hefft, hefft se bloß noch Stummelfööt, en lüttjen Kopp mit lüttje Mundwarktüge un laat na en Budde. Ehr, datt se dat eerste Mal de Huud uttrocken hefft, freet se noch nix, achterna leevt se as Parasitoiden.
Fossilien
ännernDat öllste Fossil vun Knieper-Nettflunken is en Insluss in Barnsteen, de 44 Mio. Johre oold is. Dor is en Budde tohopen mit de Spinn inslaten wurrn, wo se an seten hett.[2]
Systematik (Europa)
ännern- Mantispa aphavexelte U. & H. Aspöck, 1994
- Mantispa incorrupta Monserrat, 2014[3]
- Mantispa perla Pallas, 1772
- Mantispa scabricollis McLachlan, 1875
- Mantispa styriaca (Poda, 1761)
- Nampista auriventris (Guerin-Méneville, 1838)
Belege
ännern- ↑ Fauna Europaea, Mantispidae
- ↑ Michael Ohl: Aboard a spider—a complex developmental strategy fossilized in amber. Die Naturwissenschaften 98, S. 453–456 (2011). (Engelsch) up: SpringerLink. Tohopenfaat‘ in: Der Feind im Nacken. Bild der Wissenschaft. Utgave 06/2011. Konradin Medien GmbH, Leinfelden-Echterdingen.
- ↑ Víctor J. Monserrat (2014): Los Mantíspidos de la Península Ibérica y Baleares (Insecta, Neuropterida, Mantispidae). Graellsia, 70(2): e012.
Literatur
ännern- Ekkehard Wachmann, C. Saure: Netzflügler, Schlamm- und Kamelhalsfliegen, Beobachtung, Lebensweise, Naturbuch Verlag, Augsborg, 1997, ISBN 3-89440-222-9
Weblenken
ännern
Knieper-Nettflunken. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.