Eddie Costa
Edwin James „Eddie“ Costa (* 14. August 1930 in Atlas, Pennsylvania; † 28. Juli 1962 in New York City, New York) weer en US-amerikaansch Pianist un Vibraphonist vun den Modern Jazz.
Leven un Wark
ännernEddie Costa kreeg Klaveerünnericht, is as Vibraphonist allerdings Autodidakt. He speel Anfang vun de 1950er-Johren mit Tal Farlow, Kai Winding, Don Elliott, harr en eegen Trio un hett van 1958 bit 1959 mit Woody Herman arbeit. Costa nhm Platten mit Bobby Jaspar, Mundell Lowe, Teo Macero, Herbie Mann, Hal McKusick, Oscar Pettiford, Joe Puma, Sal Salvador, Chuck Wayne un veer Alben ünner eegen Naam up. He war an mehreren Big-Band-Projekten vun Gunther Schuller, Ernie Wilkins, Michel Legrand, Harry Sweets Edison un Buck Clayton mit.
In Erinnerung blifft sien Tosommenarbeit mit Bill Evans bi dat Album Guys And Dolls Like Vibes 1958[1] un sien Mitwirkung bi de Upnahmen vun den Arrangeur Johnny Carisi up dat Gil-Evans-Album Into the Hot 1961.[2]
Eddie Costa hörrt to en Reeg vun jung Jazzmusiker, de as Clifford Brown un Scott LaFaro an‘ Anfang vun en vörversprekend Karriere för en Unfall to Dood keemen un to en Legende wurrn.
Utwahldiskographie
ännernAs Leader
ännern- Eddie Costa Quintet (1958) mit Art Farmer, Phil Woods
- Guys And Dolls Likes Vibes (Coral/Verve, 1958) mit Bill Evans, Wendell Marshall, Paul Motian
- Eddie Costa/Vinnie Burke Trio (Fresh Sound Records, 1956) mit Nick Stabulas
- The Complete Trio Recordings (Lonehill Jazz, 1956) mit Vinnie Burke, Wendell Marshall, Nick Stabulas, Paul Motian
- Eddie Costa & Sal Salvador Quartet - The Complete Studio Recordings (Lonehill Jazz, 1954–57) mit Eddie Bert, Frank Socolow, Bill Crow, Joe Morello, Jimmy Campbell
- Ornette Coleman: Beauty Is a Rare Thing (Rhino, 1959-61)[3]
- Gil Evans: Into the Hot (Impulse!, 1961)
- Tal Farlow: First Set (Xanadu, 1956), Jazz Masters 41 (Verve, 1952–56)/Finest Hour (Verve, 1952-56)
- Coleman Hawkins: The Hawk Swings (Fresh Sound Rec., 1960)
- Michel Legrand: Legrand Jazz (Phillips, 1958)[4]
- Hal McKusick: Triple Exposure (OJC, 1957)
- Herbie Mann: Yardbird Suite (Savoy, 1957)
- Oscar Pettiford: Discoveries (Savoy, 1952–57)
- Clark Terry: Mellow Moods (Prestige, 1961–62)
- Phil Woods: Young Woods (Fresh Sound Rec., 1956)
Literatur
ännern- Martin Kunzler: Jazz-Lexikon.Rowohlt, Reinbek 1988.
- Bielefelder Katalog 1988 und 2002
- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD. 6. Auflage. Penguin, London 2002, ISBN 0-14-017949-6.
- Hans E. Petrick: Bill Evans. Sein Leben, seine Musik, seine Schallplatten. Oreos, Schaftlach 1989.
- Peter Wießmüller: Miles Davis. Sein Leben, seine Musik, seine Schallplatten. Oreos, Schaftlach.
Weblenken
ännernEnkeld Nahwiesen
ännern- ↑ Da Album keem 1958 ünner nominell Leitung vun Costa up dat Coral-Label un gull lang Tiet as vergreepen.
- ↑ Into the Hot, ünner de nominell Leitung vun Gil Evans, hett as Inholt de dree Stücken Moon Taj, Barry’s Tune un Angkor Wat vun dat Orchester vun John Carisi, in de ok Costa Klaveer speelt un in Angkor Wat en Solo hett
- ↑ as Mitwarker in’ Gunther Schuller Ensemble
- ↑ Eddie Costa wark in‘ Juni 1958 an de Upnahm vun de Titel Jitterburg Waltz, ’Round Midnight, Wild Man Blues un Django mit; wiedere Mitspeler ween neben Davis un Coltrane Phil Woods, Jerome Richardson, Herbie Mann, Barry Galbraith, Betty Glamann, Bill Evans, Paul Chambers as ok de Slagtüüchspeler Kenny Dennis. De Upnahmen keemen toeerst bi de franzöösch Columbia Records ünner den Titel Miles Davis - Facets, vgl. Peter Wießmüller: Miles Davis. S. 133