Oosterstood

Oosterstood is en Rebeed Maschland in Neddersassen, dat an’t Oostöver von de Ünnerwerser liggt.

Koort von de Ünnerwerser (Oosterstood ünnen rechts)

Oosterstood an’t Enn von dat 18. Johrhunnert kurhannöversche Landsopnahm

Geografie

De Oosterstoder Masch liggt in de Landkreise Cuxhoben un Oosterholt. Se grenzt in’n Noorden an Landwöörden un in’n Oosten an de Bremer Swiez, wat en Deel von de Oosterholter Geest is. Oosterstood kann ünnerdeelt warrn in Noorder-Oosterstood (mit Büttel, Neenlann, Rechtenfleth un Saans un de lüttjeren Öörd Neenlannermoor, Rechtenflethermoor, Rechtenflether Feldhoff, Reepen un Saanstermoor) un Süder-Oosterstood (mit Offenwarden, Rechtebe, Weersbe, Wortfleet, Uthleer, Aschwarden, Rade, Hinnebeck un de lüttjeren Öörd Rechtebermoor, Weersbermoor, Cleve, Brook, Hassel un den Noorddeel von Meyenborg).

Jüst as de Maschen Landwöörden, Vieland un de Kaspels Leh un Stotel weer Oosterstood in’t Middelöller freesch. De Naam Oosterstood is ok vondaag noch bi Water- un Diekverbänn in Bruuk.

Historie

Oosterstood bedüüdt eerstmaal anners nix as Oostöver (-stood). Dat gifft aver ok Borns, de den Naam mit Stedingen tohoopbringt un annehmt, dat in Oosterstood Stedingers siedelt hebbt.

1212 oder vörher al hebbt sik de Dörper von Oosterstood de Stedinger Buurnrepublik anslaten, de sik in’n Westen von de Werser grünnt harr. De Bremer Arzbischop Gerhard II. wull de Stüürn ut dit Rebeed aver wieder indrieven un is brutal gegen Oosterstood vörgahn. He hett all Inwahners von Stedingen un Oosterstood 1230/1231 von de Bremer Fastensynood to Ketters erklären laten un hett von Paapst Gregor IX. Verlööv kregen, en Krüüztog uttoropen.

De eerste Krüüztog 1233 harr blots in Oosterstood Spood, nadem de Buurschoppen westen de Werser jemehr Bündnisplichten nich nakamen sünd. Bi’n tweten Krüüztog 1234 sünd denn ok de West-Stedingers kumplett slahn worrn (Stedingerkrieg; Slacht bi Olenesch). Jüstso as een Johr vörher in Oosterstood is en groten Deel von de Inwahners von de Truppen von’n Arzbischop ümbrocht un verdreven worrn oder hett ehr Rechten verloren.

Literatur

• Heinz A. Pieken: Die Osterstader Marsch. Werden und Wandel einer Kulturlandschaft. Universitäts-Buchhandlung, Bremen 1991, ISBN 3-88722-253-9 (Dokterarbeid, Uni Bremen 1990)
• Bernd Ulrich Hucker: Das Problem von Herrschaft und Freiheit in den Landesgemeinden und Adelsherrschaften des Mittelalters im Niederweserraum. Pädagogische Hochschule Westfalen-Lippe, Münster 1978 (Hochschulschrift; Dokterarbeid, Pädagogische Hochschule Westfalen-Lippe 1977).
• Johann Gottlieb Visbeck: Die Nieder-Weser und Osterstade. Unverännerten Nadruck von de Utgaav von 1798. Schuster-Verlag, Leer 1978, ISBN 3-7963-0143-6