De Oscars 1963 sünd an’n 8. April 1963 in’t Santa Monica Civic Auditorium in Santa Monica vergeven worrn. Dat weer de 35. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1962 – ehrt worrn sünd. Disse Vergaav weer vun Frank Sinatra modereert.

De spoodriekste Film dat Johr weer Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien), de in söven Kategorien wunnen hett. Mit teihn Kategorien weer dat togliek ok de Film, de an’n fakensten vörslahn weer.

Kategorien (Winners un Nomineerte) ännern

Best Film ännern

Sam Spiegel för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Darryl F. Zanuck för The Longest Day (dt.: Der längste Tag)
Morton DaCosta för The Music Man (dt.: Music Man)
Aaron Rosenberg för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)
Alan J. Pakula för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Best Speelbaas ännern

David Lean för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Frank Perry för David and Lisa (dt.: David und Lisa)
Pietro Germi för Divorzio all’italiana (dt.: Scheidung auf Italienisch)
Arthur Penn för The Miracle Worker (dt.: Licht im Dunkel)
Robert Mulligan för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Best Hööftdorsteller ännern

Gregory Peck för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Burt Lancaster för Birdman of Alcatraz (dt.: Der Gefangene von Alcatraz)
Jack Lemmon för Days of Wine and Roses (dt.: Die Tage des Weines und der Rosen)
Marcello Mastroianni för Divorzio all’italiana (dt.: Scheidung auf Italienisch)
Peter O’Toole för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Beste Hööftdorstellersche ännern

Anne Bancroft för The Miracle Worker (dt.: Licht im Dunkel)

Lee Remick för Days of Wine and Roses (dt.: Die Tage des Weines und der Rosen)
Katharine Hepburn för Long Day’s Journey into Night (dt.: Eines langen Tages Reise in die Nacht)
Geraldine Page för Sweet Bird of Youth (dt.: Süßer Vogel Jugend)
Bette Davis för What Ever Happened to Baby Jane? (dt.: Was geschah wirklich mit Baby Jane?)

Best Nevendorsteller ännern

Ed Begley för Sweet Bird of Youth (dt.: Süßer Vogel Jugend)

Terence Stamp för Billy Budd (dt.: Die Verdammten der Meere)
Telly Savalas för Birdman of Alcatraz (dt.: Der Gefangene von Alcatraz)
Omar Sharif för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)
Victor Buono för What Ever Happened to Baby Jane? (dt.: Was geschah wirklich mit Baby Jane?)

Beste Nevendorstellersche ännern

Patty Duke för The Miracle Worker (dt.: Licht im Dunkel)

Thelma Ritter för Birdman of Alcatraz (dt.: Der Gefangene von Alcatraz)
Angela Lansbury för The Manchurian Candidate (dt.: Botschafter der Angst)
Shirley Knight för Sweet Bird of Youth (dt.: Süßer Vogel Jugend)
Mary Badham för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Best Originaldreihbook ännern

Ennio De Concini, Alfredo Giannetti un Pietro Germi för Divorzio all’italiana (dt.: Scheidung auf Italienisch)

Alain Robbe-Grillet för L’Année dernière à Marienbad (dt.: Letztes Jahr in Marienbad)
Charles Kaufman un Wolfgang Reinhardt för Freud
Ingmar Bergman för Såsom i en spegel (dt.: Wie in einem Spiegel)
Stanley Shapiro un Nate Monaster för That Touch of Mink (dt.: Ein Hauch von Nerz)

Best Dreihbook na Vörlaag ännern

Horton Foote för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Eleanor Perry för David and Lisa (dt.: David und Lisa)
Robert Bolt un Michael Wilson för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)
Vladimir Nabokov för Lolita
William Gibson för The Miracle Worker (dt.: Licht im Dunkel)

Best Kamera (Swartwitt) ännern

Jean Bourgoin un Walter Wottitz för The Longest Day (dt.: Der längste Tag)

Burnett Guffey för Birdman of Alcatraz (dt.: Der Gefangene von Alcatraz)
Russell Harlan för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)
Ted McCord för Two for the Seesaw (dt.: Spiel zu zweit)
Ernest Haller för What Ever Happened to Baby Jane? (dt.: Was geschah wirklich mit Baby Jane?)

Best Kamera (Farv) ännern

Freddie Young för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Harry Stradling för Gypsy (dt.: Gypsy – Königin der Nacht)
Russell Harlan för Hatari!
Robert Surtees för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)
Paul Vogel för The Wonderful World of the Brothers Grimm (dt.: Die Wunderwelt der Gebrüder Grimm)

Best Szenenbild (Swartwitt) ännern

Alexander Golitzen, Henry Bumstead un Oliver Emert för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Joseph C. Wright un George James Hopkins för Days of Wine and Roses (dt.: Die Tage des Weines und der Rosen)
Ted Haworth, Léon Barsacq, Vincent Korda un Gabriel Béchir för The Longest Day (dt.: Der längste Tag)
George W. Davis, Edward C. Carfagno, Henry Grace un Richard Pefferle för Period of Adjustment (dt.: Zeit der Anpassung)
Hal Pereira, Roland Anderson, Sam Comer un Frank R. McKelvy för The Pigeon That Took Rome (dt.: Es begann in Rom)

Best Szenenbild (Farv) ännern

John Box, John Stoll Dario Simoni för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Paul Groesse un George James Hopkins för The Music Man (dt.: Music Man)
George W. Davis, J. McMillan Johnson, Henry Grace un Hugh Hunt för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)
Alexander Golitzen, Robert Clatworthy un George Milo för That Touch of Mink (dt.: Ein Hauch von Nerz)
George W. Davis, Edward C. Carfagno, Henry Grace un Richard Pefferle för The Wonderful World of the Brothers Grimm (dt.: Die Wunderwelt der Gebrüder Grimm)

Best Kledaasch (Swartwitt) ännern

Norma Koch för What Ever Happened to Baby Jane? (dt.: Was geschah wirklich mit Baby Jane?)

Donfeld för Days of Wine and Roses (dt.: Die Tage des Weines und der Rosen)
Edith Head för The Man Who Shot Liberty Valance (dt.: Der Mann, der Liberty Valance erschoß)
Ruth Morley för The Miracle Worker (dt.: Licht im Dunkel)
Theoni V. Aldredge för Phaedra

Best Kledaasch (Farv) ännern

Mary Wills för The Wonderful World of the Brothers Grimm (dt.: Die Wunderwelt der Gebrüder Grimm)

Bill Thomas för Bon Voyage! (dt.: Champagner in Paris)
Orry-Kelly för Gypsy (dt.: Gypsy – Königin der Nacht)
Dorothy Jeakins för The Music Man (dt.: Music Man)
Edith Head för My Geisha (dt.: Meine Geisha)

Best Toon ännern

John Cox (Shepperton SSD) för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Robert O. Cook (Walt Disney SSD) för Bon Voyage! (dt.: Champagner in Paris)
George Groves (Warner Bros. SSD) för The Music Man (dt.: Music Man)
Waldon O. Watson (Universal City SSD) för That Touch of Mink (dt.: Ein Hauch von Nerz)
Joseph D. Kelly (Seven Arts-Warner Bros. Glen Glenn Sound Department) för What Ever Happened to Baby Jane? (dt.: Was geschah wirklich mit Baby Jane?)

Best Snitt ännern

Anne V. Coates för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Samuel E. Beetley för The Longest Day (dt.: Der längste Tag)
Ferris Webster för The Manchurian Candidate (dt.: Botschafter der Angst)
William H. Ziegler för The Music Man (dt.: Music Man)
John McSweeney Jr. för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)

Best Trickeffekt ännern

Robert MacDonald un Jacques Maumont för The Longest Day (dt.: Der längste Tag)

A. Arnold Gillespie un Milo B. Lory för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)

Best Original-Filmmusik ännern

Maurice Jarre för Lawrence of Arabia (dt.: Lawrence von Arabien)

Jerry Goldsmith för Freud
Bronislau Kaper för Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)
Franz Waxman för Taras Bulba
Elmer Bernstein för To Kill a Mockingbird (dt.: Wer die Nachtigall stört)

Best adapteerte Filmmusik ännern

Ray Heindorf för The Music Man (dt.: Music Man)

George E. Stoll för Billy Rose’s Jumbo (dt.: Spiel mit mir)
Michel Magne för Gigot (dt.: Gigot, der Stumme von Montmartre)
Frank Perkins för Gypsy (dt.: Gypsy – Königin der Nacht)
Leigh Harline för The Wonderful World of the Brothers Grimm (dt.: Die Wunderwelt der Gebrüder Grimm)

Best Leed ännern

„Days of Wine and Roses” (Henry Mancini un Johnny Mercer) ut Days of Wine and Roses (dt.: Die Tage des Weines und der Rosen)

„Love Song from Mutiny on the Bounty (Follow Me)” (Bronislau Kaper un Paul Francis Webster) ut Mutiny on the Bounty (dt.: Meuterei auf der Bounty)
„Tender Is the Night” (Sammy Fain un Paul Francis Webster) ut Tender is the Night (dt.: Zärtlich ist die Nacht)
„Song from Two for the Seesaw (Second Chance)” (André Previn un Dory Previn) ut Two for the Seesaw (dt.: Spiel zu zweit)
„Walk on the Wild Side” (Elmer Bernstein un Mack David) ut Walk on the Wild Side (dt.: Auf glühendem Pflaster)

Best Cartoon ännern

John Hubley un Faith Hubley för The Hole

Jules Engel för Icarus Montgolfier Wright
Warner Bros. för Now Hear This
William L. Snyder för Self Defense… for Cowards
Walt Disney för A Symposium on Popular Songs

Best Kortfilm ännern

Pierre Étaix un Jean-Claude Carrière för Heureux Anniversaire

Martina Huguenot van der Linden un Charles Huguenot van der Linden för Big City Blues
Robert Clouse för The Cadillac
Hayward Anderson för The Cliff Dwellers
Herman van der Horst för Pan

Best Dokumentar-Kortfilm ännern

Jack Howells för Dylan Thomas

William L. Hendricks för The John Glenn Story
Robert Saudek för The Road to the Wall

Best Dokumentarfilm ännern

Louis Clyde Stoumen för Black Fox: The True Story of Adolf Hitler

Hugo Niebling för Alvorada – Aufbruch in Brasilien

Best frömdsprakig Film ännern

Serge Bourguignon för Les Dimanches de Ville d’Avray (Frankriek, dt.: Sonntage mit Sybill)

Michael Cacoyannis för Elektra (Grekenland)
Anselmo Duarte för O Pagador de Promessas (Brasilien, dt.: Fünfzig Stufen zur Gerechtigkeit)
Nanni Loy för Le Quattro giornate di Napoli (Italien, dt.: Die vier Tage von Neapel)
Luis Alcoriza för Tlayucan (Mexiko, dt.: Das Wunder von Tlayucan)

Sünnere Utteken ännern

Jean Hersholt Humanitarian Award Steve Broidy
Pries för Wetenschop un Entwickeln Ralph Chapman
Albert S. Pratt, James L. Wassell, Hans-Cristof Wohlrab
North American Philips Co., Inc.
Charles E. Sutter, William Bryson Smith, Louis C. Kennell
Pries för Technische Verdeensten Electro-Voice, Inc.
Louis G. MacKenzie

Weblenken ännern