Oscars 1953
De Oscars 1953 sünd an’n 19. März 1953 in’t RKO Pantages Theatre in Los Angeles vergeven worrn. Dat weer de 25. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1952 – ehrt worrn sünd. Disse Vergaav weer vun Bob Hope un Conrad Nagel modereert.
De spoodriekste Film dat Johr weer The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen), de mit söss Priesen uttekent worrn is. An’n fakensten vörslahn (neemlich söven mol) weern de Filmen The Quiet Man (dt.: Der Sieger), High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags) un Moulin Rouge
Kategorien (Winners un Nomineerte)
ännernCecil B. DeMille för The Greatest Show on Earth (dt.: Die größte Schau der Welt)
- Stanley Kramer för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- Pandro S. Berman för Ivanhoe (dt.: Ivanhoe – Der schwarze Ritter)
- John Huston för Moulin Rouge
- John Ford un Merian C. Cooper för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
John Ford för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
- Cecil B. DeMille för The Greatest Show on Earth (dt.: Die größte Schau der Welt)
- Joseph L. Mankiewicz för 5 Fingers (dt.: Der Fall Cicero)
- Fred Zinnemann för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- John Huston för Moulin Rouge
Gary Cooper för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- Kirk Douglas för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Alec Guinness för The Lavender Hill Mob (dt.: Einmal Millionär sein)
- José Ferrer för Moulin Rouge
- Marlon Brando för Viva Zapata!
Shirley Booth för Come Back, Little Sheba (dt.: Kehr zurück, kleine Sheba)
- Bette Davis för The Star
- Julie Harris för The Member of the Wedding (dt.: Das Mädchen Frankie)
- Joan Crawford för Sudden Fear (dt.: Maskierte Herzen)
- Susan Hayward för With a Song in My Heart (dt.: Mit einem Lied im Herzen)
Anthony Quinn för Viva Zapata!
- Arthur Hunnicutt för The Big Sky (dt.: The Big Sky – Der weite Himmel)
- Richard Burton för My Cousin Rachel (dt.: Meine Cousine Rachel)
- Victor McLaglen för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
- Jack Palance för Sudden Fear (dt.: Maskierte Herzen)
Gloria Grahame för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Terry Moore för Come Back, Little Sheba (dt.: Kehr zurück, kleine Sheba)
- Colette Marchand för Moulin Rouge
- Jean Hagen för Singin’ in the Rain (dt.: Du sollst mein Glücksstern sein)
- Thelma Ritter för With a Song in My Heart (dt.: Mit einem Lied im Herzen)
T. E. B. Clarke för The Lavender Hill Mob (dt.: Einmal Millionär sein)
- Sydney Boehm för The Atomic City (dt.: Die Stadt der tausend Gefahren)
- Ruth Gordon un Garson Kanin för Pat and Mike (dt.: Pat und Mike)
- Terence Rattigan för The Sound Barrier (dt.: Der unbekannte Feind)
- John Steinbeck för Viva Zapata!
Cedric M. Frank, Theodore St. John un Frank Cavett för The Greatest Show on Earth (dt.: Die größte Schau der Welt)
- Leo McCarey för My Son John (dt.: Mein Sohn John)
- Martin Goldsmith un Jack Leonard för The Narrow Margin (dt.: Um Haaresbreite)
- Guy Trosper för The Pride of St. Louis (dt.: Der Stolz von St. Louis)
- Edna Anhalt Edward Anhalt för The Sniper
Charles Schnee för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Michael Wilson för 5 Fingers (dt.: Der Fall Cicero)
- Carl Foreman för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- Roger MacDougall, John Dighton un Alexander Mackendrick för The Man in the White Suit (dt.: Der Mann im weißen Anzug)
- Frank S. Nugent för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
Best Kamera (Swartwitt)
ännernRobert Surtees för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Russel Harlan för The Big Sky (dt.: The Big Sky – Der weite Himmel)
- Joseph LaShelle för My Cousin Rachel (dt.: Meine Cousine Rachel)
- Virgil Miller för Navajo
- Charles Lang för Sudden Fear (dt.: Maskierte Herzen)
Best Kamera (Farv)
ännernWinton C. Hoch un Archie Stout för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
- Harry Stradling Sr. för Hans Christian Andersen
- Freddie Young för Ivanhoe (dt.: Ivanhoe – Der schwarze Ritter)
- George J. Folsey för Million Dollar Mermaid (dt.: Die goldene Nixe)
- Leon Shamroy för The Snows of Kilimanjaro (dt.: Schnee am Kilimandscharo)
Best Szenenbild (Swartwitt)
ännernCedric Gibbons, Edward C. Carfagno, Edwin B. Willis un F. Keogh Gleason för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Hal Pereira, Roland Anderson un Emile Kuri för Carrie
- Lyle R. Wheeler, John DeCuir un Walter M. Scott för My Cousin Rachel (dt.: Meine Cousine Rachel)
- Sō Matsuyama un Haruzō Matsumoto för Rashōmon (dt.: Rashomon – Das Lustwäldchen)
- Lyle R. Wheeler, Leland Fuller, Thomas Little un Claude E. Carpenter för Viva Zapata!
Best Szenenbild (Farv)
ännernPaul Sheriff un Marcel Vertès för Moulin Rouge
- Richard Day, Antoni Clavé un Howard Bristol för Hans Christian Andersen
- Cedric Gibbons, Paul Groesse, Edwin B. Willis un Arthur Krams för The Merry Widow (dt.: Die lustige Witwe)
- Frank Hotaling, John McCarthy Jr. un Charles S. Thompson för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
- Lyle R. Wheeler, John DeCuir, Thomas Little un Paul S. Fox för The Snows of Kilimanjaro (dt.: Schnee am Kilimandscharo)
Best Kledaasch (Swartwitt)
ännernHelen Rose för The Bad and the Beautiful (dt.: Stadt der Illusionen)
- Jean Louis för Affair in Trinidad (dt.: Affäre in Trinidad)
- Edith Head för Carrie
- Charles Le Maire un Dorothy Jeakins för My Cousin Rachel (dt.: Meine Cousine Rachel)
- Sheila O’Brien för Sudden Fear (dt.: Maskierte Herzen)
Best Kledaasch (Farv)
ännernMarcel Vertès för Moulin Rouge
- Edith Head, Dorothy Jeakins un Miles White för The Greatest Show on Earth (dt.: Die größte Schau der Welt)
- Antoni Clavé, Mary Wills un Barbara Karinska för Hans Christian Andersen
- Helen Rose un Gile Steele för The Merry Widow (dt.: Die lustige Witwe)
- Charles Le Maire för With a Song in My Heart (dt.: Mit einem Lied im Herzen)
London Film Sound Department för The Sound Barrier (dt.: Der unbekannte Feind)
- Pinewood SSD för The Card (dt.: Der Unwiderstehliche)
- Gordon Sawyer för Hans Christian Andersen
- Daniel J. Bloomberg för The Quiet Man (dt.: Der Sieger)
- Thomas T. Moulton för With a Song in My Heart (dt.: Mit einem Lied im Herzen)
Elmo Williams un Harry W. Gerstad för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- Warren Low för Come Back, Little Sheba (dt.: Kehr zurück, kleine Sheba)
- William Austin för Flat Top (dt.: Sturmgeschwader Komet)
- Anne Bauchens för The Greatest Show on Earth (dt.: Die größte Schau der Welt)
- Ralph Kemplen för Moulin Rouge
Plymouth Adventure (dt.: Schiff ohne Heimat)
Best Filmmusik (Drama/Kummedie)
ännernDimitri Tiomkin för High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- Miklós Rózsa för Ivanhoe (dt.: Ivanhoe – Der schwarze Ritter)
- Max Steiner för The Miracle of Our Lady of Fatima (dt.: Die Heilige von Fatima)
- Herschel Burke Gilbert för The Thief (dt.: Ich bin ein Atomspion)
- Alex North för Viva Zapata!
Best Filmmusik (Musikfilm)
ännernAlfred Newman för With a Song in My Heart (dt.: Mit einem Lied im Herzen)
- Walter Scharf för Hans Christian Andersen
- Ray Heindorf un Max Steiner för The Jazz Singer (dt.: Jazz Singer)
- Gian Carlo Menotti för The Medium (dt.: Das Medium)
- Lennie Hayton för Singin’ in the Rain (dt.: Du sollst mein Glücksstern sein)
„Do Not Forsake Me, Oh My Darlin“ (Dimitri Tiomkin un Ned Washington) ut High Noon (dt.: Zwölf Uhr mittags)
- „Because You’re Mine“ (Nicholas Brodszky un Sammy Cahn) ut Because You’re Mine (dt.: Mein Herz singt nur für dich)
- „Thumbelina“ (Frank Loesser) ut Hans Christian Andersen
- „Zing a Little Zong“ (Harry Warren un Leo Robin) ut Just for You (dt.: Nur für dich)
- „Am I in Love“ (Jack Brooks) ut Son of Paleface (dt.: Bleichgesicht Junior)
Fred Quimby för Johann Mouse (dt.: Katz und Maus im Walzertakt)
- Fred Quimby för Little Johnny Jet
- Stephen Bosustow för Madeline
- Stephen Bosustow för Pink and Blue Blues
- Tom Daly för The Romance of Transportation in Canada
Best Kortfilm – Een Filmrull
ännernBoris Vermont för Light in the Window
- Jack Eaton för Athletes of the Saddle
- Gordon Hollingshead för Desert Killer
- Norman McLaren för Neighbours
- Crown Film Unit för Royal Scotland
Best Kortfilm – Twee Filmrullen
ännernWalt Disney för Water Birds (dt.: Wasservögel)
- Herbert Morgan för Devil Take Us
- London Film Production för Bridge of Time
- Gordon Hollingshead för Thar She Blows!
- Herbert Morgan för Devil Take Us
- Alberto Ancilotto för The Garden Spider
- Stephen Bosustow för Man Alive!
Irwin Allen för The Sea Around Us
- Dore Schary för The Hoaxters
- Hall Bartlett för Navajo
René Clément för Jeux interdits (dt.: Verbotene Spiele)
Sünnere Utteken
ännernWeblenken
ännern1929 |
1930-1 |
1930-2 |
1931 |
1932 |
1933 |
1934 |
1935 |
1936 |
1937 |
1938 |
1939 |
1940 |
1941 |
1942 |
1943 |
1944 |
1945 |
1946 |
1947 |
1948 |
1949 |
1950 |
1951 |
1952 |
1953 |
1954 |
1955 |
1956 |
1957 |
1958 |
1959 |
1960 |
1961 |
1962 |
1963 |
1964 |
1965 |
1966 |
1967 |
1968 |
1969 |
1970 |
1971 |
1972 |
1973 |
1974 |
1975 |
1976 |
1977 |
1978 |
1979 |
1980 |
1981 |
1982 |
1983 |
1984 |
1985 |
1986 |
1987 |
1988 |
1989 |
1990 |
1991 |
1992 |
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020