Oscars 1950

De Oscars 1950 sünd an’n 23. März 1950 in’t RKO Pantages Theatre in Los Angeles vergeven worrn. Dat weer de 22. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1949 – ehrt worrn sünd. Disse Vergaav weer vun Paul Douglas modereert.

De spoodriekste Film dat Johr weer The Heiress (dt.: Die Erbin), de in veer Kategorien wunnen hett. De Film weer mit acht Kategorien ok an’n fakensten vörslahn.

Kategorien (Winners un Nomineerte)

Best Film

Robert Rossen för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

Dore Schary för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

William Wyler för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Sol C. Siegel för A Letter to Three Wives (dt.: Ein Brief an drei Frauen)

Darryl F. Zanuck för Twelve O’Clock High (dt.: Der Kommandeur)

Best Speelbaas

Joseph L. Mankiewicz för A Letter to Three Wives (dt.: Ein Brief an drei Frauen)

Robert Rossen för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

William A. Wellman för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

Carol Reed för The Fallen Idol (dt.: Kleines Herz in Not)

William Wyler för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Best Hööftdorsteller

Broderick Crawford för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

Kirk Douglas för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Richard Todd för The Hasty Heart (dt.: Gezählte Stunden)

John Wayne för Sands of Iwo Jima (dt.: Du warst unser Kamerad)

Gregory Peck för Twelve O’Clock High (dt.: Der Kommandeur)

Beste Hööftdorstellersche

Olivia de Havilland för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Loretta Young för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Deborah Kerr för Edward, My Son (dt.: Edward, mein Sohn)

Susan Hayward för My Foolish Heart (dt.: Angst vor der Schande)

Jeanne Crain för Pinky

Best Nevendorsteller

Dean Jagger för Twelve O’Clock High (dt.: Der Kommandeur)

John Ireland för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

James Whitmore för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

Arthur Kennedy för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Ralph Richardson för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Beste Nevendorstellersche

Mercedes McCambridge för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

Celeste Holm för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Elsa Lanchester för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Ethel Barrymore för Pinky

Ethel Waters för Pinky

Best Originaldreihbook

Robert Pirosh för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

Sidney Buchman för Jolson Sings Again

Alfred Hayes, Federico Fellini, Sergio Amidei, Marcello Pagliero un Roberto Rossellini för Paisà

T. E. B. Clarke för Passport to Pimlico (dt.: Blockade in London)

Helen Levitt, Janice Loeb un Sidney Meyers för The Quiet One

Best Originalgeschicht

Douglas Morrow för The Stratton Story

Clare Boothe Luce för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Shirley W. Smith un Valentine Davies för It Happens Every Spring

Harry Brown för Sands of Iwo Jima (dt.: Du warst unser Kamerad)

Virginia Kellogg för White Heat (dt.: Sprung in den Tod)

Best Dreihbook na Vörlaag

Joseph L. Mankiewicz för A Letter to Three Wives (dt.: Ein Brief an drei Frauen)

Robert Rossen för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

Carl Foreman för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Graham Greene för The Fallen Idol (dt.: Kleines Herz in Not)

Cesare Zavattini för Ladri di biciclette (dt.: Fahrraddiebe)

Best Kamera (Swartwitt)

Paul Vogel för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

Franz Planer för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Joseph LaShelle för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Leo Tover för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Leon Shamroy för Prince of Foxes (dt.: In den Klauen des Borgia)

Best Kamera (Farv)

Winton C. Hoch för She Wore a Yellow Ribbon (dt.: Der Teufelshauptmann)

Harry Stradling Sr. för The Barkleys of Broadway (dt.: Die Tänzer vom Broadway)

William E. Snyder för Jolson Sings Again

Robert H. Planck un Charles Edgar Schoenbaum för Little Women (dt.: Kleine tapfere Jo)

Charles G. Clarke för Sand

Best Szenenbild (Swartwitt)

John Meehan, Harry Horner un Emile Kuri för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Lyle R. Wheeler, Joseph C. Wright, Thomas Little un Paul S. Fox för Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

Cedric Gibbons, Jack Martin Smith, Edwin B. Willis un Richard Pefferle för Madame Bovary (dt.: Madame Bovary und ihre Liebhaber)

Best Szenenbild (Farv)

Cedric Gibbons, Paul Groesse, Edwin B. Willis un Jack D. Moore för Little Women (dt.: Kleine tapfere Jo)

Jim Morahan, William Kellner un Michael Relph för Saraband for Dead Lovers (dt.: Königsliebe)

Edward Carrere un Lyle B. Reifsnider för Adventures of Don Juan (dt.: Die Liebesabenteuer des Don Juan)

Best Kledaasch (Swartwitt)

Edith Head un Gile Steele för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Vittorio Nino Novarese för Prince of Foxes (dt.: In den Klauen des Borgia)

Best Kledaasch (Farv)

Leah Rhodes, William Travilla un Marjorie Best för Adventures of Don Juan (dt.: Die Liebesabenteuer des Don Juan)

Kay Nelson för Mother Is a Freshman (dt.: Der Liebesprofessor)

Best Toon

W. D. Flick un Roger Heman Sr. för Twelve O’Clock High (dt.: Der Kommandeur)

Leslie I. Carey un Corson Jowett för Once More, My Darling

T. A. Carman un Howard Wilson för Sands of Iwo Jima (dt.: Du warst unser Kamerad)

Best Snitt

Harry W. Gerstad för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Robert Parrish un Al Clark för All the King’s Men (dt.: Der Mann, der herrschen wollte)

John D. Dunning för Battleground (dt.: Kesselschlacht)

Richard L. Van Enger för Sands of Iwo Jima (dt.: Du warst unser Kamerad)

Frederic Knudtson för The Window (dt.: Das unheimliche Fenster)

Best Trickeffekt

ARKO Productions för Mighty Joe Young (dt.: Panik um King Kong)

John P. Fulton för Tulsa (dt.: Erde in Flammen)

Best Filmmusik (Drama/Kummedie)

Aaron Copland för The Heiress (dt.: Die Erbin)

Max Steiner för Beyond the Forest (dt.: Der Stachel des Bösen)

Dimitri Tiomkin för Champion (dt.: Zwischen Frauen und Seilen)

Best Filmmusik (Musikfilm)

Roger Edens un Lennie Hayton för On the Town (dt.: Heut’ gehn wir bummeln)

Morris Stoloff un George Duning för Jolson Sings Again

Ray Heindorf för Look for the Silver Lining (dt.: Stern vom Broadway)

Best Leed

„Baby, It’s Cold Outside“ (Frank Loesser) ut Neptune’s Daughter (dt.: Neptuns Tochter)

„Through a Long and Sleepless Night“ (Alfred Newman un Mack Gordon) ut Come to the Stable (dt.: …und der Himmel lacht dazu)

„It’s a Great Feeling“ (Jule Styne un Sammy Cahn) ut It’s a Great Feeling (dt.: Ein tolles Gefühl)

„My Foolish Heart“ (Victor Young un Ned Washington) ut My Foolish Heart (dt.: Angst vor der Schande)

„Lavender Blue“ (Eliot Daniel un Larry Morey) ut So Dear to My Heart (dt.: Ein Champion zum Verlieben)

Best animeert Kortfilm

Edward Selzer för For Scent-imental Reasons (dt.: Geliebtes Stinktier)

Fred Quimby för Hatch Up Your Troubles (dt.: Der kleine Specht)

Stephen Bosustow för The Magic Fluke

Walt Disney för Toy Tinkers (dt.: Ungebetene Weihnachtsgäste)

Sünnere Utteken

Ehrenoscar	Fred Astaire
	Cecil B. DeMille
	Jean Hersholt
Juvenile Award	Bobby Driscoll
Pries för Technische Verdeensten	Herbert Britt
	André Coutant, Jacques Mathot
	Charles R. Daily, Stephen Csillag
	M. B. Paul
	Loren L. Ryder, Bruce H. Denney, Robert Carr
	Alexander Velcoff

Weblenken

Oscars na Johren

1929 | 1930-1 | 1930-2 | 1931 | 1932 | ~~1933~~ | 1934 | 1935 | 1936 | 1937 | 1938 | 1939 | 1940 | 1941 | 1942 | 1943 | 1944 | 1945 | 1946 | 1947 | 1948 | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020