Wladimir Alexandrowitsch Dschanibekow

Wladimir Alexandrowitsch Dschanibekow (russisch: Владимир Александрович Джанибеков; * 13. Mai 1942 in Iskandar, Provinz Taschkent, Usbekische SSR as Wladimir Alexandrowitsch Krysin) is en ehmalger sowjeetsch Kosmonaut. He weer Kommandant vun de eerste Ruumfohrtmission, bi de en Ruumschipp an en Ruumstatschoon utwesselt wurr.

Dschanibekow up en sowjeetsch Breefmark

Leven ännern

Luftstrietkräfte ännern

Wladimir Dschanibekow, dormals noch Wladimir Krysin (russisch: Владимир Крысин), hett verscheeden Schoolen in Taschkent besöcht, ünner annern de Suworow-School bit to deren Uplöösen 1958. Af 1960 studeer he Astrophysik, hett dat Studium aber 1961 afbraken un gung up de Pilotenhoochschool vun de sowjeetsch Luftstrietkräfte in Jeisk, de he 1965 mit Utteknung afluuten dee. Dornah weer he dor as Utbiller.

Naamswessel ännern

Bit to sien Heiraat droog Dschanibekow den Familiennaam Krysin. Sien Fru Lilija Munirowna Dschanibekowa, en Musikmeestersche in dat Sternenstädtchen Swjosdny Gorodok, entstamm en olen usbeekschen Adel ut de Nahkommenschap vun Dschani Beg. Wie hör Vader blots twee Döchter harr, weer de Naam Dschanibekow mit sien Dood utstorven. Dat Ehepaar hett dat verhinnert, indem Wladimir Krysin den Naam Dschanibekow annehm.

Kosmonautentätigkeit ännern

Utwahl un Utbillen ännern

Dschanibekow wurr an' 27. April 1970 as Kosmonauten-Anwärter nomineert. Sien Utbillensgrupp bestunn ut negen Piloten un Ingenieuren vun de sowjeetsch Strietkräfte. Tatsächlich harrn 16 Personen de Tests bestaahn, aber söben wurrn vun den KGB oder de Kommunistisch Partei aflehnt.

De Grundutbillen gung vun Mai 1970 bit Juni 1972, an' 15. Juni 1972 wurr he to'n Kosmonauten nömmt. Ansluutend wurr he to dat Projekt Spiral 50-50 todeelt, dat de Entwicklung vun en weddertobruuken Ruumgleiter as Teel harr.

Apollo-Sojus ännern

All in' Dezember 1972 wurr Dschanibekow to dat Apollo-Sojus-Test-Projekt todeelt. Dat weer dat eerste internatschonale Projekt in de bemannt Ruumfohrt. In' Mai 1973 wurr he as Ersatz-Kommandant för den Testfloog Sojus 16 nomineert, bi dat en Sojus-Ruumschipp vörav dat kumplette Programm alleen simuleeren sull. As Bordingenieur wurr hüm Boris Andrejew toordnet. To de Vörbereiten hörr in' Juli 1973 ok en Upenholt in dat Johnson Space Center in Houston, bi dat he tosommen mit amerikaansch Astronauten traineeren dee.

Nahdem de Testfloog vun Sojus 16 in' Dezember 1974 spoodriek verloopen weer, hett man sück up de Mission Sojus 19 konzentreert, bi de eerstmals en sowjeetsch un en US-amerikaansch Ruumschipp koppeln sullen. Dschanibekow weer dorbi in de Ünnerstüttensmannschap insett. De historsch Floog funn denn in' Juli 1975 statt.

Eerst Floog: Ruumschipptuusch ännern

Nah dat Enn' vun dat Apollo-Sojus-Test-Projekt wurr Dschanibekow för en Mission to de nee Ruumstatschoon Saljut 6 utbildt. He sull tosommen mit Pjotr Kolodin de eerste Besööksmannschap billen. Dorbi sull eerstmals en Ruumschippwessel an en Ruumstatschoon dörführt wurrn, dormit de Langtietbesatten länger an Bord blieven kunn as en Sojus-Ruumschiff in't All bruukbar weer.

Dat Kopplungsmanöver vun Sojus 25 mit Wladimir Kowaljonok un Waleri Rjumin an Bord is aber in' Oktober 1977 fehlslahn. De tweet Versöök vun Sojus 26 mit Juri Romanenko un Georgi Gretschko gelung denn aber in' Dezember 1977 un Saljut 6 kunn in Bedriev nommen wurrn.

As dat plaant weer, hett Dschanibekow den Ruumschippwessel dörführt. As Bordingenieur weer Kolodin intüschen dör Oleg Makarow ersett wurrn. Dschanibekow un Makarow sünd an' 10. Januar 1978 mit Sojus 27 start un an' 16. Januar 1978 mit Sojus 26 land. Bi disse Mission hett Dschanibekow eerstmals sien Roopteeken „Pamir“ bruukt.

Een Week nah de Landung wurr Dschanibekow to'n Oberst vun de sowjeetschen Luftstrietkräfte befördert.

Tweet Floog: Interkosmos ännern

Af November 1978 weer Dschanibekow to dat Interkosmos-Programm toordnet, dat Piloten vun befrüend Natschonen en Mitfloog an Bord vun en Sojus-Ruumschpp mögelk maken dee.

För Sojus 36, bi de en ungaarsch Kosmonaut mitfleeg sull, weer Dschanibekow Reserve-Kommandant. Disse Flog funn in' Mai/Juni 1980 statt. Wiel in' April 1979 en plaant Ruumschippwessel mit Sojus 33 nich dörführt wurrn kunn un Sojus 34 unbemannt starten dee, harr sück dat gesamte Interkosmos-Programm nach achtern schaaven.

Nahdem Dschanibekow för de Interkosmos-Mission Sojus 36 Ersatz-Kommandant ween weer, rück he för Sojus 39 in de Hööftmannschap up. Sien Mitfleeger weer Dschugderdemidiin Gurragtschaa ut de Mongolei. De Start weer an' 22. März 1981, de Ankopplung an de Ruumstatschoon Saljut 6 weer an den nächsten Dag. En Ruumschipptuusch weer bi disse Mission nich plaant un nah een Week Upenholt bi de Stammbesatten Saljut 6 EO-6 (bestahnd ut Wladimir Kowaljonok un Wiktor Sawinych) weer de Landung an' 30. März.

Dart Floog: Sowjeetsch-franzöösch Mission ännern

In' Januar 1982 is Dschanibekow för den krank wurrn Juri Malyschew insprungen un övernehm as Kommandant de Vörbereitung för en sowjeetsch-franzöösch Mission to de Ruumstatschoon Saljut 7. As Bordingenieur weer Alexander Iwantschenkow nomineert. Kumpletteert wurr de Mannschaft dör den Franzoosen Jean-Loup Chrétien, de dormit de eerst Westeuropäer in't All wurr.

De Start vun Sojus T-6 weer an' 24. Juni 1982. Dschanibekow weer dormit de teihnte Kosmonaut, de de dormalige Rekordmarke vun dree Ruumflüüg recken dee. Wiel kört för de Kopplung de Bordcomputer vun Saljut 7 utfallen dee, muss Dschanibekow de Annäherung un de Kopplungutnahmswies vun Hand stüern. De Stammcrew vun de Ruumstatschoon bestunn to de Tiet ut Anatoli Beresowoi un Walentin Lebedew.

Veert Floog: Materialbearbeitung in't All ännern

Vun April bit Oktober 1983 traineer Dschanibekow tosommen mit Mussa Chiramanowitsch Manarow för en Langtietupenholt an Bord vun Saljut 7, de Plääns wurrn aber ännert, wiel mit Sojus T-8 un Sojus T-10-1 twee Füüg to Saljut 7 scheef gungen. Dschanibekow sull nu dat Kommando för en Körttietmission övernehmen, um dringend bruukt Warktüüg to de Ruumstatschoon to bringen. Bordingenieurin för dissen Floog weer Swetlana Sawizkaja mit hör tweeten Insatz. Buterdem sull Forschungskosmonaut Igor Wolk as tokünftig Buran-Pilot de Utwirken vun de Swoorlosigkeits-Anpassung an de Floogfähigkeit vun en Piloten ünnersöken.

De Start vun Sojus T-12 funn an' 17. Juli 1984 statt. Dschanibekow hett dorbi mit sien veerten Ruumfloog en nee Rekordmarke för sowjeetsch Ruumfohrer upstellt. Vör hüm harrn dat all veer US-Astronauten (Lovell, Young, Conrad un Stafford) schafft, veer Flüüg to maken.

An den Folgedag hett dat Ruumschipp an Saljut 7 ankoppelt, wo se vun de dart Langtietmannschap Saljut 7 EO-3 (Leonid Kisim, Wladimir Solowjow un Oleg Atkow) begrööt wurrn.

An' 25. Juli keemm Dschanibekow to sien eerst Weltruumutstieg. Tosommen mit Sawizkaja hett he de Ruumstatschoon verlaaten, um ünner Weltruumbedingungen nee Warktüüch un Verfohren to testen, ünner annern to'n Schweißen, Snieden un Beschichten vun Metall. Dat weer denn ok de eerste Utstieg vun en Frau in't All.

Dschanibekow un Sawizkaja sullen eegentlich ok en defekte Drievstoffleitung vun de Saljut repareeren. Kisim un Solowjow hemm aber dorup bestahn, dat sülvst to maaken, so dat sück Dschanibekow un Sawizkaja up en Inwiesen beschränken deen. De Rückkehr vun Sojus T-12 weer an' 29. Juli 1984.

Fievt Floog: Sojus T-13 ännern

De Start vun de veerte Langtietmannschap vun Saljut 7 weer för März 1985 vörsehn. In' Februar full aber de Funkkuntakt to de unbemannt Ruuumstatschoon vullstännig ut, so dat an en normal Mission nich mehr to denken weer. Stattdessen muss gau en Reparatur-Mission vörbereit wurrn, de ünner dat Kommando vun Dschanibekow stahn sull.

Tosommen mit sien Bordingenieur Wiktor Sawinych is Dschanibekow an' 6. Juni 1985 mit dat Ruumschipp Sojus T-13 start. Ditmal leegen blots etwa 10 Maand tüschen de Ruumflüüg. Buterdem weer he dormit de eerste sowjeetsch Kosmonaut, de en fievten Ruumfloog maken dee. Up amerikaansch Siet harr bit dorhen blots John Young dat schafft.

Dschanibekow koppel dat Sojus-Ruumschipp mit Handstüern an de funktschoonslos Ruumstatschoon an. Ünner de Beteeken Saljut 7 EO-4 hemm he un Sawinych dormit de veerte Langtietmannschap vun Saljut 7 bild. De Kosmonauten funnen de Statschoon dunkel un kolt vör. Bi Temperaturen wiet ünner den Fröstpunkt un ünner stännig Gefohr vun en Köhlendioxidvergiftung hett Dschanibekow dat elektrisch System vun de Saljut ünnersöcht. He hett nich mehr to gebruuken Batterien afschalt un de annern so schalt, dat jewiels blots een Batterie laaden wurr, nahdem dat Sojus-Ruumschipp de Statschoon so dreiht harr, dat de Solarzellen to de Sünn utricht weer.

So kunnen Dschanibekow un Sawinych in den folgen Daag de Ruumstatschoon weer notdürftig in Bedriev nehmen. Twee Ruumfrachter hemm Ersatzdeelen un Levensmiddelt brocht. An' 2. August 1985 hemm Dschanibekow un Sawinych en Utstieg dörführt, um nee Solarzellen antobringen. Dorbi wurrn nee Ruumantüüg bruukt, de mit en Frachter anleefert wurrn weern.

In' September 1985 weern de Reparaturarbeiten so wiet afslooten, dat de normale Bedriev weer upnommen wurrn kunn. An' 18. September koppel dat Ruumschipp Sojus T-14 an. An Bord weern mit Wladimir Wasjutin un Alexander Wolkow twee vun de oorsprünglich vörsehn Besattensliddmaaten. Sawinych, de ebenfalls to de oorsprünglich vörsehn Mannschap hörrn dee, weer all an Bord.

Dat darte Besattensliddmaat vun Sojus T-14 weer de erfohren Ingenieur Georgi Gretschko, de sien Upgaav dat weer, de Statschoon nipp un nau to ünnersöken. Nah een Week, in de se mit fiev Mann up de Ruumstatschoon weern, sünd Dschanibekow un Gretschko in dat Ruumschipp Sojus T-13 steegen un hemm umfangriek Annäherungstests an de Ruumstatschoon dörführt. De Landung funn denn an' 26. September 1985 statt. De Mission vun Sojus T-13 gellt as en vun de umfangrieksten Reparaturarbeiten in' Weltruum.

An den Dag nah sien Landung wurr Dschanibekow to'n Generalmajor vun de sowjeetsch Lufstrietkräfte befördert.

Nah de Ruumflüüg ännern

Dschanibekow is an' 24. Juni 1986 ut dat Kosmonautenkorps uttreeden un wurr stellvertreden Berieksleiter in dat Juri-Gagarin-Kosmonautentrainingszentrum, 1988 steeg he to'n Berieksleiter up un behull disse Positschoon ok, nahdem dat de Sowjetunion nicht mehr geev, bit to dat Recken vun de Öllersgrenz in' August 1997. Ok dornah weer he noch as wetenschaplich Mitarbeiter tätig.

Wiedere Tätigkeiten ännern

Maleree ännern

 
Dschanibekow hett disse sowjeetsch Breefmark entworfen

All as Kind fung Dschanibekow mit de Maleree an. Intüschen is he neben Alexei Leonow un Alan Bean de darte Ruumfohrer, de sien Warken in Museen utstellt wurrn. De Motive vun sien Gemälde entnimmt vun sien Weltruum-Missionen. Dschanibekow hett ok mehrere Böker illustreert, buterdem hett he veer Breefmarken för de sowjeetsch Post entworfen.

Ballonfohrten ännern

Tüschen 1991 un 1998 hett he tosommen mit Larry Newman mehrere spoodlos Versöök vun en Weltumrunnen in Heetluft- un Gasballons ünnernommen.[1]

Ehrungen ännern

Dschanibekow hett ünner annern folgen Utteknungen kreegen:

De Asteroid 3170 Dzhanibekov, den de sowjeetsch Astronom Nikolai Tschernich in' September 1979 opdeckt harr, wurr nah hüm nömmt.

Privates ännern

Dschanibekow is in tweet Ehe verheiraadt un hett twee Kinner ut eerst Ehe.

Enkeld Nahwiesen ännern

  1. Peter Stekel: [1], engelsch, Transglobal Attempts - A Retrospective, van' 9. Februar 1998, afropen an' 6. Juli 2009

Weblenken ännern

  Wladimir Dschanibekow. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.