Aantenvagels
De Familie vun de Aantenvagels (Anatidae) is de gröttste mank de Ornen vun de Gösevagels (Anseriformes). Dor höört 47 Geslechter un um un bi 150 Orden to. To düsse Familie höört so bekannte Watervagels, as Aanten, Göse un Swöne. Mol af vun de Höhnervagels gifft dat keen annere Vagelgrupp, de so veel mit de Minschen to kriegen hett. Alleen fiev Orden weert vun de Minschen for de Bueree un as Huusdeerter tücht. Aantenvagels weert jaagt un holen vunwegen ehr Fleesch, ehre Eier un ehre Feddern. Se speelt ok en grode Rull in Märken, Sagen un Comics. „Aant“ is an un for sik de Naam for dat Seken, „Waart“ is de Naam for dat Heken bi de Aantenvagels.
| Aantenvagels | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Systematik | ||||||||
| ||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||
| Anatidae | ||||||||
| Vigors, 1825 |
Aantenvagels hefft tomeist Swemmhüde un en minn oder mehr platten Snavel. Ehre Feddern stoot Water af. En sunnerliche Egenoord vun de Aantenvagels is, datt de Heken, gegen de meisten annern Vagels over, en Penis hefft. De Aanten (Seken) hefft en spiralförmig Genital. Vundeswegen kann den Waart sien tämlich langen Penis dor nich goot rinsteken weern, wenn de Aant dat nich will. Dat passert man fökener, datt en Heken, wat man alleen is, utprobeert, en annern Waart siene Aant to befruchten.[1]
Stammgeschicht
ännernAantenvagels hett dat vun dat Oligozän af an geven, man Fossilien ut düsse Tied sünd bannig roor. Eerst in dat Miozän hefft sik de Aantenvagels bannig utbreedt. All grote Tribus, de dat hüdigendags gifft, sünd al in dat Miozän vörkamen.
Systematik
ännernTohopen mit de Schreevagels, de Heckstergoos un en Reeg vun Taxa, de al utstorven sünd, billt de Aantenvagels de Ornen vun de Gösevagels. Dor sünd de Aantenvagels de Sustergrupp vun de Heckstergoos bi, un düsse beiden tohopen sünd de Sustergrupp vun de Schreevagels.[2]
Binnen de Familie is vörmols updeelt wurrn in Göse un Aanten. To de Göse sünd dor ok Piepgöse un Swöne torekent wurrn, to de Aanten hett man dortieds de Halfgöse torekent. In de ne’ere Systematik weert de Piepgöse faken as en egen Unnerfamilie tellt, bi Sibley un Monroe weert se sogor as en egen Familie gellen laten.[3]
De Systematik, de hier unner steiht, hollt sik an Kear, 2005, un böört ok Stippelanten, Prickelsteertaanten un Halfgöse in den Stand vun Unnerfamilien:
- Unnerfamilie Piepgöse (Dendrocygninae)
- Unnerfamilie Dendrocheninae †
- Unnerfamilie Göse (Anserinae)
- Tribus Swöne (Cygnini)
- Tribus Höhnergöse (Cereopsini)
- Tribus Echte Göse (Anserini)
- Tribus Moa-Nalos (Thambetochenini) †
- Unnerfamilie Stippelaanten (Stictonettinae)
- Unnerfamilie Prickelsteertaanten (Oxyurinae)
- Unnerfamilie Halfgöse (Tadorninae)
- Tribus Merganettini
- Tribus Plectropterini (Sporngoos, Buckelglanzgoos)
- Tribus Echte Halfgöse (Tadornini)
- Unnerfamilie Echte Aanten (Anatinae).
- Tribus Malacorhynchini (Rosenohr-, Salvadoriaant)
- Tribus Swemmaanten (Anatini)
- Tribus Dükeraanten (Aythyini)
- Tribus Seeaanten un Saagsnavels (Mergini)
Belege
ännern- ↑ The sex wars of ducks
- ↑ Bradley C. Livezey: A phylogenetic analysis of basal Anseriformes, the fossil Presbyornis, and the interordinal relationships of waterfowl. In: Zoological Journal of the Linnean Society 1997, Nr. 121, S. 361–428
- ↑ Charles Sibley, Burt Monroe: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2
Literatur
ännern- Janet Kear (Rutg.): Ducks, Geese and Swans. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854645-9
- Josep del Hoyo u. a.: Handbook of the Birds of the World. 1. Band (Ostrich to Ducks). Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5
