Brammer (Gemeen Eiten)

Oort in’n Landkreis Veern, Neddersassen
Wapen/Flagg Koort
hett keen Wapen
Brammer
Laag vun Brammer in Düütschland
Basisdaten
Bundsland: Neddersassen
Landkreis: Veern
Gemeen: Eiten
Inwahners:
Postleettall: 28876
Vörwahl: 04205
Geograafsche Laag:
Koordinaten:53° 4′ N, 9° 7′ O
53° 4′ N, 9° 7′ O

Karte

Brammer (hoochdüütsch Brammer) is en lütten Oort in de Gemeen Eiten in’n Landkreis Veern, Neddersassen. Binnen de Gemeen höört de Oort to de polietsche Oortschop Bassen.

Geografie ännern

De Oort liggt op de Achem-Veerner Geest. Dat Water flütt över Gravens na de Wümm hen af.

De Naveröörd sünd Nadah, Egypten un Hoffstall in’n Noordoosten, Kasshoope un Tüchten in’n Süüdoosten, Petershollen un Grotenhollen in’n Süden, Bassen in’n Süüdwesten un Bre’enmoor un Brillkamp in’n Noordwesten.

Historie ännern

Bet in dat 19. Johrhunnert weer Brammer blots en enkelten Hoff.

Verwaltungsgeschicht ännern

In de Franzosentied von 1810 bet 1814 hett de Oort to de Mairie Achem in’n Kanton Achem höört. Dat Rebeed hett in disse Tied 1810 to dat Königriek Westfalen un von 1811 bet 1814 to dat Franzöösche Kaiserriek ünner Napoleon höört.

De Oort hett vör 1852 to de Oostvaagdie in dat Gogericht Achem tohöört un von 1852 bet 1885 to dat Amt Achem. Na 1885 weer dat in’n Kreis Achem. 1932 is dat Deel von’n Kreis Veern worrn.

De Oort hett von öllers bi de Gemeen Bassen mit bihöört. De Gemeen Bassen is an’n 1. Juli 1972 mit de Gemeenreform in Neddersassen Deel von de Gemeen Eiten worrn.

Inwahnertall ännern

Johr Inwahners
1791-00-001791[1] 1 Füürsteed
1812-00-001812[2] 8
1824-00-001824[3] 1 Füürsteed
1848-00-001848[4] 10 Lüüd, 1 Huus
1871-12-011. Dezember 1871[5] 10 Lüüd, 1 Huus
1885-12-011. Dezember 1885[6] 12 Lüüd, 2 Hüüs
1905-12-011. Dezember 1905[7] 14 Lüüd, 2 Hüüs

Religion ännern

Brammer is evangeelsch-luthersch präägt un höört to dat Kaspel von de Petrus-Kark in Eiten. Düsse Kark is 1861 boot worrn. Vörher hett de Oort to dat Kaspel von de Laurentius-Kark in Achem tohöört.

För de Kathoolschen is de St.-Matthias-Kark in Achem tostännig.

Weertschop un Infrastruktur ännern

För Brammer is de freewillige Füürwehr Bassen mit tostännig.

Verkehr ännern

In’n Noordwesten von Brammer löppt de Landsstraat 168 langs, de in’n Noordoosten na Otterbarg un Söttmer geiht un in’n Süüdwesten över Bassen un Eiten na de Bremer Oortsdelen Oosterholt un Hemeln. Von de L 168 geiht in Bassen in’n Süden de L 156 na Achem af. Bi Otterbarg-Bahnhoff geiht von de L 168 de L 155 af, de op Langwedel un Veern to löppt.

De nächste Autobahn is de Autobahn 1 (Afsnidd BremenHamborg), de een Kilometer in’n Süüdoosten von Brammer langs löppt. De Opfohrt 51 Otterbarg liggt aver so söss Kilometer wied weg in’n Oosten an de L 155.

De nächste Bahnhoff is knapp veer Kilometer in’n Noordoosten de Bahnhoff Otterbarg an de Bahnlien Hamborg–Bremen.

Scholen ännern

De Kinner ut Brammer gaht na de Grundschool Bassen. Vör 1912 sünd se ok al jümmer in Bassen na School gahn. An’n 15. April 1912 hett denn in Brammer de Bassener Heidschool apenmaakt, op de de Schölers denn lange Tied güngen.[8] Nadem de Bassener Heidschool dichtmaakt hett, kemen de Schölers an de Grundschool Bassen.

Literatur ännern

Footnoten ännern

  1. Christoph Barthold Scharf: Statistisch-Topographische Samlungen zur genaueren Kentnis aller das Churfürstenthum Braunschweig-Lüneburg ausmachenden Provinzen. Meier, Bremen 1791, Sied 34
  2. Albrecht Friedrich Ludolph Lasius: Der französische Kayser-Staat unter der Regierung des Kaysers Napoleon des Großen, im Jahre 1812, Band 1. Kißling, Ossenbrügge 1813, Sied 95
  3. Curt Heinrich Conrad Friedrich Jansen: Statistisches Handbuch des Königreichs Hannover. Hannover 1824, Sied 82
  4. Friedrich Wilhelm Harseim, Carl Schlüter: Statistisches Handbuch für das Königreich Hannover. Schlütersche Hoffbookdruckeree, Hannover 1848, Sied 142
  5. Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. Berlin 1873, Sied 165
  6. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885. Verlag des Königlichen statistischen Bureaus, Berlin 1888, Sied 176
  7. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905. Verlag des Königlichen statistischen Landesamtes, Berlin 1908, Sied 2
  8. Johannes Grote: 800 Jahre Oyten. Besiedlung und Entwicklung eines Geestdorfes. Heimatvereen Eiten, 2013, Sied 10