Kamelhalsflegen

De Kamelhalsflegen (Raphidioptera) sünd en Ornen mank de Insekten. Tohopen mit de Nettflunken (Neuroptera) un de Grootflunken (Megaloptera) billt se de Grupp vun de Nettflunken-Insekten (Neuropterida).

Kamelhalsflegen
Dichrostigma flavipes, Kamelhalsflege, Seken
Systematik
Stamm: Liddfööt (Arthopoda) Ünnerstamm: Tracheendeerter (Tracheata) Böverklass: Sessfööt (Hexapoda) Klass: Insekten (Insecta) Ünnerklass: Fleeginsekten (Pterygota) Böverornen: Neeflunken (Neoptera) ahn Rang: Nettflunken-Insekten Ornen: Kamelhalsflegen (Raphidioptera)
Wetenschoplich Naam
Raphidioptera
Martynov, 1938

Kennteken

Dat Lief vun de Kamelhalsflegen is normolerwiese twuschen 8 un 18 Millimeters lang, bi de wecken Aarden könnt de Deerter ok wat langer weern, eenmol sogor bit hen to 45 mms. Sunnerlich upfallen deit dat eerste Segment vun de Bost (Prothorax) , dat veel langer is, as bi annere Insekten. Dor sitt en, wat platten Kopp up. Dat fallt up, wie good düt Segment un ok de Kopp dor an bewegt weern könnt. Dat gifft dat anners bloß bi de Biddhaupeer (Mantodea) un bi de Knieperflegen (Mantispa spec.). Faken böört de Kamelshalsflegen ehren Kopp en beten hooch un dreegt em in’n Winkel to’n Hals. Anners, as bi de Knieperflegen un de Biddhaupeer sitt de Vörbeen an’t Enne vun de Vörbost up. Dat Lief is meist swatt oder dunkelbruun (to’n Deel ok mit wat Blau dorbi, oder mit metallschen Glimmer). De Kumplexogen liggt vörn un staht as Halfkogeln en beten af. Twuschen de Ogen sitt de Föhlspriete mit 35 bit 75 Le’e. Se laat na Bössen. De Flunken sünd groot un dor loopt allerhand Adern overhen. Up de Flunken sitt en düütlichen Farvplacken (Pterostigma), de is meist eenfarvt, meist dunkelbruun bit hellgeel, bi en poor Aarden ok man tweefarvt. Wenn se nich fleegt, sünd de Flunken as en Dack over dat Achterlief tosamenfoolt. De Been bestaht ut fiev Le’e, dor is dat drüdde vun en beten breder, as en Lappen. Bi de Seken fallt dat Leggrohr (Ovipositor) up, dat is meist so lang, as dat ganze Achterlief. Düt Leggrohr hett sik mit de Evolutschoon utspunnen ut twee Anhangsels an dat achte Segment vun dat Achterlief (Gonophysen), de to een Rohr tohopensmolten sünd. Dor liggt denn as en Hüll twee Anhangsels vun dat negente Segment umto.

Wo se vorkamen doot

Dat sünd bi 200 Aarden vun Kamelhalsflegen bekannt. Se leevt all up de Noordhalfkogel. De Deerter, de an’n meisten na Süden to leevt, sünd in Mexiko sien Süden un up Taiwan tohuse, an’n meisten na Norden hen finnt sik Kamelhalsflegen in Lappland. In Europa gifft dat bi 75 Aarden, de meisten in de Barge vun Süüdeuropa. In Middeleuropa leevt man bloß 16 Aarden, sunnerlich in en Umto, wo de Sunne good henkummt, vun de Kruudschicht, over de Strüken bit hen na de Kronen vun grote Böme.

Wie se leven doot

De meisten Kamelhalsflegen fleegt in’n Mai- un Junimaand. Dor sünd se over Dag togange. De utwussenen Deerter leevt besunners in de Blöder vun allerhand Bööm un Buschwarks un freet dor allerhand Insekten, sunnerlich Blattlüse. Se griept de Büte mit de Bieters vun ehr Mundwarktüüch, nadem se jem vordem sunnerlich mit de Ogen socht un upspöört hefft. Datt se de langere Vörbost un denn Kopp so good bewegen könnt, hölpt jem bi de Jagd. De Eier weert in‘e Spleete in’e Barken vun Böme leggt. Dor warrt dat Leggrohr man half in den Unnergrund bi rinbohrt.

Budde vun en Kamelhalsflege, unnen mit Büte

Wie de Budden leevt un wasst

De langen Budden leevt unner de Barken oder an’e Eer un gaht ok up Jagd. Se könnt tämlich fix lopen, ok truggaars. Jagen doot se sunnerlich Barken- un Bockkävers. Ok de Eier vun Nonnen vertehrt se un hölpt so gegen düssen Bottervagel, de as Untüüch in Forsten togange is. De meisten Aarden leevt twee bit dree Johre as Larve. Dat gifft en ganz poor Aarden, de sünd al na een Johr utwussen, bi annere kann dat ok bit hen to sess Johre duern. 9 – 13 mol treckt sik de Flegen dor de Huud bi ut. Eenige Aarden, de in Boombarken leven doot, gnaagt en Poppenhöhl in de Barke rin un verpoppt sik dor denn in.

De Kamelhalsflegen ehre Systematik

Der Systematik vun de Ornen Kamelshalsflegen steiht unner annern up de Grundlaag vun den Besitt vun Lüttogen (Ocelli). Mank de Kamelhalsflegen hefft bloß de Echten Kamelhalsflegen (Raphidiidae, in’n Momang sünd up’e ganze Welt mehr as 180 Aarden beschreven) Lüttogen. Bi de Inocelliidae (weltwiet bi 20 Aarden) fehlt de. Hier weert de Aarden upföhrt, de in Europa (twuschen 45 °N un 60 °N, ööstlich bit na de Barge vun den Ural hen, mit de ganze Krim-Halfinsel dor mit bi) bitherto beschreven wurrn sünd:

• Ornen Kamelhalsflegen – Raphidioptera
  • Familie Echte Kamelhalsflegen (Raphidiidae)
    • Phaeostigma notata
    • Phaeostigma major
    • Phaeostigma setulosa
    • Dichrostigma flavipes
    • Dichrostigma mehadia
    • Turcoraphidia amara
    • Subilla confinis
    • Ornatoraphidia flavilabris
    • Xanthostigma xanthostigma
    • Xanthostigma aloysiana
    • Raphidia (Raphidia) ophiopsis
    • Raphidia beieri
    • Raphidia ulrikae
    • Raphidia euxina
    • Raphidia ligurica
    • Atlantoraphidia maculicollis
    • Puncha ratzeburgi
    • Venustoraphidia nigricollis
  • Inocelliidae
    • Inocellia crassicornis
    • Parainocellia bicolor
    • Parainocellia braueri

Fossile Belege

Fossilien ut düsse Ornen sünd man roor. Meist all adulten Deerter un Budden sünd in balt’schen Barnsteen ut dat Eozän inslaten wurrn.

Kiek ok bi

• List vun Insekten

Literatur

• Ragnar K. Kinzelbach, Horst Aspöck, Ulrike Aspöck: Raphidioptera (Kamelhalsfliegen) in: Handbuch der Zoologie IV (2), Berlin 1971, ISBN 978-3-11-003566-7
• Horst Aspöck, Ulrike Aspöck, Hubert Rausch: Die Raphidiopteren der Erde. Eine monographische Darstellung der Systematik, Taxonomie, Biologie, Ökologie und Chorologie der rezenten Raphidiopteren der Erde, mit einer zusammenfassenden Übersicht der fossilen Raphidiopteren. 2 Bände, Goecke & Evers, Krefeld 1991, ISBN 3-931374-27-0
• Klaus Honomichl, Heiko Bellmann: Biologie und Ökologie der Insekten. CD-ROM, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart 1998. ISBN 3-8274-0760-5
• Ekkehard Wachmann, C. Saure: Netzflügler, Schlamm- und Kamelhalsfliegen, Beobachtung, Lebensweise. Naturbuch Verlag, Augsborg, 1997, ISBN 3-89440-222-9

Weblenken

Kamelhalsflegen. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• neuroptera.com
• Insektenbox.de to de Kamelhalsflege Raphidia notata