Alexander Alexandrowitsch Aljechin
Alexander Alexandrowitsch Aljechin (Uutsprake: [a'lʲɛxin], russisch Александр Александрович Алехин, gelegentlich ok russisch:Александр Александрович Алёхин Alexander Alexandrowitsch Aljochin) schreven, in Frankriek un engelschsprakig Staaten mit de franzöösch Transkriptschon Alexandre Alekhine; * 19.jul./ 31. Oktober 1892greg. in Moskau, Russisch Kaiserriek; † 24. März 1946 in Estoril, Portugal) weer en russisch-franzöösch Schachspeler. He weer de veerte Schachweltmeester. De Aljechin-Verteidigung un de Aljechin-Chatard-Angreep sünd nah hüm nöömt Schachanspelen.
Leven ännern
Jöögd in Russland ännern
Alexander Aljechin wurr 1892 as Söhn vun en Adeligen un Gardeoffizeer boren. Sien Familie weer bannig wohlhebbend un har groot Lännereen in den Ruum Woronesch. Aljechin sien Moder keem ut de Familie Prochorow, en bekannt Industriellenfamilie.[1] In sien Jöögd hett he dat Gymnasium in Moskau besöcht. Mit Schach harr he all fröh to doon, tonächst speel he gegen sien Vader un sien veer Johr öller Bröer Alexei, de ok en gooden Schachspeler wurr. Kört dorup is Aljechin mit dat Feernschach anfungen un is den bedüüdendst Moskauer Schachzirkel bitreden, de Moskauer Schachsellschopp.
Sien eersten Turniersieg reck he in dat Öller vun 16 Johren, as he 1908 dat Harvstturnier vun de Moskauer Schachsellschopp wunn. Dat Vermögen vun sien Vader hett hüm dat mögelk maakt, dat he sück blots noch mit Schach befaaten kunn un so kunn sück sien Talent goot wiesen. As 15-Johriger (dormals en düchtig jung Öller för en Schachmeester) nehm he 1908 an dat internatschonale Turnier in Düsseldörp (Hööftturnier) deel, wo he sück den veerten Platz deelen dee. Ok in Düsseldörp speel he denn noch en Wettkamp mit den düütschen Meester Curt von Bardeleben, den he mehr as düütlich mit 4,5:0,5 slahn hett. En Wettkamp gegen Hans Fahrni in‘n September vun dat Johr in München wurr nah dree Partien as remis afbraken. In Düsseldörp un München wurr in disse Tiet de Schachweltmeesterschap 1908 utdragen.
1909 kreeg he den Meestertitel, as he de All-Russisch Meesterschap in Sankt Petersburg winnen dee. Allerdings geev dat in Russland wiederhen Speler, vun de Aljechin noch wat lehrn kunn; in dat glieker Johr weer he in Moskau den Schachmeester Wladimir Iwanowitsch Nenarokow in en Wettkamp mit 0:3 ünnerlegen.
1912 nehm Aljechin sien Wahnsitt in St. Petersburg, wo he bit 1914 Rechtswetenschapen studeeren dee. He hett aber wiederhen völ Schach speelt, wurr Liddmaat vun de St. Petersburger Schachsellschopp un nehm an so goot as all Schachveranstaltungen in disse Stadt deel.
Dör sien mit Aaron Nimzowitsch deelt Sieg bi dat All-Russisch Meesterturnier to de Johreswennen 1913/14 kreeg he ok de Deelnahmberechtigung an dat bit dorhen bedüüdenst veranstalt Meesterturnier in Russland. An dat groot Turnier vun St. Petersburg 1914 hemm neben Weltmeester Emanuel Lasker un de tokünftige Weltmeester José Raúl Capablanca blots besünners goot Schachmeester deelnommen. Sensationell keem Aljechin achter Lasker un Capablanca aber vör Siegbert Tarrasch un Frank James Marshall up den darten Platz.
Eerste Weltkrieg un Oktoberrevolutschoon ännern
Aljechin führ bi dat Meesterturnier vun Mannheim, as in‘n August 1914 de Eerste Weltkrieg utbreken dee; dat Turnier wurr afbraken, un de in Führung liggend Aljechin wurr as Turniersieger utropen. All Deelnehmer ut de Feindesstaaten, dorünner all russisch Deelnehmers, wurrn fastsett. Aljechin as ok Efim Bogoljubow, Alexei Selesnjow, Ilja Rabinowitsch un annern wurrn in Triberg fasthollen.
In‘n September 1914 keem Aljechin free uni s dornah över de Swiez in de Heimat reist, wo he sück för dat Root Krüüz insetten dee. He hett de russisch Künstlerin Anna von Sewergin heiraadt, mit de he all siet 1913 en Dochter harr. De Dochter leev bit to hör Dood Midden vun de 1980er Johren in Wien.
In‘n August 1916 hett he as Rootkrüüz-Helper an de Brussilow-Offensive vun de russisch Armee deelnommen. He kreeg twee St.-Georgs-Medaillen un den Sankt-Stanislaus-Orden för sien Tapferkeit bi dat Bargen vun Besehrten. Sluutend wurr he aber sülvst verwunnd un hett so swoor Quetschungen harrt, dat he mehrere Maand in en Lazarett in Tarnopol verbringen muss.
Wiels den Börgerkrieg wurr Aljechin 1919 in Odessa verhaft un ünner Spionageverdacht för de Wittgardisten to’n Dood veroordeelt. En Gerücht seggt, dat Leo Trotzki hüm in Fangenschap besöcht un mit hüm Schach speelt hett, wonah man hüm entlaaten hett. Seker is, dat man hüm as populären Schachmeester erkannt hett un hüm bald dorup entlaaten hett. Aljechin, de neben sien Moderspraak ok recht goot Düütsch, Franzöösch un Engelsch snacken dee un en juristisch Utbillen harr, kehr nah Moskau torüch un nehm en Stäe as Ünnersökensrichter bi de Hööftverwaltung vun de Miliz an. He weer vun Mai 1920 bit to sien Emigratschoon in‘n Februar 1921 dor tätig.
In‘n November 1920 fung Aljechin en tosätzliche Tätigkeit as Dolmetscher för de Komintern an. He hett bi disse Gelegenheit Anneliese Rüegg kennen lehrt, en Funktschonärin vun de Swiezerische Sozialdemokraatsche Partei, de sien tweet Ehefru wurr un mit de he later en Söhn harr: Alexander Aljechin jr. (* 2. November 1921 in Winterthur in de Swiez (Kanton Zürich); † 2009).
1920 wunn he de Landsmeesterschap vun Sowjetrussland. Schach harr aber to Anfang vun de 1920er Johren noch nich den Stellenwert, den dat in de UdSSR af den 1930er Johren harr. För Aljechin, en Adligen ahn Land un Geld, de nu to en för hüm wenig begäng Levenswies dwungen wurr, deen sück tonächst ok kien schachlich Perspektiven up. He gung den Weg vun völ anner Russen, de för sück kien Tokunft in Sowjetrussland mehr sehn deen: In dat Fröhjohr 1921 is he in den Westen emigreert.
In de Emigratschoon ännern
As för de meesten Emigranten ut Russland (so as de Schriever Wladimir Nabokow) weer Berlin de eerste Statschoon in de westlich Frömde, wo de Emigranten ok hör eegen Zirkel pleegen deen, to’n Bispeel för Emigrantenliteratur in Cafés. Doch Aljechin bleev blots kört in de düütsche Hööftstadt un truck bald nah Paris; sien Heimat Russland hett he nie nich mehr besöcht.
Aljechin hett sück dat Teel sett, Weltmeester to wurrn. In de folgend söss Johren hett he an sien schachlich Wiederentwicklung arbeit. He weer düchtig spoodriek in internatschonalen Turnieren. So wunn he 1921 in Budapest vör Ernst Grünfeld un in Den Haag vör Savielly Tartakower un Akiba Rubinstein as ok in Triberg. 1922 wunn he in Hastings vör Rubinstein, 1923 in Karlsbad, 1925 in Bern, Baden-Baden un Paris un to den Johreswessel deel he sück den Sieg in Hastings mit Milan Vidmar. Sien Inkommen hett he upbetert mit Simultanvörstellungen un mit Blindspeel.
Aljechin hett dorstellt, dat he de Juristisch Fakultät vun de Universität Sorbonne in Paris 1925 en Dokterarbeit mit den Titel „Das Gefängniswesen in China“ vörleggt harr. De Wiener Schachzeitung hett 1926 verkünnd, Aljechin harr sück „den Doktorhut geholt“. Af 1926 hett Aljechin sien Naamenstoog mit en „Dr.“ versehn. Intensive Versöök vun Schachhistorikern, disse Arbeit in dat Archiv vun de Universität to finnen, bleeven ahn Spood; ok sonst gifft dat kien Henwies, dat Aljechin den Doktertitel kreegen hett.
De Verhandlungen mit José Raúl Capablanca över en Weltmeesterschapskamp weern nich eenfack. Aber 1927 keem dat in Buenos Aires sluutend doch to’n Wettkamp. Capablanca gull as klar Favorit. Aber Aljechin weer bedüüdend beter vörbereit, sowohl anspeeltheoretisch as ok psychologisch, womit de Experten nich rekent harrn. Aljechin wunn bi den up 6 Siege ansetten Wettkamp nah 34 Partien mit 6:3 bi 25 Remis, de aber nich mit tellt wurrn.
De nee Schachweltmeester stell in en Interview mit de Zeitung La Prensa en Revanchekamp to glieker Bedingungen för dat Johr 1929 in Utsicht, falls Capablanca hüm offiziell herutfordern würr.[2] To en Revanchekamp keem dat aber nich, wiel sück Capablanca un Aljechin nich up de Modalitäten eenig wurrn sünd; eenig Lüüd meenen, dat Aljechin en Revanchekamp mit Fliet utwiekt is. Dat Verhältnis tüschen de beid Speler wurr in de folgend Johren immer slechter, so slecht, dat Aljechin dat sogor vermeeden hett, mit sien Vörgänger in dat sülvig Turnier to spelen. Eerstmals seeten se sück weer bi dat Turnier vun Nottingham 1936 an‘t Schachbrett tegenöver.
Stattdessen hett Aljechin sien Titel gegen vermeentlich swaakere Gegner verteidigt. 1929 un 1934 hett he mit den dormaligen FIDE-Champion Efim Bogoljubow um den Titel speelt. För Aljechin keem dat nich in Fraag, de nee grünnd FIDE sien Titel aftotreeden. Bogoljubow speel 1928 un 1929 twee offizielle FIDE-Championate gegen Max Euwe, de he beid wunnen hett. Nahdem Aljechin Bogoljubow tweemal, 1929 (mit 15,5:9,5) un 1934 (15,5:10,5), överleegen slahn hett, hett de FIDE kien Versöök mehr ünnernommen, offiziell Weltmeestertitel to vergeven. Eerst Enn’n vun de 1940er Johren, nah Aljechin sien Dood un dat folgend Interregnum, gelung dat de FIDE, noog Legitimität uptobringen, um den offiziellen Titel to vergeven.
1934 is de tweet Fru vun Aljechin storven. Sien dart Ehefru wurr de US-Amerikanerin Grace Wishar (1876–1956), en riek Generalswittfru, de en Landsitt in Frankriek harr. Se speel sülvst Feernschach un hett an Blitzturnieren deelnommen, wenn se Aljechin to Turnieren begleiten dee.
All dree Ehefruen vun Aljechin weer bedüüdend öller as he. De US-amerikaansch Grootmeester un Psychoanalytiker Reuben Fine hett sück in sien Book The Psychology of the Chess Player (1956) (dt. „Die Psychologie des Schachspielers“, 1982) doröver Gedanken ut psychoanalytischer Sicht (Ödipus-Komplex) maakt.
Aljechin verlor sien Titel 1935 an den Nedderlänner Max Euwe (14,5:15,5). Euwe hett allerdings 1937 en Revanchekamp akzepteert. In de wurr he vun Aljechin mit 15,5:9,5 slahn. Disse nich sülvstverständliche Bereetschap vun Max Euwe, den WM-Titel ok gegen den starksten Gegner to verteidigen, hett sien Roop as untadeliger Sportsmann noch wieder brocht.
In de 1930er Johren keemen eenige jung Schachmeester nah baben, de sück to ernsthaft Konkurrenten um den WM-Titel entwickeln deen. Neben Salo Flohr, Reuben Fine, Samuel Reshevsky un Paul Keres weer dat vör allen den Russ Michail Botwinnik.
Aljechin, de dat Schachleven in sien olt Heimat Russland goot verfolgen dee, weer ok woll an en Weltmeesterschapskamp mit dissen hervörragend Vertreder vun de jung sowjeetschen Schachschool interesseert. De Utbröök vun den Tweeten Weltkrieg hett disse all fortschreeden Vörbereitungen to en Wettkamp aber tonichte maakt.
Schacholympiaden ännern
Aljechin is mit de franzöösch Mannschap bi de Schacholympiaden 1930, 1931, 1933, 1935 un 1939 antreeden, an dat 1. Brett reck he 1931 un 1933 dat beste, 1935 un 1939 dat tweetbeste Eenzelergevnis.[3]
Tweet Weltkrieg un Kollaboratschoon mit de Natschonalsozialisten ännern
Aljechin, twee Johrteihnten lang franzöösch Staatsbörger, wies all nah Kriegsutbröök, wiels de Schacholympiade in Buenos Aires 1939, sien anti-düütsch Hollen. Sobald he nah Europa torüchkehrt weer, hett he sück as Översetter för de franzöösch Résistance. He hett aber sien Ansichten grundleggend ännert, nahdem dat Düütsch 1941 de Sowjetunion angreepen harr (Düütsch-Sowjeetsch Krieg).
He wurr up eenmal för de düütsche Propaganda anfällig un wies sück parat, för de natschonalsozialistische Ideologie to warfen, de de Bolschewismus bekämpen dee. Aljechin, de amteeren Schachweltmeester, weer in dat Darte Riek willkommen. Um sien Schachberop utöven to können, weer he bereit, Turniere in Düütschland to spelen un sien Naam in den Dienst vun de NS-Propaganda to stellen. He speel twee Turniere im Generalgouvernement un ok sonst völ Turniere in dat düütsch besett Europa. Dat internatschonale Turnier 1943 in Prag wunn he vör Paul Keres.[4] He wurr besünners vun den schachbegeisterten Hans Frank, den Generalgouverneur vun dat besett Polen, fördert.
1941 keemen ünner de Naam vun Aljechin antisemitische Artikel in twee düütsch Besattenszeitungen (Pariser Zeitung un Deutsche Zeitung in den Niederlanden) herut, dornah nochmals in de Deutsche Schachzeitung. Disse Artikel, de woll weniger dör de Rassenideologie vun de Natschonalsozialisten ehrn Grund harr, as völmehr dör Aljechin sien konventschonelle russisch-christlichen Jödenhass (Aljechin bestunn tietlevens dorup, dat sien Naam Al-JE-chin, nah de russischen Naam 'Alytscha' [russ. Алыча] för de Kassenpluum, de in de Gordens vun de Aljechins wassen dee, utspraaken wurr, aber nich Al-JO-chin, nah de Naam Alexej/Aljoscha, wiel de letztere Utspraak nah sien Meenen en jöödsch Entstellung dorstellen dee), un in de he den düchtig plumpen Versöök ünnernehm, en Överlegenheit vun de „arischen“ Schachspeler över de jöödschen nahtowiesen, hemm hüm in de Schachwelt kumplett buten vör sett.
Dood in Portugal ännern
Aljechin, de sien Gloov an den Sieg vun de Natschonalsozialisten un Faschisten nah den Vörmarsch vun de sowjeetsch Truppen verlor, hett sück nah en nee Wahnen umkeeken. Prag, de Stadt, in de he siet 1942 wahnen dee, weer hüm dör de anrückend Root Armee to gefährlich wurrn, un he hett Kuntakt to dat faschistische Franco-Spanien söcht, dat hüm gastfrüendlich upnehmen dee.
Aljechin beleev dat Kriegsenn’n in’n butersten Westen vun Süüdeuropa. NS-Düütschland weer besiegt, un Aljechin seech sück mit Angreep up sien ideologische Ünnerstütten vun den NS-Feldtoog konfronteert.
Aljechin hett verklort, dat he dat blots daan harr, wat Schachprofis to Kriegstieden immer daan harrn, nämelk sien geleevten Berop uttoöven. He hett nah Protesten gegen Turnierinladungen an hüm, seggt, dat he de swoorweegend antijöödschen Artikel nich sülvst schreeven to hemm, sonnern dwungen wurrn weer, sien Naam dorför hertogeven. All dat is umstreedem. Dat is nich kumplett seker, dat Aljechin disse Artikel schreeven hett, aber doch bannig wohrschienlich.[5]
Aljechin, de nah Kriegsenn‘ weer Kuntakt mit den sowjeetschen Schachverband upnehmen un en Weltmeesterschapskampf mit Michail Botwinnik in London plaanen dee, fung aber immer mehr an to suupen. He is in en portugeesch Hotel an en Stück Fleesch vun sien Abendeeten stickt, dat de bövere Aamweeg dicht sluuten dee,[6] un wurr an’n Sönndagmörgen vun den 24. März 1946 dood upfunnen. De Doodenschien wurr dör Asdrúbal d’Aguiar, den führenden forensischen Pathologen vun Portugal, utstellt.[7] De nipp un nau Umstände vun sien Dood sünd immer noch Gesprächsstoff; Theorien över en Suizid oder gar en Mord dör de franzöösch Résistance maken immer mal weer de Runn, kunnen aber bit vandaag nich övertüügend beleggt wurrn.[8][9]
Aljechin wurr 1956 endgültig in Paris up den Cimetière du Montparnasse bisett. De FIDE hett en Ehrengraffsteen upstellt.
Feernschach ännern
Van 1902 bit 1910 hett Aljechin an mehreren Feernturnieren vun de Tietschrift Schachmatnoje Obosrenije deelnommenl. Bi dat 6., 7. un 9. Turnier vun disse Tietschrift speel he tosommen mit sien Bröer Alexei. Bi 16. Turnier van 1905 bit 1906 speel he sülvständig ünner de Naam „T. Aljechin“, um nich mit sein Bröer verwesselt to wurrn. T steiht för den Ökelnaam Tischa, as he to Huus af un to nömmt wurr. Mit 11 vun 14 Punkten wunn Aljechin dit Turnier.
In de Folge speel Aljechin 1906/07 noch in dat 1. Feernturnier vun den Fürsten Schachowski un dornah in dat 17. Turnier vun Schachmatnoje Obosrenije. Van 1912 bit 1914 speel he vör Moskau in en Städerfeernkamp gegen Kasan.
Blindschach ännern
Aljechin hörr to de starksten Blindschachspelern vun sien Tiet. In‘n Blind-Simultan-Schach stell he tweemal en Weltrekord up. 1924 speel Aljechin in New York to glieker Tiet 26 Blindschachpartien un reck en Ergevnis vun (+16 =5 −5). Nahdem Richard Réti un George Koltanowski disse Rekordmarke wieder verbetern deen, kunn Aljechin 1933 in Chicago den Rekord för simultan speelt Blindpartien torüchhalen. He speel parallel 32 Partien un wunn dorvan 19 Siege, verlor 4 un speel 9 Mal remis.
Erfolge ännern
- Schachweltmeester van 1927 bit 1935.
- Schachweltmeester van 1937 bit 1946.
- Weltrekord in‘n Blind-Simultan-Schach.
- He hett an 87 Turnieren deelnommen, vun de he 62 wunnen hett.
- Aljechin hett 1264 Turnier- un Wettkamppartien speelt, dorvan hett he 735 Partien wunnen, 127 verloren un 402 gungen remis ut.
- Aljechin sien hööchste historsch Elo-Tall: 2860 (in‘n Mai 1931)
- Bi dat Schachturnier in Dresden 1926 kreegen Aljechin un Nimzowitsch för hör Partie as Schönheitspries 5000 Zigaretten.
List vun de Turnier- un Wettkampergevnisse ännern
| Turnier | Oprt | Ergevnis/Punktetall | Rang |
|---|---|---|---|
| 1907 | |||
| Harvstturnier vun de Moskauer Schachsellschopp | Moskau | 4,5/14 (+4 =1 −9) | 11.–13. Platz |
| 1908 | |||
| Hööftturnier wiels den 16. Kongresses vun den Düütschen Schachbund (DSB) | Düsseldörp | 9/13 (+8 =2 −3) | 4.–5. Platz |
| Wettkamp mit Curt von Bardeleben | Düsseldörp | 4,5/5 (+4 =1 −0) | Aljechin wunn mit 4,5-0,5 |
| Wettkamp mit Hans Fahrni | München | 1,5/3 (+1 =1 −1) | Unentscheeden (1,5−1,5) |
| Wettkamp mit Benjamin Markowitsch Blumenfeld | Moskau | 4,5/5 (+4 =1 −0) | Aljechin wunn mit 4,5-0,5 |
| Wettkamp mit Wladimir Iwanowitsch Nenarokow | Moskau | 0/3 (+0 =0 −3) | Nenarokow wunn mit 3-0 |
| Harvstturnier vun de Moskauer Schachsellschopp | Moskau | 6,5/9 (+5 =3 −1) | 1. Platz |
| 1909 | |||
| 6. All-Russischer Schachkongress | Sankt Petersburg | 15/18 (+14 =2 −2) | 1. Platz |
| Fröhjohrsturnier vun de Moskauer Schachsellschopp | Moskau | 6,5/10 (+6 =1 −3) | 5. Platz |
| 1909/1910 | |||
| Winterturnier vun de Moskauer Schachsellschopp | Moskau | 8/8 (+8 =0 −0) | 1. Platz |
| 1910 | |||
| 17. Kongress des Deutschen Schachbundes (DSB) | Hamborg | 8,5/16 (+5 =7 −4) | 7.–8. Platz |
| 1911 | |||
| Internatschonales Turnier | Karlsbad | 13,5/25 (+11 =5 −9) | 8.–9. Platz |
| 1912 | |||
| 1. Winterturnier vun de St. Petersburger Schachsellschopp | Sankt Petersburg | unbekannt | 1.–2. Platz |
| 2. Winterturnier vun de St. Petersburger Schachsellschopp | Sankt Petersburg | 7/9 (+6 =2 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Stockholm | 8,5/10 (+8 =1 −1) | 1. Platz |
| All-Russisches Meesterturnier | Vilnius | 8,5/18 (+7 =3 −8) | 6.–7. Platz |
| 1913 | |||
| Wettkamp mit Stepan Lewizki | Sankt Petersburg | 7/10 (+7 =0 −3) | Aljechin wunn mit 7-3 |
| Veermeesterturnier | Sankt Petersburg | 2/3 (+0 =0 −1) | 1.–2. Platz (deelt mit Grigori Jakowlewitsch Löwenfisch) |
| Internatschonales Turnier | Scheveningen | 11,5/13 (+11 =1 −1) | 1. Platz |
| Wettkamp mit Edward Lasker | Paris | 3/3 (+3 =0 −0) | Aljechin wunn mit 3-0 |
| 1914 | |||
| All-Russisches Meesterturnier | Sankt Petersburg | 13,5/17 (+13 =1 −3) | 1.–2. Platz (deelt mit Aaron Nimzowitsch) |
| Steekkamp um de All-Russische Meesterschap gegen Aaron Nimzowitsch | Sankt Petersburg | 1/2 (+1 =0 −1) | Unentscheeden 1-1 |
| Internatschonales Grootmeesterturnier | Sankt Petersburg | 10/18 (+6 =8 −4) | 3. Platz |
| Veermeesterturnier | Paris | 2,5/3 (+0 =0 −1) | 1.–2. Platz (deelt mit Frank James Marshall) |
| 19. Kongreß des Deutschen Schachbundes (DSB) | Mannheim | 9,5/11 (+9 =1 −1) | Wegen Kriegsutbröök afbraken. Aljechin leeg vörn. |
| 1915/1916 | |||
| Meesterturnier | Moskau | 10,5/11 (+10 =1 −0) | 1. Platz |
| 1918 | |||
| Dreemeesterturnier | Moskau | 4,5/6 (+3 =3 −0) | 1. Platz |
| 1919/1920 | |||
| Meesterschap vun Moskau | Moskau | 11/11 (+11 =0 −0) | 1. Platz |
| 1920 | |||
| 1. All-Russische Olympiade (later as 1. UdSSR-Meesterscha betekent) | Moskau | 12/15 (+9 =6 −0) | 1. Platz |
| 1921 | |||
| Wettkamp mit Nikolai Dmitrijewitsch Grigorjew | Moskau | 4,5/7 (+2 =5 −0) | Aljechin wunn 4,5-2,5 |
| Wettkamp mit Richard Teichmann | Berlin | 3/6 (+2 =2 −2) | Unentscheeden 3-3 |
| Körtwettkamp gegen Friedrich Sämisch | Berlin | 2/2 (+2 =0 −0) | Aljechin wunn 2-0 |
| Geheemwettkamp mit Efim Bogoljubow | Triberg | 2/4 (+1 =2 −1) | Unentscheeden 2-2 (De Partien wurrn eerstmals 1996 publiziert, in: Vlastimil Fiala/Jan Kalendovský: Complete Games of Alekhine, 2. Volume: 1921-1924, Olomouc 1996) |
| Internatschonales Turnier | Triberg | 7/8 (+6 =2 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Budapest | 8,5/11 (+6 =5 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Den Haag | 8/9 (+7 =2 −0) | 1. Platz |
| 1922 | |||
| Körtwettkamp mit Ossip Bernstein | Paris | 1,5/2 (+1 =1 −0) | Aljechin wunn 1,5-0,5 |
| Internatschonales Turnier | Piešťany | 14,5/18 (+12 =5 −1) | 2.–3. Platz (deelt mit Rudolf Spielmann) |
| Körtwettkamp mit Manuel Golmayo Torriente | Madrid | 1,5/2 (+1 =1 −0) | Aljechin wunn 1,5-0,5 |
| Internatschonales Turnier | London | 11,5/15 (+8 =7 −0) | 2. Platz |
| Internatschonales Turnier | Hastings | 7,5/10 (+6 =3 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Wien | 9/14 (+7 =4 −3) | 3.–4. Platz (deelt mit Heinrich Wolf) |
| 1923 | |||
| Körtwettkamp mit Arnold Aurbach | Paris | 1,5/3 (+1 =1 −1) | Unentscheeden 1,5-1,5 |
| Körtwettkamp mit André Muffang | Paris | 2/2 (+2 =0 −0) | Aljechin wunn 2-0 |
| Internatschonales Turnier | Margate | 4,5/7 (+3 =3 −1) | 2.–4. Platz |
| Internatschonales Turnier | Karlsbad | 11,5/17 (+9 =5 −3) | 1.–3. Platz |
| Internatschonales Turnier | Portsmouth | 1,5/11 (+10 =1 −0) | 1. Platz |
| 1924 | |||
| Internatschonales Grootmeesterturnier | New York City | 12/20 (+6 =12 −2) | 3. Platz |
| 1925 | |||
| Internatschonales Turnier | Paris | 6,5/8 (+5 =3 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Bern | 4/6 (+3 =2 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Baden-Baden | 16/20 (+12 =8 −0) | 1. Platz |
| 1925/1926 | |||
| Internatschonales Turnier | Hastings | 16/20 (+12 =8 −0) | 1.–2. Platz (deel mit Milan Vidmar) |
| 1926 | |||
| Internatschonales Turnier | Semmering | 12,5/17 (+11 =3 −3) | 2. Platz |
| Internatschonales Turnier | Dresden | 7/9 (+5 =4 −0) | 2. Platz |
| Internatschonales Turnier | Scarborough | 8,5/9 (+8 =1 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Birmingham | 5/5 (+5 =0 −0) | 1. Platz |
| 1926/1927 | |||
| Wettkamp mit Max Euwe | Amsterdam, Zutphen, Den Haag un Rotterdam | 5,5/10 (+3 =5 −2) | Aljechin wunn mit 5,5-4,5 |
| 1927 | |||
| Internatschonales Turnier | New York City | 11,5/20 (+5 =13 −2) | 2. Platz |
| Internatschonales Turnier | Kecskemét | 12/16 (+8 =8 −0) | 1. Platz |
| Wettkamp um de Weltmeesterschap gegen José Raúl Capablanca | Buenos Aires | 18,5/34 (+6 =25 −3) | Aljechinwunn mit 18,5-15,5 un wurr Weltmeester |
| 1929 | |||
| Internatschonales Turnier | Bradley Beach | 8,5/9 (+8 =1 −0) | 1. Platz |
| Wettkamp um de Weltmeesterschap gegen Efim Bogoljubow | Wiesbaden, Heidelbarg, Berlin, Den Haag un Amsterdam | 15,5/25 (+11 =9 −5) | Aljechin wunn mit 15,5-9,5 |
| 1930 | |||
| Internatschonales Turnier | San Remo | 14/15 (+13 =2 −0) | 1. Platz |
| Schacholympiade | Hamborg | 9/9 (+9 =0 −0) | för Frankreich |
| 1931 | |||
| Schacholympiade | Prag | 13,5/18 (+10 =7 −1) | an dat 1. Brett för Frankriek |
| Internatschonales Turnier | Bled | 20,5/26 (+15 =11 −0) | 1. Platz vör Efim Bogoljubow un Aaron Nimzowitsch.[10] |
| 1932 | |||
| Internatschonales Turnier | London | 9,5/11 (+7 =4 −0) | 1. Platz |
| Veermeesterturnier | Bern | 2/3 (+2 =0 −1) | 1.–3. Platz |
| Internatschonales Turnier | Bern | 12,5/15 (+11 =3 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Pasadena | 8,5/11 (+7 =3 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Mexiko-Stadt | 8,5/9 (+8 =1 −0) | 1.–2. Platz (deelt mit Isaac Kashdan) |
| 1933 | |||
| Schacholympiade | Folkestone | 9,5/12 (+8 =3 −1) | an dat 1. Brett för Frankriek |
| Wettkamp mit Rafael Cintron | San Juan | 4/4 (+4 =0 −0) | Aljechin wunn 4-0 |
| Internatschonales Turnier | Paris | 8/9 (+7 =2 −0) | 1. Platz |
| Wettkamp mit Ossip Bernstein | Paris | 2/4 (+1 =2 −1) | Unentscheeden 2-2 |
| 1933/1934 | |||
| Internatschonales Turnier | Hastings | 6,5/9 (+4 =5 −0) | 2.–3. Platz (deelt mit Andor Lilienthal) |
| 1934 | |||
| Veermeesterturnier | Rotterdam | 3/3 (+3 =0 −0) | 1. Platz |
| Schachweltmeesterschaft 1934 gegen Efim Bogoljubow | Baden-Baden, Villingen, Freiburg im Breisgau, Pforzheim, Stuttgart, München, Bayreuth, Bad Kissingen, Nürnberg, Karlsruhe, Mannheim un Berlin | 15,5/26 (+8 =15 −3) | Aljechin wunn mit 15,5:10,5 |
| Internatschonales Turnier | Zürich | 13/15 (+12 =2 −1) | 1. Platz |
| 1935 | |||
| Internatschonales Turnier | Örebro | 8,5/9 (+8 =1 −0) | 1. Platz |
| Schacholympiade | Warschau | 12/17 (+7 =10 −0) | an dat 1. Brett för Frankriek |
| Wettkamp um de Weltmeesterschap gegen Max Euwe | Amsterdam, Delft, Rotterdam, Utrecht, Gouda, 's-Gravenhage, Groningen, Baarn, ’s-Hertogenbosch, Eindhoven, Zeist, Ermelo un Zandvoort | 14,5/30 (+8 =13 −9) | Euwe wunn mit 15,5-14,5 un wurr nee Weltmeester |
| 1936 | |||
| Internatschonales Turnier | Bad Nauheim | 6,5/9 (+4 =5 −0) | 1.–2. Platz (deelt mit Paul Keres) |
| Internaschionales Turnier | Dresden | 6,5/8 (+5 =3 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Poděbrady | 12,5/17 (+8 =9 −0) | 2. Platz |
| Internatschonales Turnier | Nottingham | 9/14 (+6 =6 −2) | 6. Platz |
| Internatschonales Turnier | Amsterdam | 4,5/7 (+3 =3 −1) | 3. Platz |
| Veermeesterturnier | Amsterdam | 4,5/7 (+3 =3 −1) | 1.–2. Platz |
| 1936/1937 | |||
| Internatschonales Turnier | Hastings | 8/9 (+7 =2 −0) | 1. Platz |
| 1937 | |||
| Internatschonales Turnier | Margate | 6/9 (+6 =0 −3) | 3. Platz |
| Internatschonales Turnier | Kemeri | 11,5/17 (+7 =9 −1) | 4.–5. Platz (deelt mit Paul Keres) |
| Internatschonales Turnier | Bad Nauheim/Garmisch/Stuttgart | 3,5/6 (+3 =1 −2) | 2.–3. Platz (deelt mit Efim Bogoljubow) |
| Revanchewettkamp um de Weltmeesterschap gegen Max Euwe | Den Haag, Rotterdam, Haarlem, Leiden, Groningen, Zwolle, Amsterdam, Eindhoven un Delft | 15,5/25 (+10 =11 −4) | Aljechin wunn mit 15,5-9,5 un wurr weer Weltmeester |
| Wettkamp mit Max Euwe (för de WM ansett Partien 26-30, aber ahn Wertung) | Den Haag, Amsterdam un Rotterdam | 2/5 (+1 =2 −2) | Euwe wunn mit 3-2 |
| 1938 | |||
| Internatschonales Turnier | Margate | 7/9 (+6 =2 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Montevideo | 13/15 (+11 =4 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Plymouth | 6/7 (+5 =2 −0) | 1.–2. Platz |
| AVRO-Turnier | Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Grunneng, Zwolle, Haarlem, Utrecht, Arnheim, Breda un Leiden | 7/14 (+3 =8 −3) | 4-6. Platz |
| 1939 | |||
| Schacholympiade | Buenos Aires | 12,5/16 (+9 =7 −0) | an dat 1. Brett för Frankriek |
| Internatschonales Turnier | Montevideo | 7/7 (+7 =0 −0) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Caracas | 10/10 (+10 =0 −0) | 1. Platz |
| 1941 | |||
| 1. Europa-Turnier | München | 10,5/15 (+8 =5 −2) | 2.–3. Platz (deelt mit Erik Lundin) |
| 2. Meester-Turnier im Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete | Krakau/Warschau | 8,5/11 (+6 =5 −0) | 1.–2. Platz (deelt mit Paul Felix Schmidt) |
| Meester-Turnier | Madrid | 5/5 (+5 =0 −0) | 1. Platz |
| 1942 | |||
| Internatschonales Turnier | Soltborg | 7,5/10 (+7 =1 −2) | 1. Platz |
| 2. Europa-Turnier | München | 8,5/11 (+7 =3 −1) | 1. Platz |
| 3. Meester-Turnier in dat Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete | Krakau/Lublin/Warschau | 7,5/10 (+6 =3 −1) | 1. Platz |
| Internatschonales Turnier | Prag | 8,5/11 (+6 =5 −0) | 1.–2. Platz (deelt mit Klaus Junge) |
| 1943 | |||
| Körtwettkamp mit Efim Bogoljubow | Warschau | 2/4 (+2 =0 −2) | Unentscheeden |
| Internatschonales Turnier | Salzburg | 7,5/10 (+5 =5 −0) | 1.–2. Platz (deelt mit Paul Keres) |
| Internatschonales Turnier | Prag | 17/19 (+15 =4 −0) | 1. Platz |
| 1944 | |||
| Meester-Turnier | Gijón | 7,5/8 (+7 =1 −0) | 1. Platz |
| Wettkamp mit Ramón Rey Ardid | Saragossa | 2,5/4 (+1 =3 −0) | Aljechin wunn mit 2,5-1,5 |
| 1945 | |||
| Meester-Turnier | Madrid | 8,5/9 (+8 =1 −0) | 1. Platz |
| Meester-Turnier | Gijón | 6,5/9 (+6 =1 −2) | 2.–3. Platz |
| Meester-Turnier | Sabadell | 7,5/9 (+6 =3 −0) | 1. Platz |
| Meester-Turnier | Almería | 5,5/8 (+4 =3 −1) | 1.–2. Platz |
| Meester-Turnier | Melilla | 6,5/7 (+6 =1 −0) | 1. Platz |
| 1946 | |||
| Wettkamp mit Francesco Lupi | Estoril | 2,5/4 (+2 =1 −1) | Aljechin wunn mit 2,5-1,5 |
Aljechin in de Belletristik ännern
Aljechin weer mehrfack Gegenstand vun belletristischer Literatur, so in Alekhine's anguish vun Charles D. Yaffe (1999), in Die letzte Partie vun Fabio Stassi (2008) un in Schwimmen mit Elefanten vun Yōko Ogawa. Wiedere biographische Romane över Aljechin hemm Gerhard Josten (Aljechins Gambit, Verlag Helmut Ladwig 2011) as ok Ulrich Geilmann (Aljechin – Leben und Sterben eines Großmeisters un Aljechins Ring: Operation Botwinnik, beid 2017 in‘n Joachim Beyer Verlag rutbrocht) schreeven.
Mount Alekhine ännern
In Queensland gifft dat den 500 Foot hooch Barg Mount Alekhine. De is etwa 50 Mielen vun Townsville weg. Dissen Naam hett hüm de irisch Goldgräver Patrick Joseph Finnerty († 1936) geven.[11]
Publikatschonen (Utwahl) ännern
- Das Schachleben in Sowjet-Rußland, 1921
- Das Internationale Schachmeisterturnier Hastings 1922, engelsch 1922; düütsch 1998
- Das Großmeisterturnier New York 1924, 1925
- Das New Yorker Schachturnier 1927, 1928
- Meine besten Partien 1908–1923, 1929
- Auf dem Wege zur Weltmeisterschaft 1923–1927, 1932
- Internationales und 37. Schweizerisches Schachturnier in Zürich 1934, 1935
- Das Internationale Schachturnier Nottingham 1936, engelsch 1937; düütsch 1986
- My Best Games of Chess 1924–1937, 1937 (dat gifft dat noch nich in düütsch)
Literatur ännern
- Alexander Alexandrowitsch Kotow: Das Schacherbe Aljechins. 2 Bände. Sportverlag, Berlin 1957–1961.
- Hans Müller, A.(dolf) Pawelczak: Schachgenie Aljechin. 2. Uplaag. Engelhardt-Verlag, Berlin 1962.
- Pablo Morán: Agonía de un genio. (Alekhine). Ricardo Aguilera, Madrid 1972 (spaansch, Wark över de dree letzt Levensjohren vun Aljechin).
- Rogelio Caparrós, Peter P. Lahde: The Games of Alexander Alekhine. Chess Scribe, Brentwood 1992, ISBN 0-939298-54-6.
- John Donaldson, Nikolai Minev, Yasser Seirawan: Alekhine in the Americas. International Chess Enterprises, Seattle 1992, ISBN 1-879479-06-0.
- Isaak Linder, Wladimir Linder: Das Schachgenie Aljechin. Sportverlag, Berlin 1992, ISBN 3-328-00495-5.
- John Donaldson, Nikolai Minev, Yasser Seirawan: Alekhine in Europe and Asia. International Chess Enterprises, Seattle 1993, ISBN 1-879479-12-5.
- Egon Varnusz, Árpád Földeák: Aljechin, der Größte! Reinhardt Becker Verlag/Schachverlag Manfred Mädler, Velten/Berlin 1994, ISBN 3-925691-10-3.
- Jan Kalendovský, Vlastimil Fiala: Complete Games of Alekhine. Moravian Chess, Olomouc
- Bd. 1: 1892–1921. 1992, ISBN 80-85476-11-8.
- Bd. 2: 1921–1924. 1996, ISBN 80-7189-059-6.
- Robert Hübner: Der Wettkampf Capablanca – Aljechin, Buenos Aires 1927. In: Schach. 1998, Heft 5: S. 5–22, Heft 6: S. 52–71, Heft 8: S. 55–69.
- Leonard M. Skinner, Robert G. P. Verhoeven: Alexander Alekhine's Chess Games, 1902–1946. McFarland, Jefferson 1998. ISBN 978-0-7864-0117-8.
- Alexander Raetsky, Maxim Chetverik: Alexander Alekhine Master of Attack. Everyman Chess, London 2004. ISBN 1-85744-372-1.
- Konrad Kelbratowski (Wien): Das langsame Sterben des Alexander Aljechin – Die letzten Lebensjahre des legendären Weltmeisters (1. Teil), SchachReport, Januar 1982, S. 7–11.
- Alexander Aljechin, 36. Schweizerisches Schachturnier in Bern In: SBB Revue, Bd. 6, 1932, S. 42.
Weblinks ännern
Alexander Alexandrowitsch Aljechin. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
Enkeld Nahwiesen ännern
- ↑ Georgi Rimski-Korsakow: Alekhine the Schoolboy, in: New in Chess 8/2012, S. 58 (ut dat Engelsche).
- ↑ Edward Winter: Capablanca v Alekhine, 1927, Chesshistory.com 2003
- ↑ Alexander Aljechin sien Ergevnisse bi Schacholympiaden up olimpbase.org (engelsch)
- ↑ Das Internationale Turnier Prag 1943 up TeleSchach (Krüüztabell un Partien)
- ↑ Vgl. to dit Thema besünners: Ralf Woelk: Schach unterm Hakenkreuz. Promos-Verlag, Pfullingen 1996. ISBN 3-88502-017-3. Sieden 101–107 as ok de Artikel Chess Notes Nr. 3605, 3606, 3617 Chess Notes by Edward Winter
- ↑ Originaltext vun den Doodenschien: Asfixia por obstrução dos vasos aéreos superiores produzido por pedaço de carne, nahdruckt bi: Edward Winter: Alekhine's Death, afropen an’n 2. Januar 2013.
- ↑ Edward Winter: Alekhine's Death, afropen an’n 2. Januar 2013.
- ↑ André Schulz: Zum 125sten Geburtstag von Aljechin In: de.chessbase.com. 31. Oktober 2017, afropen an’n 13. August 2019.
- ↑ Vgl. Pablo Morán: A. Alekhine, agony of a chess genius. McFarland, Jefferson, NC 1989. ISBN 0-89950-440-X. Seiten 277–280, as ok den Artikel [1] Alekhines Last Meal vun Larry Evans, afropen an’n 1. April 2020
- ↑ Salo Flohr: 50 Jahre seit Bled 1931! Schach-Echo 1981, Heft 17, Sieden 266 bit 268 (Bericht, Foto, Krüüztabell, Partien).
- ↑ Schach 1998/4, S. 70 nah en Mitdeelen vun Finnerty in The Australian Chess Revue, Februar 1932