Wapen/Flagg Koort
Wapen unbekannt
Schworgen
Laag vun Schworgen in Düütschland
Basisdaten
Bundsland: Neddersassen
Landkreis: Heidkreis
Gemeen: Neenkerken
Inwahners: 363 (2014-12-1515. Dezember 2014)
Postleettall: 29643
Vörwahl: 05195
Geograafsche Laag:
Koordinaten:53° 4′ N, 9° 42′ O
53° 4′ N, 9° 42′ O

Karte

Schworgen (hoochdüütsch Schwalingen) is en Dörp in de Gemeen Neenkerken in’n Landkreis Heidkreis, Neddersassen. Binnen de Gemeen billt de Oort en egen polietsche Oortschop.

Bi Schworgen höört ok en lütten Deel von’n Oort Siek mit bi.

Geografie

ännern

De Oort liggt in de Lümbörger Heid. Dat Water ut dat Rebeed flütt över Schworger Beek un Mehlandsbeek na de Wiedau hen af.

De Naveröörd sünd Lünzen mit Lünzmöhl in’n Noorden, Lünzenbrookhoff, Schüllernbrookhoff, Liest un Schüllern in’n Noordoosten, Königshoff in’n Oosten, Sprengel, Jillhorn un Kempen in’n Süüdoosten, Delsen in’n Süden, Brochdörp in’n Süüdwesten, Täwel un Siek in’n Westen un Täwel-Moor un Grauen in’n Noordwesten.

Historie

ännern

De Oortsnaam Schworgen kummt wohrschienlich von Swan- un -lo. De eerste Deel kummt von’n Swaan un de twete steiht för en Holt. Ut Swanlo is op Platt later Swanen worrn. In de hoochdüütsche Schriftspraak hett sik aver Schwalingen dörsett, en Form, in de de Naam an annere Öörd in de Lümbörger Heid anpasst is, de ok Naams hebbt, de op -ingen ophöört. De hüdige plattdüütsche Naam is wohrschienlich en Mischform, in de sik de ole plattdüütsche Naam Swanen un dat hoochdüütsche Schwalingen vermengelt hebbt.

In’n Eersten Weltkrieg sünd 19 Soldaten ut Schworgen fullen oder vermisst un in’n Tweten Weltkrieg 22.[1]

In Schworgen gifft dat keen Stratennaams. De Hüüs sünd dör den ganzen Oort dörnummereert.

Verwaltungsgeschicht

ännern

In de Franzosentied hett de Oort toeerst 1810 bet 1811 binnen dat Königriek Westfalen to de Mairie Kempen in’n Kanton Soltau höört un denn von 1811 bet 1814 to dat Franzöösche Kaiserriek ünner Napoleon un dor to de Mairie Neenkerken in’n Kanton Wasra.

De Oort hett vör 1852 to de Amtsvaagdie Neenkerken in dat Amt Rodenborg tohöört un is in dat Johr denn in dat ne’e Amt Snevern wesselt. Dit Amt hett blots söven Johr bestahn. Von 1859 bet 1885 hett Schworgen to dat Amt Soltau höört. Na 1885 weer dat in’n Kreis Soltau. 1977 is dat Deel von’n Landkreis Soltau-Fambossel worrn, de siet 2011 Heidkreis heten deit.

De Oort weer fröher en egenstännige Gemeen, de an’n 1. März 1974 mit de Gemeenreform in Neddersassen Deel von de Gemeen Neenkerken worrn is. Sietdem billt Schworgen binnen de Gemeen en Oortschop. Von 1974 bet 2001 harr de Oort en egen Oortsvörsteiher, siet 2001 hett de Oort en Oortsraad un Oortsbörgermeester.

Inwahnertall

ännern
Johr Inwahners
1791-00-001791[2] 19 Füürsteden
1812-00-001812[3] 176
1824-00-001824[4] 35 Füürsteden
1848-00-001848[5] 349 Lüüd, 59 Hüüs
1871-12-011. Dezember 1871[6] 327 Lüüd, 70 Hüüs
1885-12-011. Dezember 1885[7] 318 Lüüd, 67 Hüüs
1905-12-011. Dezember 1905[8] 335 Lüüd, 62 Hüüs
1910-12-011. Dezember 1910[9] 378
1925-00-001925[10] 343
1933-00-001933[10] 333
1939-00-001939[10] 315

Religion

ännern

Schworgen is evangeelsch-luthersch präägt un höört to dat Kaspel von de Bartholomäus-Kark in Neenkerken.

För de Kathoolschen is de St.-Maria-von’n-hilligen-Rosenkranz-Kark in Soltau tostännig.

De Karkhoff Schworgen liggt in’n Noorden von dat Dörp.

Oortsraad

ännern
Oortsraad
Johr \ Partei Tall WG
2011 5 5
2016 5 5
Liddmaten
  • 2011: Werner Böhling, Sandra Groß, Dieter Schröder, Dirk Schröder, Gustav Witte
  • 2016: Jörg Böhling, Sandra Groß, Dirk Schröder, Sascha Weitz, Gustav Witte

Börgermeesters/Oortsvörsteihers/Oortsbörgermeesters

ännern

Börgermeesters:

  • 1935–1941: Otto Gebers
  • 1945–1946: Gustav Gebers
  • 1946–1948: Friedrich Gebers
  • 1948–1971: Otto Gebers
  • 1971–1974: Karl Witte

Oortsvörsteihers:

  • 1974–1981: Karl Witte
  • 1981–1996: Karl-Heinz Meyer
  • 1996–2001: Marlies Dath

Oortsbörgermeesters:

  • 2001–: Dirk Schröder

Kultur

ännern

En Denkmaal för de Fullenen ut de twee Weltkrieg’ steiht in Schworgen an de Hauptstraat.

Verenen

ännern

De Schüttenvereen Schworgen is 1904 grünnt worrn.

Weertschop un Infrastruktur

ännern

Schworgen hett en egene freewillige Füürwehr.

Verkehr

ännern

Dör Schworgen löppt de Kreisstraat 21, de in’n Noordoosten över Liest un Schüllernbrookhoff na Schüllern geiht un in’n Westen na Täwel an de Bundsstraat 71. In’n Süden geiht von de K 21 de K 20 af, de na Delsen an de Landsstraat 171 föhrt.

De nächste Autobahn is de Autobahn 7 (Afsnidd HamborgHannover). De Opfohrten 43a Snevern (in’n Oosten an de B 3) un 45 Soltau-Süüd (in’n Süüdoosten an de K 48) doot all beid so 20 Kilometer von Schworgen weg liggen.

De nächste Bahnhoff is so bi negen Kilometer wied weg in’n Noorden de Bahnhoff Snevern an de Heidbahn.

Scholen

ännern

De Kinner ut Schworgen gaht na de Grundschool Neenkerken.

1718 harr Schworgen noch keen egen School. 1729 dükert aver en Schoolmeester in Schworgen in de Oorkunnen op. Twüschen 1718 un 1729 hett de Oort also sien eersten Schoolmeester kregen. En Schoolhuus hett dat aver noch nich geven, dat weer en Wannerschool. Dat eerste Schoolhuus in Schworgen is 1760 oder kort vörher boot worrn. Ne’e Schoolhüüs sünd noch wedder 1830 un 1913 boot worrn. In de twete Hälft von dat 20. Johrhunnert hett de School von Schworgen denn dichtmaakt un de Kinner müssen in Neenkerken na School gahn.

Footnoten

ännern
  1. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler
  2. Christoph Barthold Scharf: Statistisch-Topographische Samlungen zur genaueren Kentnis aller das Churfürstenthum Braunschweig-Lüneburg ausmachenden Provinzen. Meier, Bremen 1791, Sied 207
  3. Albrecht Friedrich Ludolph Lasius: Der französische Kayser-Staat unter der Regierung des Kaysers Napoleon des Großen, im Jahre 1812, Band 1. Kißling, Ossenbrügge 1813, Sied 116
  4. Curt Heinrich Conrad Friedrich Jansen: Statistisches Handbuch des Königreichs Hannover. Hannover 1824, Sied 550
  5. Friedrich Wilhelm Harseim, Carl Schlüter: Statistisches Handbuch für das Königreich Hannover. Schlütersche Hoffbookdruckeree, Hannover 1848, Sied 153
  6. Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. Berlin 1873, Sied 94
  7. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885. Verlag des Königlichen statistischen Bureaus, Berlin 1888, Sied 103
  8. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905. Verlag des Königlichen statistischen Landesamtes, Berlin 1908, Sied 154
  9. Inwahnertallen op gemeindeverzeichnis.de
  10. a b c Inwahnertallen op verwaltungsgeschichte.de

Weblenken

ännern