A View to a Kill (op plattdüütsch so veel as: „En Sicht op’n Moord“; dt. Titel: Im Angesicht des Todes) is de Titel vun den 14. James-Bond-Film ut de Reeg vun Eon Productions Ltd.. As Hööftdorsteller weer to’n sövten un letzten Mol Roger Moore in de Titelrull to sehn. Sien Gegenspeler weer vun Christopher Walken speelt. De wichtigsten Fronsrullen weern vun Tanya Roberts un Grace Jones speelt. Speelbaas weer to’n drüdden mol John Glen.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: A View to a Kill
Düütsch Titel: Im Angesicht des Todes
Produkschoonsland: Vereenigt Königriek un Vereenigte Staten
Johr vun’t Rutkamen: 1985
Läng: 131 Minuten
Originalspraak: Engelsch, Franzöösch un russ’sche Spraak
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: John Glen
Dreihbook: Richard Maibaum
Michael G. Wilson
Produkschoon: Albert R. Broccoli
Michael G. Wilson
Musik: John Barry
Duran Duran (Titelleed)
Kamera: Alan Hume
Snitt: Peter Davies
Szenenbild: Peter Lamont
Kledaasch: Emma Porteous
Dorstellers

Inholt

ännern

In Frankriek is en Mikrochip entwickelt worrn, den elektromagneetsche Strahlen na en Nuklearexplosion nix utmaken doot. Disse Chip fallt in de Hannen vun den KGB. Agent 007 warrt op den Fall ansett, in den de franzöösche Industreille Max Zorin verwickelt wesen schall. Tosamen mit den MI6-Agent Sir Godfrey Tibbett, de sik as Bond sien Fohrer utgifft, besöcht he dat Slott vun Zorin, de dor en Tuchtschau afhollen deit. Dorto gifft he sik as James St. John Smythe ut, de sik geern mit Peer afgifft. In’t Slott finnt se rut, dat de vigeliensch stüürten Mikrochips dorto bruukt warrt, över elektrische Impulsen bi de Peerd de natürliche Produkschoon vun Steroiden to verstarken. So warrt de Peerd bi en Rennen nich mööd un künnt so beter winnen.

Zorin bruukt sien Peertucht to’n Versteken vun de weltwiet överscherige Mikrochip-Produkschoon. He will alleen den Weltmarkt kontrolleren un plaant dorüm de grote Macht vun’t Silicon Valley to breken, woneem sik de meisten Mikrochip-Herstellers ansiedelt hebbt. Dorbi hülpt em sien Mackersche, de extravangte May Day.

Vun den CIA-Mann Chuck Lee warrt Bond gewohr, dat Zorin sien Tuchtberader Dr. Carl Mortner nich blots mit Deerten experimenteert. De Wetenschopler, de in Wohrheit Hans Glaub heet un för de Nazis in’n Tweeten Weltkrieg an swangere Fronslüüd Heelmiddels utprovert hett, is na den Krieg na’n KGB kamen – in de düütschen Faten warrt he dorgegen as poolschen Wetenschopler Jan Kopersky dorstellt, de för den KGB mit Embryos experimenteert hett. Sien Experimenten harrn dat Resultat, dat eenige Kinner en överdörsnittlichen IQ harrn, man dorför mit en schizoide Persönlichkeitsstören boren weern, de later denn to Psychopathen worrn sünd. Ok Zorin is een vun disse Wunnerkinner.

De Spoor föhrt Bond in de USA, woneem he de Geologin Stacey Hutton dröpt. He föhrt na ehr Huus, woneem se beide vun Mackers vun Zorin angrepen warrt. Zorin hett neemlcih Intresse an de Pipeline vun de Sutton Oil Company, de Stacey vun ehrn Vadder arvt hett. Tosamen kamt se achtern Zorin sien Plaan: He will ünner de Eer en Bomb in en swacke Steed vun den San-Andreas-Graven tünnern, üm dat as en Eerdbeven utsehn to laten. De groten Mengden Water, de he vörher dör de Pipelines pumpt hett, schüllt denn as en Springfloot dat Silicon Valley ünner Water setten un tonichten maken. Lüttere Eerdbeven, de dör Pumparbeiten künstlich utlööst weern, intrepreteert se as Bewiesen vör jemehr Theorie. Se maakt sik op’n Weg na San Francisco, üm de Stadtverwaltung Bescheed to geven. Man, de will vun de Snaaksche Geschicht nix hören un sett Stacey op de Straat.

Tosamen mit Chuck Lee beraat se, woans se wieter vörgahn wüllt. Stacey un Bond wüllt nochmol torüch in’t Raathuus, üm sik in’t Grundbookamt Koorten vun dat Rebeet to hollen. Vördem se loskamt, warrt Lee in sien Auto ümbröcht. In’t Archiv vun’t Raathuus töövt Zorin op jem,de jem in en Fohrstohl insparren deit un denn Füür leggt. De beiden künnt sik befre’en, warrt aver fastnahmen, vunwegen dat de Verdacht op jem fallen deit. Op sepektakuläre Oort un Wies künnt se mit en Füürwehrauto verdweer dör San Francisco utneihn un sik in Zorin sien Mien inslieken, de nipp un nau an’n San-Andreas-Graven liggt.

 
Baven op de Golden Gate Bridge finnt de lege Kerl sien Enn

Opletzt lööst Zorin en gresige Explosion ut, wodör de Mien ünner Water sett warrt. all sien Arbeiters un Anstellten kamt dör dat Water oder in dat Füür vun en Maschienengewehr üm, so dat an’t Enn keen Tügen torüch blieft. As Zorin ok May Day an de Siet maken will, kann de sik redden un wesselt nu de Sieten. Tosamen mit Bond bringt se den groten Sprengsatz ut de Mien un oppert dorbi ehr egen Leven, üm den Plaan vun Zorin tonichten to maken. De hett intwüschen aver Stacey in sien Gewalt bröcht un neiht mit en Luftschipp ut. Bond kann sik aver an en Reep fasthollen, dat ut dat Luftschipp hangt un flüggt op disse Wies mit. Üm en los to warrn stüürt Zorin op de Golden Gate Bridge to. Bond kann den Opprall aver afminnern. He nütt de Situatschoon un binnt dat Reep an den Pieler vun de Brüch fast, so dat Zorin nu nich mehr weg kann.

Bi den Showdown kummt dat to en Gerangel baven op dat Stahlreep vun de Brüch. Mit letzte Kraft kann Bond den legen Kerl vun de Brüch in’n Dood smieten. Ok sien „Vadder“, Dr. Mortner, mutt opletzt bi den Versöök, Bond mit Dynamit ümtobringen doran glöven, as de Sprengstoff in’t Luftschipp explodeert. För sien Verdeensten warrt Bond as eerste Nich-Sowjet mit den Lenin-Orden uttekent. De Film geiht dormit to Enn, dat de MI6 na Bond söken deit, de siet de Explosion op de Golden Gate Bridge nich mehr to finnen is. As sik rutstellt is he bi Stacey in’t Huus un steiht mit ehr tosammen ünner de Bruus.

Kritik

ännern

As de Film jüst rutkamen weer, geev dat veel slechte Kritik, wat sik vör allen op dat Öller vun den Hööftdorsteller betehn de.

  • In Die Zeit schreev Claudius Seidl, dat de inst so lustige Bond mehr un mehr to en tragikomische Figur warrn de, vun wegen dat de Tokiekers jümmer jünger warrt, wiel de Held bilütten in’t Rentenöller keem.[1]
  • Hellmuth Karasek kritiseer in Der Spiegel, dat de Film-Reeg fröher mit Witz gegen den Muff vun de dormoligen Tiet angüng, nu aver sülvst vermufft weer. Dat Dreihbook beteken he as idiotisch.[2]

Moore weer to de Tiet, as de Film dreiht weer al 57 Johren oolt. He sülvst hett later seggt, dat he för de Rull tomindst 400 Johren to oolt wesen weer.[3] In en Interview 2012 meen he, he weer schockeert wesen, woveel Scheetereen in den Film achter’nanner weg kamen deen. För em weer dat nich mehr Bond wesen.[4]

Utteken

ännern

De Film weer alltohopen för söven Filmpriesen vörslahn, dorünner eenmol för den Golden Globe in de Kategorie Best Filmleed för den Song A View to a Kill. Uttekent weer de Film opletzt mit twee Priesen:

  • 1985: mit den Bambi in de Kategorie Film – Internatschonal för Willy Bogner
  • 1986: mit de Golden Lienwand

Produkschoonsachtergrund

ännern

Dreihbook

ännern
 
Ansicht vun’t Silicon Valley, dat in’n Film tonichten maakt warrn schall

De Titel vun den Film kummt vun de Kortgeschicht From a View to a Kill (dt. Titel: Tod im Rückspiegel) vun Ian Fleming, de sik dorbi vun’t olle Jagdleed D’Ye Ken John Peel inspireren laten hett.[5] Dorvun afsehn, dat de Film un de Kortgeschicht beide in Paris spelen doot, gifft dat wieter aver keen Gemeensomkeiten.

Speelbaas John Glen harr geern George MacDonald Fraser as Dreihbookschriever hatt, de ok al bi Octopussy an’t Dreihbook bedeeligt weer. De harr aver anners wat to doon. So weer dat eenmol mehr Richard Maibaum, de in Tosamenarbeit mit den utflhren Produzent Michael G. Wilson en Dreihbook utklamüstern de. As in de verlden Johren de Reeknertechnik jümmer mehr in’n Vördergrund vun de Apentlichkeit rückt is, harr man beslaten, den Film vun den Plaan hanneln to laten, Silicon Valley tonichten to maken.[6]

In en fröhe Faten vun’t Dreihbook schüll dat Silicon Valley dordör tonichten maakt warrn, dat de lege Kerl de Ümloopbahn vun den Halleyschen Komeet ännert. Man, disse Infall is nich annahmen worrn, vunwegen dat se to phantastisch weer un man keenBond-Film maken wull, de so wiet vun de Realität weg weer, as de ut de laten 1970er Johren.[6]

Besetten

ännern
 
Christopher Walken speel den legen Max Zorin

Roger Moore harr, as he in de Reeg instegen is, en Verdrag över dree Filmen kregen. Dorna is jeedmol nee verhannelt worrn. Dormit weer to Anfang vun de Vörprodukschoon noch nich kloor, dat Moore wedder de Hööftrull spelen de. Jüst as bi de vörigen Filmen harr he soll seggt, dat he den Agenten nich noch eenmol spelen wull, un jüst so is he doch wedder övertüügt worrn – woll ok, vunwegen dat sien Gaasch noch mol stegen is. Man, ditmol hett he sik mit Broccoli glieks dorop eenigt, dat dat op alle Fäll sien letzten Bond-Film warrt.[6]

As Bond sien Gegenspeler Zorin is Christopher Walken ünner Verdrag nahmen worrn, de för sien Rull in The Deer Hunter vun 1978 en Oscar as Best Nevendorsteller kregen harr. Walken weer dormit de eerste Bond-Dorsteller, de al vörher mit en Oscar uttekent weer. In de Utwahl üm de Rull schüllt aver ok Lee Van Cleef,[6] Rutger Hauer[6] un David Bowie[7] wesen hebben.

Hülp kreeg Bond in den Film vun Sir Godfrey Tibbett. De Rull weer mit Patrick Macnee besett, de vörher al mit Moore in den Feernsehfilm Sherlock Holmes in New York (1976) un in den Kinofilm The Sea Wolves (1980) tosamenspeelt harr. De Vörslag schall vun Moore kamen wesen, de sik teemlich freit hett, dat he wedder mit Macnee tosamenarbeiten künn.[6] Macnee is vör allen bekannt worrn dör sien Rull as britischen Geheemagent in de Feernsehreeg The Avengers. Vun sien Avengers-Partnerinnen harrn vörher ok al Honor Blackman un Diana Rigg Rullen in twee annere Bond-Filmen övernahmen.

Dat Bond-Girl weer in A View to a Kill mit Tanya Roberts besett, de ut Charlie’s Angels bekannt weer. In de Rull vun May Day weer butendem Grace Jones to sehn. Sien eersten korten Kino-Optritt harr in dissen Film Dolph Lundgren, de een vun General Gogol sien KGB-Agenten dorstellen de. He harr sien dormolige Fründin Grace Jones an’t Set besöcht un weer vun’n Speelbaas fraagt, de lütte Rull to övernehmen.[8]

Dreiharbeiten

ännern
 
An en Gletschersee vun’n Vatnajökull weer de Anfangssequenz dreiht
 
Bi ehr Flucht in Paris springt May Day mit’n Fallschirm vun’n Eiffeltoorn

De Dreiharbeiten to A View to a Kill hebbt in’n Juli 1984 anfungen[6] un duern bit to’n 14. Januar 1985.[9] An’n 27. Juni 1984 weer de „007 sound stage“ afbrennt, de inst för The Spy Who Loved Me boet un nu för de Dreiharbeiten to A View to a Kill vörsehn weer. Dorophen weer beslaten, dat Set wedder optoboen. An’n 7. Januar is se offiziell wedder apenmaakt worrn un kreeg den ne’en Naam „Albert R. Broccoli 007 stage“. Se weer as Dreihoort för Zorin sien Minenkumplex bruukt.[6]

För de Opnahmen vun de Ingangssequenz in Sibirien hett Willy Bogner jr. de Verantwoortung annahmen. He harr vörher al mehrmols mit de Produzenten tosamenarbeit. De Szenen hett he in teihn Daag in Iesland an en See an’n Vatnajökull un in de Neeg vun Höfn opnahmen. Annere Szenen vun’t Intro sünd op’n Gletscher Vadretta di Scersen Interferiore in de Swiez entstahn.[10] Wietere Dreihöört vun den Film weern blangen de Pinewood Studios un annere Steden in Grootbritannien verschedene Steden in Paris un Chantilly in Frankriek as ok Steden in San Francisco, USA.[11]

De Rolls-Royce Silver Cloud, de in’n Film vun Sir Godfrey Tibbett stüürt warrt, höört den Produzent Albert R. Broccoli to, de den Wagen för den Film utleht hett. För de Szeen, in de dat Auto in en See versenkt warrt, is en Nabo maakt worrn. Dat Luftschipp, dat in’n Showdown vun Zorin bruukt warrt weer en [SkyShip 500]].

In den Film hett Maud Adams en Cameo-Optritt. In de Szeen in’n Haven, as Bond mit Chuck Lee snacken deit, is se in’n Achtergrund as Statistin to sehn. Dat weer en spontanen Infall vun den Speelbaas, vunwegen dat Adams jüst as Besökersche an’t Set weer.[12]

Kort vördem de Film publiek worrn is, kreeg de wohrhaftige Firma Zoran, de Mikrochips herstellen deit, vun den Naam ‚Zorin‘ to hören un beklagen sik dorophen bi de Produzenten, de vun disse Firma nix weten harrn. In den engelschen un eenige översette Faten is dorüm de Henwies inföögt worrn, dat dat keen Tosamenhang twüschen de „Zoran Corporation“ un de fiktiven Firma vun Max Zorin gifft.[6]

Filmmusik

ännern

As al faken vörher hett ok bi dissen Bond-Film wedder John Barry de Filmmusik komponeert. Dat Titelleed hett he tosamen mit de britischen Popgrupp Duran Duran schreven, de dat Leed denn ok interpreteert hett. Dat Titelleed is dat eenzige bit hüüt, dat in de US-amerikaanschen Charts bit op’n eersten Platz kamen is. In de britischen Charts keem dat Leed bit op Platz 2.[13]

Premiere

ännern

A View to a Kill weer de eerste Bond-Film, de sien Premiere nich in Grootbritannien fiert hett. Se hett an’n 22. Mai 1985 in San Francisco stattfunnen, woneem in’n Film de Showdown speelt hett. De Europa-Premiere weer denn an’n 12. Juni 1985 in’n „Odeon Leicester Square“ in London in’t Biwesen vun Prinz Charles un Prinzessin Diana[6] In Düütschland keem he an’n 9. August 1985 in de Kinos.[14]

Literatur

ännern
  • Danny Morgenstern, Manfred Hobsch: James Bond XXL. Schwarzkopf & Schwarzkopf, Berlin 2006, ISBN 3-89602-545-7.
  1. Altersgeschwächt vun Claudius Seidl in: Die Zeit vun’n 9. August 1985, afropen an’n 8. März 2013
  2. Nummer 14, Filmkritik vun Hellmuth Karasek in: Der Spiegel vun’n 5. August 1985, afropen an’n 8. März 2013
  3. James Bond’s Best and Worst: Peter Travers Ranks All 24 Movies op rollingstone.com (engelsch), afropen an’n 22. Dezember 2012
  4. Roger Moore: „Heute wäre ich nach dem ersten Drehtag tot“ op mopo.de, afropen an’n 23. Dezember 2012
  5. FAQ för A View to a Kill op Imdb.com (engelsch), afropen an’n 3. Dezember 2012
  6. a b c d e f g h i j Production Notes – A View To A Kill op mi6-hq.com (engelsch), afropen an’n 3. Dezember 2012
  7. James Bond Retrospective: A View To A Kill op whatculture.com (engelsch), afropen an’n 3. Dezember 2012
  8. Trivia – A View To A Kill op mi6-hq.com (engelsch), afropen an’n 3. Dezember 2012
  9. Box office / business för A View to a Kill op imdb.com (engelsch), afropen an’n 8. März 2013.
  10. Steve Rubin, Siegfried Tesche: Die Hintergrund-Story zu 25 Jahre Bond Kino Verlag, Hamborg 1987, ISBN 3-89324-026-8, S. 202.
  11. Siegfried Tesche: Der große James Bond-Atlas. Wissen Media Verlag, Gütersloh/München 2008, ISBN 978-3-577-07305-9, S. 52/53
  12. James Bond Mystery SOLVED: Maud Adams Found in A View to a Kill op commanderbond.net (engelsch), afropen an’n 4. Dezember 2012
  13. Music (A View To A Kill) auf mi6-hq.com (engelsch), afropen an’n 4. Dezember 2012
  14. Premierendaten för A View to a Kill op Imdb.de, afropen an’n 4. Dezember 2012

Weblenken

ännern