Freeschluunbarg

(wiederwiest vun Freschluneberg)
Wapen/Flagg Koort

Wapen vun Freeschluunbarg

Freeschluunbarg
Laag vun Freeschluunbarg in Düütschland
Basisdaten
Bundsland: Neddersassen
Landkreis: Cuxhoben
Gemeen: Beverst
Inwahners:
Hööchd: 3 m över NHN
Postleettall: 27616
Vörwahl: 04748
Geograafsche Laag:
Koordinaten:53° 26′ N, 8° 44′ O
53° 26′ N, 8° 44′ O

Karte

Freeschluunbarg oder eenfach Luunbarg (hoochdüütsch Freschluneberg) is en Dörp in de Gemeen Beverst in’n Landkreis Cuxhoben, Neddersassen. Binnen de Gemeen billt dat Dörp tohoop mit Westerbeverst de polietsche Oortschop Luunst.

Geografie

ännern

De Oort liggt op de Wersermünner Geest. Dat Water ut dat Rebeed flütt över Dohrener Beek un Luun af.

De Naveröörd sünd Heerst, Dohren un Heyerhöben in’n Noordoosten, Wachholt un Westerbeverst in’n Oosten, Deelbrügg, Huh, Stubben un Bokel in’n Süüdoosten, Heis un Hollen in’n Süüdwesten un Düring un Stinst in’n Noordwesten.

Historie

ännern
 
Good Freeschluunbarg
 
Buurnhuus in de Freeschluunbarger Straat 26

To de öllsten Funnen ut de Vörgeschicht tellt de Grootsteengräver bi Freeschluunbarg.

De Oort is wohrschienlich von de Familie von Luunbarg von Oolluunbarg her grünnt worrn, de hier dat Good Freeschluunbarg harr.

In’n Eersten Weltkrieg sünd 21 Soldaten ut Freeschluunbarg fullen oder vermisst un in’n Tweten Weltkrieg 35.[1]

Verwaltungsgeschicht

ännern

In de Franzosentied von 1810 bet 1814 hett de Oort to de Mairie Beverst in’n Kanton Beverst höört. Dat Rebeed hett in disse Tied 1810 to dat Königriek Westfalen un von 1811 bet 1814 to dat Franzöösche Kaiserriek ünner Napoleon höört.

De Oort hett vör 1851 to de Huusvaagdie Bexhöv in dat Gericht Beverst tohöört, von 1851 bet 1859 to dat Amt Beverst un denn von 1859 bet 1885 to dat Amt Leh. Na 1885 weer dat in’n Kreis Geestmünn. 1932 is dat Deel von’n Kreis Wersermünn worrn un 1977 von’n Landkreis Cuxhoben.

De Oort weer fröher en egen Gemeen un is 1968 mit Westerbeverst to de Gemeen Luunst tohoopleggt worrn. De Gemeen Luunst weer denn von 1971 bet 2011 Maat von de Samtgemeen Beverst. To’n 1. November 2011 is de Samtgemeen to de Eenheitsgemeen Beverst tohoopleggt worrn. Sietdem billt Luunst en Oortschop mit egen Oortsvörsteiher binnen de Gemeen.

Inwahnertall

ännern
Johr Inwahners
1791-00-001791[2] 33 Füürsteden
1812-00-001812[3] 177
1824-00-001824[4] 33 Füürsteden
1848-00-001848[5] 201 Lüüd, 36 Hüüs
1871-12-011. Dezember 1871[6] 188 Lüüd, 35 Hüüs
1885-12-011. Dezember 1885[7] 167 Lüüd, 36 Hüüs
1905-12-011. Dezember 1905[8] 250 Lüüd, 41 Hüüs
1910-12-011. Dezember 1910[9] 333
1925-00-001925[10] 385
1933-00-001933[10] 420
1939-00-001939[10] 419

Religion

ännern

Freeschluunbarg is evangeelsch-luthersch präägt un hett mit de Ansgari-Kark en egen Karkengebüüd. De Kark is 1966 boot un 1987 egenstännige Karkengemeen worrn. Vörher hett de Oort to dat Kaspel von de Jacobi-Kark in Braamst tohöört.

För de Kathoolschen is de Johannes-de-Döper-Kark in Lox tostännig, de 1965 grünnt worrn is. Vör 1965 weer de Nikolaus-Kark in Wulsdörp tostännig. De Johannes-de-Döper-Kark höört siet 1. November 2006 to de Karkengemeen Hillig Hart Jesu in Geestmünn.

Dat Dörp hett en egen Karkhoff an de Freeschluunbarger Straat, de 1870 anleggt worrn is. Vörher sünd de Doden bi de Kark in Beverst begraven worrn.

Dat Wapen von dat Dörp wiest op blauen Grund en sülvern tonehmern Maand över en sülvern Wellenbalken.

Dat Wapen hett de Heraldiker Albert de Badrihaye utklamüsert. De Wellenbalken steiht för de Luun un de Maand för de Sülv Freesch-, de mit frisch/nee tohoopbröcht warrt.

Kultur

ännern

In’n Süden von Freeschluunbarg an’n Denkmaalplatz steiht en Denkmaal för de Fullenen ut de twee Weltkrieg’.

Verenen

ännern

De Schüttenvereen Freeschluunbarg is an’n 29. Mai 1924 grünnt worrn.

Weertschop un Infrastruktur

ännern

För Freeschluunbarg is de freewillige Füürwehr Luunst tostännig, de sik 1972 ut de beiden Füürwehren von Freeschluunbarg un Westerbeverst billt hett. De Füürwehr in Freeschluunbarg is 1902 grünnt worrn. To de Tied noch as Deel von’n Turnvereen (Turner-Füürwehr).

Verkehr

ännern

Dör Freeschluunbarg löppt de Kreisstraat 45, de in’n Noorden na Heerst geiht un in de Bundsstraat 71 münnt un in’n Süüdwesten över Hollen, Heis un Wittst na de Landsstraat 135. Von de K 45 geiht in’n Süüdoosten de K 44 af, de över Westerbeverst na Deelbrügg an de L 134 ran föhrt. De B 71 löppt von Heerst in’n Noordwesten över Bexhöv na Wulsdörp (Bremerhoben) un in’n Oosten över Beverst un Basdaal na Bremervöör.

De nächste Autobahn is de Autobahn 27 (Afsnidd BremenBremerhoben). De Opfohrt 9 Wulsdörp liggt so twölv Kilometer in’n Noordwesten von Freeschluunbarg an de B 71.

Mit’n Bahnhoff Luunst an de Bahnlien Bremerhoben–Buxthu is de Oort direkt an’n Bahnverkehr anslaten.

Scholen

ännern

De Kinner gaht na de Grundschool Luunst in Westerbeverst.

Lüüd

ännern

De Schoolmeester Johann Ganten hett von 1914 af an in Freeschluunbarg leevt.

Literatur

ännern
  • Arnold Plesse: Lunestedter Chronik, Freschluneberg und Westerbeverstedt – Ein Dorf mit Zukunft. Gemeen Luunst 2009

Footnoten

ännern
  1. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler
  2. Christoph Barthold Scharf: Statistisch-Topographische Samlungen zur genaueren Kentnis aller das Churfürstenthum Braunschweig-Lüneburg ausmachenden Provinzen. Meier, Bremen 1791, Sied 147
  3. Albrecht Friedrich Ludolph Lasius: Der französische Kayser-Staat unter der Regierung des Kaysers Napoleon des Großen, im Jahre 1812, Band 1. Kißling, Ossenbrügge 1813, Sied 102
  4. Curt Heinrich Conrad Friedrich Jansen: Statistisches Handbuch des Königreichs Hannover. Hannover 1824, Sied 390
  5. Friedrich Wilhelm Harseim, Carl Schlüter: Statistisches Handbuch für das Königreich Hannover. Schlütersche Hoffbookdruckeree, Hannover 1848, Sied 149
  6. Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. Berlin 1873, Sied 150
  7. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885. Verlag des Königlichen statistischen Bureaus, Berlin 1888, Sied 163
  8. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905. Verlag des Königlichen statistischen Landesamtes, Berlin 1908, Sied 50
  9. Inwahnertallen op gemeindeverzeichnis.de
  10. a b c Inwahnertallen op verwaltungsgeschichte.de