Annerlingen
| Wapen/Flagg | Koort | |
|---|---|---|
 |
| |
| Basisdaten | ||
| Inwahners: | ||
| Postleettall: | 27446 | |
| Vörwahl: | 04284 | |
| Geograafsche Laag: | Koordinaten:53° 22′ N, 9° 18′ O53° 22′ N, 9° 18′ O | |
|
| ||
Annerlingen is de Hauptoort von de Gemeen Annerlingen in de Samtgemeen Sürsen, Landkreis Rodenborg, Neddersassen.
Geografie un Geologie
ännernAnnerlingen liggt in Oosten vun de Samtgemeen Sürsen un ok vun’n Landkreis Rodenborg.
De Naveröörd sünd Sprakel, Mojenhoop un Grafel in’n Noordoosten, Viehbrook in’n Oosten, Wens un Bohnst in’n Süüdoosten, Tzassenholt in’n Süden, Twistenbossel in’n Süüdwesten, Haßel un Sürsen in’n Westen un Winnershusen un Ohrel in’n Noordwesten.
De Landschop vun de Annerlinger Feldmark is prägt vun Wischen un Weiden mit en poor lütte Woolden un Moorflachen, de nich kultiveert worrn sünd. Dör de Gemeen verlöppt de ruchweg 16 km lange Twiest, de in de 1960er Johren begraadigt worrn is un in de Oost inmünnt. Ehrn Born hett de Twiest in de Feldmark vun Winnerswohl.
En Översicht över de Geologie un Entstahn vun dat Rebeet vun’n helen Landkreis is in den Artikel Landkreis Rodenborg (Wümm) beschreven un kann dor naleest waarn.
Historie
ännernAnnerlingen is to’n eersten mol in’t 12. Johrhunnert in en Oorkunn nöömt worrn, man en nipp un naue Tiet steiht dor nich mit bi. De Angaav vun Annerlingen weer in’n Tosamenhang mit de Schenken vun’n Teihnt an’t Veerner Doomkapital, de hoge Doomgastlichkeit, dör den Bischop Hermann vun Veern († 1167).[1] De Schenken is överlevert in en – in de Twüschentiet verloorn gahn – Dodenlist vun’t 13. Johrhunnert, ut de de wohrschinelich 1332 verfaate Veerner Bischopschronik dat ruthett. De Schornik nöömt den Oort in en sünnerliche Form as Thunderlinge.[2]
In de Feldmark vun Annerlingen is en vörhistoorsch Steenkissengraff funnen worrn, de Steenkist von Annerlingen. De Steenkist is bekannt för de Dorstellen vun dree minschliche Figuren op den Afslusssteen na Süüden hen. Dat Graff is afboet un in’n Maschpark in Hannober wedder opstellt worrn.
Verwaltungsgeschicht
ännernIn de Franzosentied hett de Oort toeerst 1810 bet 1811 binnen dat Königriek Westfalen to de Mairie Annerlingen in’n Kanton Sürsen höört un denn von 1811 bet 1814 to dat Franzöösche Kaiserriek ünner Napoleon un dor to de Mairie Sürsen in’n Kanton Zeven.
De Oort hett vör 1859 to de Böörd Sürsen von dat Amt Zeven tohöört. Mit de Verwaltungsreform von 1859 in dat Königriek Hannover is de Böörd Sürsen denn an dat Amt Bremervöör wesselt. Na 1885 weer dat in’n Kreis Bremervöör. 1977 is de Oort Deel von’n Landkreis Rodenborg worrn.
De Gemeen Annerlingen weer von 1970 bet 1974 Deel von de Samtgemeen Sürsen. De is 1974 oplööst worrn un dor is de ne’e un gröttere Samtgemeen Sürsen billt worrn, to de de Oort sietdem tohöört. Mit de Gemeenreform in Neddersassen]] an’n 1. März 1974 sünd de Gemenen Annerlingen, Grafel un Ohrel to de vergrötterte Gemeen Annerlingen tohoopleggt worrn.
Inwahnertall
ännern| Johr | Inwahners |
|---|---|
| 1791[3] | 8 Füürsteden |
| 1824[4] | 8 Füürsteden |
| 1848[5] | 175 Lüüd, 29 Hüüs |
| 1. Dezember 1871[6] | 202 Lüüd, 35 Hüüs |
| 1. Dezember 1885[7] | 200 Lüüd, 35 Hüüs |
| 1. Dezember 1905[8] | 196 Lüüd, 34 Hüüs |
| 1. Dezember 1910[9] | 209 |
| 1925[10] | 260 |
| 1933[10] | 303 |
| 1939[10] | 300 |
Religion
ännernAnnerlingen is evangeelsch-luthersch präägt un höört to dat Kaspel von de Lamberti-Kark in Sürsen.
För de Kathoolschen is de St.-Michaelskark in Bremervöör tostännig, de siet 1. September 2010 to de Karkengemeen Hillig Geist in Stood tohöört.
Kultur
ännernDat kulturelle Leven in Annerlingen warrt dör de Dörpskultur ünnerenanner prägt. De Freetiet warrt faken in Verenen verbröcht. So gifft dat to’n Een de Verenen, de in vele Gemenen begäng sünd, as den Schüttenvereen Annerlingen, de an’n 11. Oktober 1972 grünnt worrn is, oder den SV Annerlingen för den Bredensport un de Landjugend Annerlingen. Wieter gifft dat de Square-Dance-Grupp Stone-Dancers in Annerlingen un den Kulturvereen Annerlingen e.V..
Weertschop un Infrastruktur
ännernAnnerlingen hett en egene freewillige Füürwehr, de 1933 grünnt worrn is.
Verkehr
ännernAnnerlingen nimmt in’n Landkreis en Randlaag in un warrt dorüm blots vun twee Kreisstraten bedeent. Dat een is de K 109, de in’n Westen na Sürsen föhrt, woneem se in de B 71 münnt. in Annerlingen böögt se na Noorden un verbinnt den Oortsdeel mit Grafel un Fehrenbrook un föhrt den wieter na Farm. De annere is de K 110, de vun Süden, vun Heeßel, her över Tzassenholt na Annerlingen bit na Ohrel föhrt un. Dor geiht se in de K 118 över, de wieter na Noorden in de Gemeen Malst verlöppt.
De nächste Autobahn is de Autobahn 1 (Afsnidd Hamborg–Bremen). De Opfohrt 48 Elsdörp liggt so 19 Kilometer in’n Süden von Annerlingen an de L 131.
De nächsten Bahnhööv sünd so bi 13 Kilometer wied weg in’n Noorden de Bahnhööv Kutenhult un Brest-Aasp an de Bahnlien Bremerhoben–Buxthu.
Footnoten
ännern- ↑ na: Friedrich Wichmann, Untersuchungen zur älteren Geschichte des Bistums Verden, in: Zeitschrift des historischen Vereins für Niedersachsen, Johrg. 1904, 1905
- ↑ Rainer Brandt: Anderlingen – ein Dorf mit langer Geschichte.1995
- ↑ Christoph Barthold Scharf: Statistisch-Topographische Samlungen zur genaueren Kentnis aller das Churfürstenthum Braunschweig-Lüneburg ausmachenden Provinzen. Meier, Bremen 1791, Sied 10
- ↑ Curt Heinrich Conrad Friedrich Jansen: Statistisches Handbuch des Königreichs Hannover. Hannover 1824, Sied 20
- ↑ Friedrich Wilhelm Harseim, Carl Schlüter: Statistisches Handbuch für das Königreich Hannover. Schlütersche Hoffbookdruckeree, Hannover 1848, Sied 141
- ↑ Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. Berlin 1873, Sied 142
- ↑ Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885. Verlag des Königlichen statistischen Bureaus, Berlin 1888, Sied 184
- ↑ Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905. Verlag des Königlichen statistischen Landesamtes, Berlin 1908, Sied 20
- ↑ Inwahnertallen op gemeindeverzeichnis.de
- ↑ a b c Inwahnertallen op verwaltungsgeschichte.de