Adrastea (ok Jupiter XV) is en lütten Maand vun den Planeten Jupiter. Dat is de tweetneegste vun Jupiter ut sehn.

Opdecken

ännern

De lütte Maand is an’n 8. Juli 1979 dör de US-amerikaanschen Astronomen David C. Jewitt un G. Edward Danielson opdeckt worrn. De beiden hebbt den Maand op Opnahmen funnen, de vun de Ruumsond Voyager 2 maakt worrn sünd, as de an’n Jupiter vörbiflagen is. Toeerst hett de Maand de vörlöpig Beteken S/1979 J 1 kregen. 1983 is he denn offiziell Adrasteia nöömt worrn na de greeksche Gödding, de vör de Verdeelen vun Lohn un Straaf tostännig weer.

Ümloopbahn

ännern

Adrastea bewegt sik binnen vun de Jupiter-Ringen nu warrt as en Born vör de Ringpartikels ansehn. De Maand löpt synschroon mit de Jupiterrotatschoon, wobi de starken Tiedenkräft vun Jupiter op em inwirken doot. He is lütt noog, dat de Maand nich vun de Kräft tweireten warrt, man de Ümloopbahn warrt – jüst as bi den binnersten Maand Metis – jümmer mehr afsacken bit Adrastea op den Jupiter störten deit.

De Maand bewegt sik binnen de Roche-Grenz för fletige Maanden, d. h. en Objekt op sien Bavenflach warrt vun de Gravitatschoon vun’n Jupiter wegtogen. Pielliek to’n Jupiter hett de Maand en Fluchtsnelligkeit vun 10,6 km/s.

Opbo un physikaalsch Egenschoppen

ännern

Adrastea hett en middleren Dörmeter vun 20 km, man ’n beten nauer seggt meet he 25 x 20 x 15 km³. De Maand wiest mit 4,5 g/cm³ en teemlich hoge Dicht op, wat dorop sluten lett Adrastea to’n gröttsten Deel ut Silikatsteen besteiht aver ok en grötteren Andeel an Iesen hett. De Albedo is mit 0,05 teemlich düster – blots 5% vun dat infallend Sünnenlicht warrt wedder reflekteert. De schienbor Helligkeit liggt bi 18,7m. För en Rotatschoon üm de egen Ass bruukt Adrastea 7 Stünnen un 9 Minuuten. As de meisten Maanden hett ok Adrastea dormit en Bunnen Rotatschoon.